PRECIES EEN HALVE EEUW GELEDEN DEBUTEERDEN VROUWEN IN SINT-PETRUSKOOR BOXTEL
Al vijftig jaar 'n constant draaiende fabriek, maar nu even niet
HENK VAN WEERT
Al eeuwenlang klinkt koorzang onder de gewelven van de Boxtelse Sint-Petrusbasiliek. Maar vrouwenstemmen maakten pas relatief recent hun entree in de muzikale omlijsting van de eucharistievieringen en andere kerkelijke aangelegenheden. Om precies te zijn: het is vandaag een halve eeuw geleden dat dit voor het eerst gebeurde.
Van de tien vrouwen die op 28 januari 1971 voor het eerst een repetitie van het Sint-Petruskoor bijwoonden, is de helft nog altijd lid. Jeannette van Breugel, Betsie van Kessel, Lisette van Oirschot, Trees Pijnenburg en Marlies Spijkers ontvingen vanochtend dan ook een bosje bloemen uit handen van voorzitter Betty van Eekelen.
,,Eigenlijk hadden we dit kwintet komende zondag willen huldigen tijdens een jubileummis, maar ja... corona hè. We repeteren al bijna een jaar niet meer. Ik verwacht dat we pas na de zomervakantie weer samen kunnen zingen. Misschien dat we met het Ceciliafeest in november de jubilarissen alsnog kunnen huldigen", vertelde Van Eekelen deze week.
GREGORIUSSPELD
Eind januari 1996 klonk in de Sint-Petrusbasiliek de Missa Brevis in Bes van Wolfgang Amadeus Mozart tijdens de jubileummis van het toen zilveren Petruskoor. Dat werd voor die gelegenheid instrumentaal begeleid door een strijkersensemble onder leiding van Laurens Felix. In die feestmis kregen de toenmalige jubilarissen de Gregoriusspeld uitgereikt.
Pastor Richard Niessen feliciteerde het koor met zijn dienende functie en greep daarmee terug op een tekst uit de Tweede Wereldoorlog waarin werd opgemerkt dat een kerk niet herkenbaar moet zijn aan de hoogte van haar toren(s), maar aan die dienende functie.
Mario Knoops, destijds cultuurwethouder, roemde namens het gemeentebestuur het hoge niveau waarop het koor onder leiding van dirigent Jan van Wetten presteerde. Van Wetten bleef ruim 25 jaar, tot zijn dood in 2009, muzikaal leider van het Petruskoor
Namens het parochiebestuur stelde Riet Bevers vast dat het koor heel verantwoord met de liturgie omgaat en zich mocht beroepen op goed samenspel met de kerkgangers. ,,Het Petruskoor is uitgegroeid tot een melodieus en harmonieus gezelschap", tekende deze krant op uit de mond van Bevers.
KOORZANG BLIJFT
In de aanloop naar de jubileumviering typeerde dirigent Van Wetten zijn koor als een 'constant draaiende fabriek'. ,,In tegenstelling tot een profaan koor dat een enkel concert voorbereidt, moeten wij elke week klaar zijn. En daarnaast nog nieuwe werken instuderen", omschreef hij zijn uitdaging.
Die woorden onderschrijft Kees Doevendans. De Boxtelse musicus nam de muzikale leiding in 2010 over en leidde tot aan de coronacrisis zo'n 46 zondagen per jaar het ruim 50-koppige koor. Naast de wekelijkse repetitie op donderdagavond.
Hoewel er weinig aanwas is en de gemiddelde leeftijd inmiddels tot boven de zeventig jaar is gestegen, is Doevendans niet somber over de toekomst. ,,De katholieke kerk zal altijd blijven en dus zal ook altijd gezongen worden. Of we op termijn nog vierstemmige missen van Mozart kunnen zingen, valt te bezien." Maar hij ziet dat leden plezier hebben en dat telt.
De dirigent verwacht pas weer samen te kunnen zingen als het coronavirus definitief is uitgebannen: ,,Onze leden behoren immers tot de risicogroep." Bovendien: op anderhalve meter afstand van elkaar zingen valt niet mee voor amateurs, weet Doevendans. De koorleden vinden steun aan elkaar en dus moeten ze goed kunnen horen wat de anderen zingen.
p Groepsportret van het Sint-Petruskoor bij het 25-jarig bestaansjubileum als gemengd kerkkoor. (Foto: clubarchief).
u De eerste zes vrouwelijke leden van het Sint-Petruskoor werden tijdens de jubileummis op 28 januari 1996 toegesproken door Riet Bevers (rechts) van het parochiebestuur. V.l.n.r. Lisette van Oirschot, Tineke Doedens (†), Marlies Spijkers, Betsie van Kessel, Trees Pijnenburg, en Jeannette van Breugel. (Archieffoto Brabants Centrum).
