LIEMPDSE KREEG CORONA NA EERSTE VACCINATIE EN KAMPT NOG MET HEFTIGE NAWEEËN
'Eerst een laf kuchje, daarna hevige hoestbuien'
JAN HERMENS
De coronamaatregelen worden flink versoepeld. Anke Witlox (36) is daar blij mee, maar vindt tegelijk dat voorzichtigheid geboden blijft. De Liempdse werd als kantoormedewerkster in de zorg al eind februari gevaccineerd. Na een maand kreeg ze alsnog corona. Nu, negen weken later, kampt ze nog altijd met heftige naweeën. ,,Ik zit momenteel volledig in de ziektewet."
,,Ik vind het net zo fijn als vele anderen dat de samenleving open gaat, dat we meer vrijheid krijgen. Maar het virus is niet weg en dat steeds meer mensen gevaccineerd zijn, wil niet zeggen dat alle gevaar plots geweken is", verklaart Anke haar roep om voorzichtigheid. De vaccinaties maken mensen niet onkwetsbaar, wil ze maar zeggen. ,,Dat gevoel lijkt te bestaan. Ik had mijn eerste prik gehad en ben toch ziek geworden. En behoorlijk ook."
Slechts een klein deel van de mensen die besmet raken, wordt ernstig ziek. Zeker in de leeftijdscategorie van de Liempdse. Covid-19 trof haar echter stevig, de gevolgen zijn ingrijpend en langdurig gebleken. ,,Ik liep hard, ik stapte graag op de mountainbike, had een heel aardige conditie. Daar is niets meer van over. Maar dat is niet het voornaamste. De mentale problemen, die belemmeren me veel meer in het dagelijks leven."
VERGEETACHTIGHEID
Een piep in het oor, concentratieproblemen, grote prikkelgevoeligheid, vermoeidheid, maar ook vergeetachtigheid: Anke heeft er sinds dit voorjaar mee te maken. ,,Om een voorbeeld te noemen: ik ging een keer naar de wc en vergat mijn onderbroek uit te doen. En geluiden kan ik niet goed meer filteren, vandaar dat ik speciale oordoppen heb gekocht."
Met haar twee jonge kinderen Stijn (9) en Milou (7) staat het leven nooit helemaal stil voor de Liempdse. ,,Zij hebben uiteraard aandacht nodig, maar weten dat ik op dit moment minder aankan." Anke maakt door middel van knikkers begrijpelijk voor haar kinderen hoeveel energie ze nog heeft. ,,Ik heb twee potjes: in het ene zitten knikkers, in het andere niet. Na elke inspanning verplaats ik een knikker van het ene naar het andere potje. Ze zijn ook regelmatig bij hun vader."
Toen Anke echt ziek was door corona, hielpen vrienden en familie haar met het uitlaten van de hond, koken en boodschappen doen. ,,Het begon met een laf kuchje, maar na twee dagen kon ik niet meer rechtop lopen van de pijn op de borst en hoestte ik me de longen uit mijn lijf. Van koorts was geen sprake, ook niet van reukverlies."
Inmiddels werkt Anke met hulp van een fysiotherapeut aan haar conditie. ,,Die komt wel weer terug, dat is te trainen. De mentale klachten, hoe het daarmee verder gaat weet ik niet. Ik heb geen idee hoeveel tijd het kost voor ik weer als vanouds functioneer. Mijn huishouding run ik in ieder geval nog niet zelf."
Wat de situatie ingewikkelder maakt, is dat niemand haar klachten aan haar af kan zien. ,,Een gebroken been was duidelijker geweest. Mensen denken soms dat ik een burn-out heb. Dat is niet zo."
GEEN JAMMERKLACHT
Maar, benadrukt ze, haar verhaal is niet bedoeld als jammerklacht. ,,Ik wil alleen maar mensen oproepen alert te blijven. We zijn niet onaantastbaar. Ook niet altijd na de eerste prik. Overigens ben ik wel een groot voorstander van vaccineren. Inenten helpt, maar waakzaamheid blijft nodig."
p Anke Witlox heeft nog dagelijks last van haar coronabesmetting in maart dit jaar. Ze roept mensen op niet meteen alle remmen los te gooien nu het kabinet steeds meer vrijheden toestaat. (Foto: Peter de Koning).