Marusjka Lestrade heeft deze week haar dossiers als wethouder van onder meer jeugdzorg, Wmo, kunst & cultuur, onderwijs en ouderenbeleid overgedragen aan haar opvolgers. Ze poseert voor het gemeentehuis aan de Markt bij het kunstwerk De Gedachte, een bronzen paardentorso uit 1985 van de Limburgse kunstenaar Arthur Spronken.
Marusjka Lestrade heeft deze week haar dossiers als wethouder van onder meer jeugdzorg, Wmo, kunst & cultuur, onderwijs en ouderenbeleid overgedragen aan haar opvolgers. Ze poseert voor het gemeentehuis aan de Markt bij het kunstwerk De Gedachte, een bronzen paardentorso uit 1985 van de Limburgse kunstenaar Arthur Spronken. Foto: Basman Creëert - Bas van den Biggelaar

MARUSJKA LESTRADE-BROUWER:

'Creativiteit brengt mensen tot ontwikkeling'

Na bijna zeven jaar is deze week een einde gekomen aan het wethouderschap van D66-politica Marusjka Lestrade-Brouwer (65) in de gemeente Boxtel. ,,Waar ik de vrijheid had om iets te kunnen doen, heb ik dat niet nagelaten."

Het moment dat ze in 2014 werd gevraagd om wethouder te worden, heeft Lestrade nog scherp voor de geest. ,,Ik was fractievoorzitter van onze partij in Provinciale Staten en we hadden een vergadering toen Jos Hegeman belde. Ik liep even de vergaderkamer uit en Jos, destijds fractieleider in Boxtel, meldde dat hij aan de onderhandelingstafel zat voor een nieuw college. Of ik binnen twee dagen kon laten weten of ik beschikbaar was..."
Lestrade had op dat moment al besloten na drie termijnen niet nog eens herkiesbaar te willen zijn als Statenlid. ,,En een rol als gedeputeerde zag ik al helemaal niet zitten." Haar in 2019 overleden man Peter was negen jaar ouder en de twee wilden gaan reizen. ,,Maar ja, tussendoor kwam dat verzoek om wethouder te worden... Peter en ik hebben het besproken en uiteindelijk heb ik 'ja' gezegd. Hoewel de functie nooit op mijn 'verlanglijstje' stond."
Met haar besluit keerde Lestrade na twaalf jaar terug in de Boxtelse politiek. Tot 2002 maakte ze vier jaar lang als eenmansfractie deel uit van de oppositie. Aan die tijd heeft zij geen goede herinneringen. Bij haar afscheid maakte de politica destijds van haar hart geen moordkuil: ze gaf aan blij te zijn het Boxtelse politieke toneel met 'mastodonten' te kunnen verlaten. Als een van de weinige vrouwen in de toenmalige raad voelde Lestrade zich lang niet altijd serieus genomen. En dat frustreerde haar zichtbaar. Nog steeds: ,,Achter mijn rug om werd ik 'meisje' genoemd. Ik heb destijds zelfs ooit gedreigd met een rechtszaak vanwege seksuele intimidatie", onthult ze nu.
Met haar vertrek uit de gemeenteraad, verdween D66 gedurende acht jaar uit de lokale politieke arena. En nadat de democraten in 2010 terugkeerden, vormden ze in 2014 een coalitie met Combinatie95, SP en INbox.


DECENTRALISATIE: 'N FARCE!
Tijdens de vervroegde herindelingsverkiezingen in november jongstleden verloor D66 een van haar drie zetels en belandde vervolgens weer in de oppositie. Toch was het voorafgaand aan de stembusgang voor Lestrade al duidelijk dat zij niet nóg een keer in het college van B en W zou plaatsnemen. ,,Ik vind dat je niet te lang ergens moet blijven zitten. Je moet weten wanneer je moet vertrekken want niets is zo vergankelijk als een politieke carrière."
Terugkijkend op haar twee bestuurstermijnen concludeert de D66-politica dat de decentralisaties die op haar bordje kwamen - de overheveling van rijks- en provinciale taken naar gemeenten - niet hebben gebracht wat ervan werd verwacht. ,,Het is een farce! Kijk, natuurlijk moest de jeugdzorg worden verbeterd, maar die had best bij de provincie kunnen blijven. Het geld dat op is gegaan aan ambtelijke reorganisaties en het vormen van nieuwe regio's was beter direct besteed aan de jeugdzorg. Gelukkig is na veel moeite en pijn meer ambulante jeugdzorg gekomen in plaats van opname in instellingen. Maar hadden we daar al die toestanden voor nodig? Ik denk van niet."
Ook op het gebied van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is lang niet alles soepel verlopen. ,,Toch ben ik blij dat we onlangs nog het programma Powerful Ageing hebben aangeschaft. Ouderen die verzoeken om bijvoorbeeld een scootmobiel of traplift, kunnen - zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek - soms veel meer hebben aan verbetering van hun explosieve spierkracht." Het programma past volgens Lestrade in de innovatieve manier om met beleid om te gaan. ,,Het is heel belangrijk mensen zeggenschap te geven over hun eigen leven en ik hoop daar als wethouder een positieve invloed op te hebben uitgeoefend."


ZUIVER BESTUUR
Als het gaat om ouderen kreeg Lestrade het laatste jaar ook veel kritiek. Met name van de werkgroep Samen Ouder Worden in Boxtel waarin diverse seniorenorganisaties samenwerken. De werkgroep schreef een conceptbeleidsplan maar vond naar eigen zeggen geen gehoor bij de wethouder.
,,Ik kreeg het verwijt dat ik niet met SOWiB wilde praten. De werkgroep wordt gevormd door hoogopgeleide babyboomers die in hun werkzame leven gewend waren dat dingen gaan zoals zij willen. Maar zo werkt het in de politiek niet." Overigens benadrukt de scheidend wethouder dat ze veel waardering heeft voor de inzet van deze vrijwilligers. ,,Maar dingetjes regelen moet echt met de ambtenaren gebeuren; zij zijn de inhoudelijk deskundigen."
Zou het gevoel van sommige burgers dat Lestrade niet benaderbaar is, voort kunnen komen uit het feit dat ze opgroeide in de Randstad? ,,Nou nee. Ik woon al meer dan veertig jaar in Brabant. Natuurlijk is er een verschil van mentaliteit tussen Amsterdam en het zuiden, maar daar ligt niet de oorzaak. Het heeft écht te maken met de politieke identiteit van D66. Onze partij staat voor een zuiver bestuur. Mensen moeten niet voortdurend bij een wethouder 'op schoot' zitten om zaakjes te regelen. Ik zie dat het gebeurt, maar ik doe er niet aan mee. Wat dat betreft ben ik recht in de leer."

CREATIVITEIT
Gevraagd naar haar finest hour kan Lestrade niet zo een-twee-drie een voorbeeld noemen. ,,Het is meer een aaneenschakeling van kleine geluksmomenten." Zoals de modernisering van het kunst- en cultuurbeleid. ,,Kunst en cultuur zijn ontzettend belangrijk. Als mensen van creativiteit gebruik kunnen maken, komen ze tot ontwikkeling. We moeten niet verzanden in de gedachte dat iets wat altijd zo ging, voortgezet moet worden."
Dankbaar is de wethouder met de wijze waarop Boxtel statushouders zoals Eritrese tienermeisjes onderdak bood. Bovendien is ze blij met de wijze waarop het muziekonderwijs werd verbreed en dat ze via Brede Scholen Boxtel en de Voor- en Vroegschoolse Educatie iets kon toevoegen aan het onderwijs. ,,Kijk, als lokaal bestuur ben je op veel fronten gebonden aan wat van hogerhand wordt bepaald. Maar waar ik de vrijheid had om iets te kunnen doen, heb ik dat niet nagelaten."