REDACTEUR BC SPART EEN RONDJE MEE
Taekwondoka's zijn na lange tijd weer thuis
Als eerste sportschool in Boxtel (en waarschijnlijk ook in Nederland) heropende Taekwondo School Dekker (TSD) op woensdag de deuren. Redacteur Pål Jansen ging niet alleen verslag doen; als recreatief bokser leek het hem aardig om het taekwondo te ervaren. ,,Van 't trappen begrijp ik helemaal niets."
PÅL JANSEN
Woensdagnacht schotelde master Ad Dekker voor zijn leerlingen en voor mij als gast een pittig lesje met veel verschillende oefeningen voor. Een klein deel bestond uit sparren. Gelukkig maar, zei ik tegen sparringspartner Glen Drieschen. ,,Van dat trappen begrijp ik helemaal niets." Aan het begin van de les hadden we nog enkele rekoefeningen voor onze benen gedaan. Toen bleek al dat die spiergroepen niet bijster flexibel zijn. Glen begreep het. ,,De twintig jaar voordat ik hier begon, heb ik gevoetbald." ,,Korte hamstrings dus?", vroeg ik grijnzend. Glen knikte lachend.
Vlak daarna wist clubgenoot King Hosten tijdens een rondje sparren een paar soepele passen eruit te gooien en daarmee zonder schijnbare moeite mijn maag te raken. ,,Alles oké?", vroeg hij vriendelijk. Hij hield zich in, voelde ik. Ook King zag al gauw dat ik zulke passen nog onder de knie moest krijgen.
FEESTELIJK
De les in de Amaliaschool voelde voor de taekwondoka's weer als vertrouwd. Respectvol groeten voor het sparren. Elkaar gebroederlijk aanmoedigen terwijl de ander zichzelf anderhalve minuut lang leeg slaat en trapt tegen een bokszak. En na afloop samen alles opruimen. ,,Maar laat de ballonnen aan de bokszakken en andere versieringen maar hangen", zei Dekker. ,,Als de kinderen les hebben, is het ook leuk als zij in deze feestelijke omgeving komen."
IEDEREEN IS GELIJK
Ondanks corona is TS Dekker tijdens de sluiting van sportscholen met ongeveer een dozijn leden gegroeid. De meeste leerlingen blijven lange tijd nadat ze zijn gestart bij de taekwondokaschool. Rangen en standen, leeftijd, grootte: die doen er allemaal niet toe deze woensdagnacht in de gymzaal van de Prinses Amaliaschool, weet John van Gaal. ,,Er wordt onderling ook gegrapt en gegrold. Het leuke is dat iedereen hier gelijk is onder elkaar", zegt hij. ,,Het is een goeie groep en ik kan hier lekker even buiten mijn normale leven stappen." Zijn vrouw Wendy is voor de gelegenheid aangehaakt bij de nachtles. ,,Dat doe ik vaker tijdens evenementen en gebeurtenissen bij TS Dekker, ook om zo mijn steun te uiten."
Het echtpaar wist net als de andere taekwondoka's nog goed hoe de vechtkunst wordt beoefend. En niemand haakte af. Ook Tiny niet, een prestatie op zich omdat ze nog steeds de naweeën van het coronavirus ervaart. ,,Ik ben nog niet helemaal beter, heb geen geur meer. In het begin was ik erg moe, maar nadat ik eerst begon met wandelen is alles redelijk snel vooruitgegaan." Ondanks alles wist zij de bokszak nog goed te raken. Zij weet ook: waar een wil is, is een weg. Dekker onderstreept dat: ,,Tiny is op haar vijftigste erbij gekomen. Ze vroeg: kan ik ooit mijn zwarte band halen? Vijf jaar later was het zover!" Wie weet, dacht ik, is er ook nog hoop voor mij...
q Redacteur Pål Jansen pakte woensdagnacht de bokshandschoenen op voor een les bij bij TS Dekker. Hij heeft zijn dekking hoog, gebruikelijk bij boksen, maar niet bij taekwon-do zoals master Ad Dekker hier illustreert. (Foto: Hans Verberk).