Speuren naar ‘oud goud’
Human InterestUPDATE 13 MAART - In de zoektocht naar namen van gouden bruidsparen die dertig tot vijftig jaar geleden in de krant stonden, deze week bovenstaand portret. Wie kent het koppel en kan er over verhalen? E-mail reacties naar bc@brabantscentrum.nl.
De beeldbank van Heemkunde Boxtel digitaliseert momenteel het oude fotoarchief van Brabants Centrum. Secretaris Christ van Eekelen scant alle fotoafdrukken en voorziet ze indien mogelijk van een korte toelichting.
Vorig jaar een reeks portretten van gouden en diamanten bruidsparen door zijn handen. In veel gevallen ontbreken echter namen van de geportretteerden. Daarom wordt een zoektocht gehouden via deze rubriek. De redactie is niet alleen benieuwd naar namen van de echtelieden en de datum van hun huwelijksjubileum, maar ook naar anekdotes, dierbare momenten of wat dies meer zij.
MOOIE LANGE HAREN
De onderste foto toont het echtpaar dat vorige week in deze rubriek stond: Hermes van Eijndhoven (79) en de vier jaar jongere Pietje van de Pas, woonachtig aan de Vinkenheuvel in Esch. Zij waren op 9 juli 1975 een halve eeuw getrouwd en vierden hun gouden huwelijksfeest vijf dagen later. Hermes (doopnaam Wilhelmus) werd geboren in Gemonde, zijn vrouw aan de Heikant in Esch.
De feestdag begon met een mis in Sint-Jozefzorg, waarna het feest werd voortgezet in herberg De Twee Zwaantjes. ,,Ik weet nog dat wij als kleinkinderen, samen met alle kinderen uit de straat in optocht door de straten van Esch liepen. Opa en oma in een versierde Mercedes en de kinderen rondom de auto met ieder een lint”, meldt kleinzoon Pedro van Eijndhoven.
Hermes en Pietje kregen vier kinderen en het gezin woonde destijds aan de Heikant. Later is het echtpaar naar de Vinkenheuvel verhuisd, alwaar dochter Marie nog steeds woont. Zij zorgde voor haar ouders en met name voor moeder Pietje, die na twee jaar huwelijk met ernstige gezondheidsklachten kampte.
Liefst 37 jaar werkt Hermes bij de firma Spolders in Den Bosch, een koffiebranderij met bakkersbenodigheden. Dagelijks ging hij in de vroege ochtend met de fiets van Esch naar Den Bosch om daar de koffie en zakken meel te bezorgen. Het was heel hard werken in die tijd, voor achttien gulden per week. ,,Als het volop had gesneeuwd ging opa zelfs te voet naar het werk in Den Bosch”, weet Pedro. Stilzitten was niets voor Hermes. In zijn vrije tijd hield hij zich bezig met vissen en tuinieren. En zijn pensionering werkte hij nog zes jaar ‘gewoon’ door: in de spuiterij van Van Geel Systems aan de Van Salmstraat, waar ook zoon Marinus werkte. ,,Mijn grootouders kregen tien kleinkinderen waarvan ze erg genoten.”
,,Het waren de ouders van mijn vader, heel lieve mensen”, meldt kleindochter Birgitte van Roosmalen- van Eijndhoven. ,,Wat ik me nog herinner is dat we daar iedere zondagmiddag heen gingen. In de schuur lagen heel vaak jonge katjes van de huispoes. Deze werden iedere keer weer netjes naar een asiel gebracht om een huisje te vinden. Opa hield van jagen, dat mocht toen nog. Hielp ook graag mee op de bouw. Oma was altijd thuis samen met tante Marie die nog in het ouderlijk huis woont aan de Vinkenheuvel. Oma had mooie lange zwarte haren die ze in een handomdraai in een knot draaide.”
