Thaair Alrifaae kijkt vanaf Hoogheem uit over Boxtel, de gemeente waar hij nu acht maanden woont. In gedachten is de geboren Syriër bij de miljoenen getroffenen van de aardbeving in zijn moederland en in Turkije.
Thaair Alrifaae kijkt vanaf Hoogheem uit over Boxtel, de gemeente waar hij nu acht maanden woont. In gedachten is de geboren Syriër bij de miljoenen getroffenen van de aardbeving in zijn moederland en in Turkije. Foto: Marc Cleutjens.

‘Laat Syrië en Turkije niet in de steek’

Algemeen

,,De verschrikkelijke beelden van de aardbeving in Syrië en Turkije laten me niet los. Ik voel me zo machteloos.” Thaair Alrifaae (46) uit Boxtel volgt het nieuws over de aardbeving in zijn moederland Syrië en Turkije op de voet. Sinds de eerste berichten over de allesverwoestende natuurramp doorsijpelden, staat de televisie van Thaair continu aan. Het gebrek aan hulpmiddelen, voedsel, water en vooral toekomstperspectief in Noord-Syrië stemt hem droevig. 

Een onophoudelijke stroom nieuwsflitsen zorgt ervoor dat Thaair in zijn Boxtelse flatwoning niets mist van de actuele gebeurtenissen in het aardbevingsgebied. Hij is begaan met de vele getroffenen in Turkije, maar nog bezorgder over het lot van zijn landgenoten aan de andere kant van de grens, in Syrië.

,,Turkije is een staat die ondanks alle verwoestingen krachtig genoeg zal zijn de problemen aan te pakken”, vermoedt Thaair. ,,Syrië is een uitgeput land; in het aardbevingsgebied strijden meerdere partijen om de macht. Dat bemoeilijkt reddingsoperaties, hindert de aanvoer van hulpgoederen en staat wederopbouw in de weg. Er werden mensen gered met blote handen. Er was niets, he-le-maal niets…”