Speuren naar ‘oud goud’
AlgemeenIn de zoektocht naar namen van gouden bruidsparen die dertig tot veertig jaar geleden in de krant stonden, deze week bovenstaand portret. Wie kent het koppel en kan er over verhalen? E-mail reacties naar bc@brabantscentrum.nl.
De beeldbank van Heemkunde Boxtel digitaliseert momenteel het oude fotoarchief van Brabants Centrum. Secretaris Christ van Eekelen scant alle fotoafdrukken en voorziet ze indien mogelijk van een korte toelichting. Onlangs ging een reeks portretten van gouden en diamanten bruidsparen door zijn handen. In veel gevallen ontbreken echter namen van de geportretteerden. Daarom wordt een zoektocht gehouden via deze rubriek.
Natuurlijk is via oude jaargangen van deze krant te achterhalen wie de jubilerende bruidsparen zijn. Dat is echter een tijdrovende bezigheid omdat de oorspronkelijke publicatiedatum van de foto’s onbekend is. Het zou heel veel bladeren door de vergeelde edities van Brabants Centrum betekenen.
Voor deze ophelderingsactie is óók gekozen om in families herinneringen te laten ophalen aan opa’s en oma’s. De redactie is niet alleen benieuwd naar namen van de echtelieden en de datum van hun huwelijksjubileum, maar ook naar anekdotes, dierbare momenten of wat dies meer zij.
ECHTE VAKBONDSMAN
De onderste foto toont het echtpaar dat twee weken geleden in deze rubriek stond. Het zijn Dorus (73) en Anna (75) Cuijten-Vorstenbosch die aan het Gareneindje woonden, een doodlopend steegje in de Molenstraat. Op 6 juni 1978 was het koppel een halve eeuw getrouwd, meldt hun inmiddels 85-jarige zoon Ton vanuit zijn woonplaats Tiel. Drie dagen later werd het gouden huwelijksfeest gevierd, temidden van zes kinderen en twaalf kleinkinderen en andere genodigden in het harmoniezaaltje achter café De Kom (nu: De Comsche Hoeve).
Dorus en Anna woonden op het moment dat de foto werd gemaakt al bijna hun hele huwelijksleven op hetzelfde adres. Samen met zijn twee jaar jongere zus Beppie die in Haarlem woont, is Ton het enige kind uit het huwelijk dat nog leeft. Dorus werd geboren in Heeze-Leende, Anna was een echte Boxtelse.
,,Mijn vader heeft tot aan zijn pensioen gewerkt bij weverij Van Oerle-Alberton. Hij was een gedreven vakbondsman, waarvoor hij koninklijk is onderscheiden. (Ruim 25 jaar was Dorus voorzitter van de Textielarbeidersbond - red.). Verder maakte hij zich verdienstelijk voor Herwonnen Levenskracht”, meldt Ton. Herwonnen Levenskracht was een vereniging die door de vakbond was opgericht om gezinnen die getroffen werden door tuberculose (tbc) te steunen. Na 42 jaar ging Dorus met pensioen, maar zijn naam bleef voortleven in het weverijcomplex dat destijds op Zandvliet was gevestigd. Dorus werd er met een straatnaambordje geëerd.
Ook was Dorus een sublieme visser, grinnikt Ton. ,,Hij presteerde het zelfs een met gebakken vis thuis te komen.” Dan was hij echter niet verder gekomen dan het café en kocht de ‘vangst’ bij vishandel Dirk Vos aan de Stationsstraat. Maar ook de Dommel wierp Dorus regelmatig zijn hengeltje uit. Anna was volgens Ton was een degelijke vrouw. ,,Ze was altijd in de weer om het gezin met zes kinderen draaiende te houden.”
