RISETTE ELISSEN: 'DE VOEDSELBANK IN BOXTEL IS AL JAREN MIJN GROTE STEUN EN TOEVERLAAT'
Werken, geen schulden meer en toch nog steeds in de bijstand
JOLEEN VAN ROOIJ
De Boxtelse Risette Elissen is sinds 2018 schuldenvrij. Ze werkt gemiddeld 25 tot 30 uur per week. In theorie is dit voldoende om uit de bijstand te komen. In de praktijk werkt dat echter anders. Risette gaat nu haar zevende jaar bij de Boxtelse Voedselbank in en dat mag wat haar betreft snel veranderen. Maar hoe?
De financiële ellende begon voor Risette jaren geleden, toen zij bij drie verschillende werkgevers/uitzendbureaus werkte en gedeeltelijk bijstand ontving. Met net een scheiding achter de rug en doordat ze met meerdere baantjes de boel draaiende moest zien te houden, kwam er grote druk op haar te staan. De verschillende tijdstippen van uitbetalingen en inhoudingen verergerde de chaos in het huishoudboekje compleet. Een paar rekeningen werden niet tijdig door haar voldaan. Er ontstond een relatief kleine schuld die genoeg was om Risette te doen besluiten om op eigen initiatief bewindvoering aan te vragen.
BUSCHAUFFEUR
,,Ik zag door de bomen het bos niet meer en besefte dat ik hulp nodig had om zo snel mogelijk mijn zaakjes weer op orde te krijgen”, vertelt Risette. In 2018 was ze eindelijk schuldenvrij. Om zicht te krijgen op een goede vaste baan, werd haar een opleiding tot buschauffeur aangeboden. ,,Daar was ik zo ontzettend blij mee. Het is altijd al een grote wens van me geweest om dat te mogen doen”, glundert Risette.
Maar de pech hield aan. Vlak voor het moment dat Risette op mocht voor haar examen, brak de coronapandemie uit. Met daarbij ook de achterstand die het CBR had, duurde het negen maanden eer ze weer op de bus kon stappen om haar roze papiertje te halen. Ze zakte echter omdat ze al zo'n lange tijd niet had gereden. Daarna hield haar vaste rijinstructeur ermee op. Het lessen bij een andere instructeur vond ze spannend en ze zakte voor de tweede keer. Vervolgens werd de gehele rijschool overgenomen en vond het derde examen plaats in een voor haar compleet nieuwe plaats en onder weer nieuwe omstandigheden en voor de derde keer slaagde ze niet. Daardoor was haar kans voorbij. ,,Ik baal hier stevig van. Ik had dit zo graag willen doen, maar ik heb alle veranderingen daar toch wel als heftig ervaren. Ik zou dolgraag nog een kans willen krijgen. Maar dat zal er helaas niet inzitten.”
Risette werkt momenteel tussen de 25 en 30 uur per week in het zogeheten contactvervoer. Ze vervoert kinderen naar school en naar huis, brengt mensen naar het ziekenhuis en pendelt heen en weer voor de gehandicaptenzorg. ,,Heerlijk werk”, geeft ze aan. Risette heeft geen vaste aanstelling en dit houdt in dat haar contract eind juli afloopt. ,,Ik hoop van harte dat ik mag blijven. Meestal moet je dan eerst zes weken de WW in. Dat brengt weer een heleboel financieel geregel en onzekerheid met zich mee. Dat is ook de reden dat ik voorlopig onder bewindvoering wil blijven staan.”
Ondanks dat Risette behoorlijk wat uren per week werkt en schuldenvrij is, lukt het haar net niet om zonder bijstand de eindjes aan elkaar te knopen. ,,Wanneer ik uit de bijstand ga, dan komen er flinke kosten ziekteverzekering bij. Ook de bewindvoering moet betaald worden. Al met al zou dat betekenen dat ik het financieel net niet red.” Risette is er soms verdrietig over: ,,Ik leef al zo lang met zo weinig te besteden, terwijl ik gewoon werk. Dat maakt me weleens moedeloos.”
FEESTJE
De Voedselbank is al zes jaar haar grote steun en toeverlaat. ,,De mensen denken echt met je mee en zijn zo hartelijk. De laatste drie a vier jaar is er veel ten goede veranderd. We krijgen nu regelmatig ook toiletpapier, of een pak koffie. Dat is echt een feestje want deze producten zijn duur en dus lastig zelf aan te schaffen. Er is ook veel meer variatie in het voedselaanbod gekomen. Ik ben erg blij dat de Voedselbank er is, maar het is ook pijnlijk dat het überhaupt nodig is."
t Risette Selissen wordt soms moedeloos van haar situatie. Ze werkt, maar kan de eindjes net niet aan elkaar knopen elke maand. (Foto: Peter de Koning).