Een boek om in te lijsten
Voor me ligt het prachtige boek: Boxtel 2020. Prachtig in meerdere opzichten. Een boek, prettig papier, fijn in de hand, mooi om naar te kijken, kleurig uitgevoerd. Een pareltje, natuurlijk ook door de variëteit aan verhalen. Een boek om te koesteren. Een boek in een tijd dat veel mensen niet meer kiezen voor 'echt' leesmateriaal. Dat is een compliment waard.
U meldt: 2020 een jaar om in een doosje te doen. Ik zou willen aanvullen: 2020, een initiatief om in te lijsten.
MARTI VAN DÜREN - VAN MEURS
Schotjes
Met de buren in onze rij huizen gaan we de dakgoten vernieuwen. Een gezamenlijke app ondersteunt onze actie. En... we hebben besloten de tussenschotten niet meer terug te laten komen. Het water moet vrij kunnen stromen.
Maar daarmee kunnen ook de bladeren van de buren naar je toekomen. Het besluit houdt dus ook in dat ieder zijn deel schoonhoudt en dat we elkaar daarop kunnen aanspreken.
Het was een keuze: of ieder onafhankelijk tussen zijn schotjes (en dan reken je er bij voorbaat op dat je buurman de boel toch niet schoon zal houden), of samen in afhankelijkheid zonder schotjes.
Toen we daarmee bezig waren moest ik denken aan 'Boxtel 2020 in 366 verhalen'. Waar we elkaar op sociale media bestoken met meningen en kritieken vanuit onze schuttersputjes en nooit tot elkaar komen, daar laat dit boek gewoon zien wat we doen en zijn, en delen dat met elkaar. Op het niveau van de mannen en vrouwen en kinderen die we zijn. Niet meer en niet minder. Een verademing. En een glimlach verschijnt vanzelf. Een samenleving zonder schotjes. Laat het water maar stromen door de Dommel.
Hulde aan Bert, Marc, Roeland, Linda en Peter.
NICO BULTER