ENERGIEPROJECTEN 'INPASSEN IN HET LANDSCHAP' : WAT IS DAT EIGENLIJK?
Zonnepanelen op platteland? Zo kan het dus ook...
PÅL JANSEN
Wie ziet nou niet liever een koe in de wei, of een groepje populieren dat heen en weer danst in de wind, dan donkere blinkende platen? Net als veel plattelandsbewoners vindt ook Jeroen Berkhout zonnepanelen in een veld een verschrikkelijk gezicht. Je hoeft er ook niemand mee lastig te vallen, weet hij. Zolang je ze inpast in het landschap. Maar wat houdt dat in?
Tien bij acht meter, op dat gebiedje staan de 36 zonnepanelen van Berkhout, die aan de Hoevedreef in buurtschap Kasteren woont. Er kan zelfs nog een rij cellen bij, geeft hij aan. Ze moesten wel ergens op de grond komen, want op zijn overkappingen kon hij ze niet plaatsen. ,,We hebben hier allemaal rieten daken, op het bakhuisje na", legt hij uit. Dus kwamen ze op het weilandje achter zijn huis. ,,Er was alleen één probleem: ik vind ze gruwelijk lelijk." Hij wilde ze dus zoveel mogelijk uit het zicht hebben.
NIET LASTIG VALLEN
Berkhout wilde ook zijn buren niet met de panelen lastigvallen. De van oorsprong Amsterdammer, intussen alweer 22 jaar woonachtig in Liempde, is een handige man met bouwkundig inzicht. ,,Dit leek me de ideale plek", vertelt hij bij het zonneveld schuin achter zijn woning. Dat is voor driekwart omheind met wat wilgen en houtwallen. ,,Daarnaast liggen de cellen achter een bomenrij, dus vanaf de weg kan je die ook niet zien. Ze vangen ook nog eens de hele dag zonlicht op. Of het veel heeft gekost om ze uit het zicht te halen? Dat valt wel mee. De kabels naar mijn huis krijgen, was de grootste investering."
Alleen de voorzijde van zijn veldje is weinig beschut, maar dat hoeft ook niet: de afstand tussen zijn woning en de bebouwde kom van Liempde is om en nabij een kilometer: geen haan die ernaar kraait. Het is eigenlijk een schoolvoorbeeld van zonnevelden inpassen in het buitengebied. De gemeente Boxtel heeft als ambitie om de komende vijf jaar 250 hectare aan zonneparken te realiseren. Organisaties kunnen zich via verschillende tenders van vijftig hectare inschrijven om ergens zo'n veld te realiseren. De eerste ronde is in februari geëindigd en Boxtel heeft ook zichzelf ingeschreven voor een gebied van twintig hectare aan de Renbaan. Daarvan zal, als Boxtel het zichzelf vergunt, 60 procent vol gelegd worden met cellen. De rest bestaat dan uit groen én, zoals dat zo mooi heet, de 'inpassing in het landschap'.
CONSUMEREN
De vergelijking tussen Berkhout en de zonneparken die de gemeente voor zich ziet, gaat natuurlijk niet helemaal op. Het initiatief van de Liempdenaar is veel kleinschaliger dan de plannen waar Boxtel zich nu over buigt: het veldje van 80 vierkante meter is bedoeld om zijn huishouden zelfvoorzienend te maken. ,,Ik houd wat elektriciteit over met deze groep. Maar ik wil meer elektrisch gaan rijden, dus daar heb ik ook rekening mee gehouden. Wij van de oudere generatie zijn natuurlijk gaan consumeren, dus dan moeten we ook in de transitie het voortouw nemen en niet onze kinderen daarmee opzadelen."
Echter, zijn duurzame weide, hoe bescheiden ook, is wel een goed voorbeeld van hoe zonnevelden in het landschap ingepast kunnen worden. Bovendien zijn juist kleinschalige initiatieven als deze op dit moment realiseerbaar. Nieuwe grote, commerciële duurzame energieprojecten komen op de wachtlijst van Enexis te staan vanwege transportschaarste. Het net is op veel plekken nog niet geschikt om grootschalig duurzaam opgewekte elektriciteit op te vangen. Zo is ook de capaciteit in Boxtel beperkt. Maar goed, dat hoeft kleinere initiatieven zoals die van Berkhout niet tegen te houden. En die kunnen ook op een fraaie manier worden opgezet, weet de Liempdenaar: ,,Ik heb er lang over nagedacht: nu ziet niemand ze."
