TERUGBLIK OP HET KINDERVAKANTIEWERK IN 1999 EN 2000
Lennisheuvel geloofde in sprookjes
JAN HERMENS
Regelmatig wordt er geroepen dat er te weinig wordt gebouwd in de gemeente Boxtel. Er moeten nieuwe woningen komen, het liefst zo snel mogelijk. Maar een paar dagen per jaar is er ineens sprake van een sterk verhoogde bouwactiviteit. In alle dorpen verrijzen dan in no time huisjes. Die zijn echter altijd na een paar dagen alweer van de aardbodem verdwenen. Dat is in Lennisheuvel niet anders. Ook daar klust de jeugd tijdens Kindervakantiewerk naar hartenlust aan een bijzonder bouwdorp.
Kindervakantiewerk (KVW) Lennisheuvel bestaat inmiddels al meer dan vijftig jaar. In de loop van de jaren is er natuurlijk wel het een en ander veranderd, zoals de bouwlocaties. En zoals voor elke organisatie geldt, is de tijd soms rijp voor nieuwe enthousiastelingen. Dat was voor KWV het geval in het jaar 2000, toen een zestal ouders de werkzaamheden rond het bouwdorp overnam van Bastiënne Derks. Het thema tijdens de editie die toen op 9 en 10 augustus plaatsvond, was het sprookjesbos. Er namen 94 kinderen deel en natuurlijk een legertje vrijwilligers. De doelstelling is steeds dat de jeugd spelenderwijs weer terugkeert in het schoolritme, daarnaast komen de deelnemers elkaar weer tegen na een lange zomer, want gezinnen hielden in hun vakantieplanning rekening met het bouwdorp.
Désirée van Diessen, inmiddels niet meer betrokken bij KVW Lennisheuvel, maar destijds wel, legt uit: ,,Lennisheuvel heeft sinds jaar en dag een vakantiecomité. Dat is ooit ontstaan om tijdens de schoolvakanties activiteiten te organiseren voor de dorpsbewoners. Die gingen vroeger namelijk lang niet allemaal op reis en dus werd er vertier op touw gezet. In 2000 besloten de leden van dat comité de KVW-kar te gaan trekken. Hoewel het dus twee verschillende organisaties waren, en nog steeds, maakten op dat moment dezelfde mensen er deel van uit."
HANS EN GRIETJE
Brabants Centrum deed zoals elk jaar verslag van de activiteiten in het bouwdorp en vermeldde in 2000 dat het huis van Hans en Grietje niet van snoep was en het kasteel van Doornroosje oogde dan misschien niet zo groot; maar wel koninklijk. ,,En het lijkt net of het onderkomen van Sneeuwwitje door zeven echte dwergen wordt opgetrokken", viel te lezen in het verslag.
De kinderen uit de bovenbouw voelden zich eigenlijk wat te groot om nog een sprookje uit te beelden. Van Diessen: ,,Dat hebben we opgelost door hen de verantwoordelijkheid te geven over het podium en de kassa. Die zijn donderdagavond nodig voor de voorstelling van de kinderen. Op die manier kunnen we alle jeugd bij het feest betrekken."
WELDOENER
Ruim twintig jaar geleden ontving KVW 800 gulden subsidie van de gemeente Boxtel. Maar het bouwdorp kreeg ook ondersteuning van een anonieme weldoener die de kosten voor dat jaar voor zijn rekening nam. ,,Daarnaast hebben diverse bedrijven pallets en afvalhout beschikbaar gesteld", vertelde Van Diessen destijds.
Aardig detail: de staf bestond in Lennisheuvel geheel uit vrouwen, tot om en nabij 2010, weet Van Diessen. ,,Er hielpen wel mannen mee, veel vaders timmerden en zaagden met plezier, maar ze maakten geen deel uit van de leiding. Dat is inmiddels anders."
Het bouwdorp in Lennisheuvel duurde 21 jaar geleden twee dagen. Inmiddels zijn het er drie. Het aantal deelnemers ligt de laatste jaren doorgaans rond de honderd. ,,We hebben een paar topjaren gedraaid", aldus Van Diessen. ,,Er deden ooit 132 kinderen mee. Er zat toen veel jeugd op school, omdat er pas gebouwd was. Maar het aantal kinderen is nu afgenomen omdat er in Lennisheuvel al lang geen nieuwbouw meer is gepleegd. Nieuwe woningen trekken immers vaak jonge gezinnen aan."
POPPENDOKTER
Iedere jeugdvakantieweek kent ook zijn eigen tradities, in Lennisheuvel is dat de poppendokter. In 1999 kwamen de deelnemers aan het bouwdorp massaal met hun 'kindjes' naar Rianne Doornekamp en Annie van Grinsven. Zij onderzochten destijds ruim honderd 'patiëntjes'.
In het verslag in Brabants Centrum is een leuke anekdote te lezen: ,,Beertje Teddy bloedt. De handen van Stef zijn helemaal rood gekleurd. Dokter Rianne snelt te hulp en wil het knuffelbeestje met verband beter maken. 'Dat is geen bloed hoor. Het is vingerverf,' haast Stef zich te zeggen."
Medisch Centrum Lennisheuvel was goed geoutilleerd volgens het verslag. De doktoren droegen witte jasschorten en een stethoscoop. Ze beschikten tevens over een babyweegschaal, een tafel vol pillendoosjes en enge spuiten, zalf en pleisters en meters verband. ,,Stef is opgelucht dat zijn teddybeer geen roodvonk heeft. 'Met deze pilletjes moet Teddy snel beter zijn', zegt dokter Rianne."
De 'medici' stelden de meest uiteenlopende diagnoses. Operaties waren gelukkig niet nodig. Maar knuffel Kip van Harm schreven ze toen wel een zetpil voor. Het artikel in deze krant vermeldde niet hoe die zetpil moest worden toegediend. Humor hadden de 'artsen' van dienst wel: ,,Als ze een ei legt, kom je het brengen, hè."
De poppendokter krijgt nog altijd de nodige bezoekjes, maar uiteindelijk draaien de dagen toch vooral om timmeren, schroeven en zagen. En niet te vergeten de jaarlijkse voorstelling.
Van Diessen: ,,Ik weet niet anders dan dat het altijd enorm gezellig was. En we hadden vaak mooi weer. Daarvoor brachten we speciaal een worst naar Clara."
p In 2000 bouwden de Lennisheuvelse kinderen een sprookjesdorp. Compleet met huis van Hans en Grietje en een kasteel van Doornroosje. (Foto: archief Brabants Centrum).
t De poppendokter heeft het altijd druk. Ook in 1999. Meters verband gingen er doorheen en veel 'pillen' voor de knuffels. (Foto: archief Brabants Centrum).
