What's Up, Seppe?
Eindelijk sneeuwde het dan deze winter. Zaterdagmiddag vielen de vlokken uit de lucht en zorgden al snel voor een dunne witte deken over stoepen, tuinen en auto's. Voor Seppe Daemen uit de Van Merheimstraat, die een week eerder vijf jaar was geworden, hét moment om een sneeuwpopje te maken. Samen met vrienden en vriendinnetjes uit de buurt.
Hoi Seppe, dát is een leuke sneeuwpop die daar op de foto staat. ,,Ja hè? Daar zijn we gistermiddag wel een tijdje mee bezig geweest. Maar heel leuk om te doen", vertelt de jongen zondagochtend via de telefoon.
Het was zeker voor het eerst dat je een sneeuwman maakte? ,,Nee hoor. Vroeger heb ik dat ook al wel eens gedaan, samen met papa. Maar dat is lang geleden hoor. Wel honderd jaar!"
Honderd jaar geleden? Dat kan toch niet. Zo oud ben je helemaal niet... ,,Nee, dat was ook een grapje", grinnikt het ventje.
Inmiddels dooit het. Je sneeuwpop is zeker weggesmolten? ,,Ja, bijna. Maar gisteravond was-ie al kapot. Iemand heeft 'm stukgegooid."
Da's jammer, Seppe. Waar zit je eigenlijk op school? ,,Op de Angelaschool. Maar nu krijgen we geen les in de klas. We zoomen alleen. Papa en mama helpen me met leren."
Er klinkt een geluid op de achtergrond, Seppe. Wat is dat voor iets? ,,Dat is mijn piratenzwaard. Geen echte hoor, het is speelgoed. Een cadeautje van het pannenkoekenhuis waar we eens gegeten hebben. Als je je pannenkoek helemaal op eet, krijg je na afloop een ijsje en daarna een muntje. Met dat muntje mag je een cadeautje uitzoeken."
Oh, dan ga je zeker heel vaak pannenkoeken eten? ,,Dat zou ik wel willen, maar het pannenkoekenhuis is nu gesloten. Dus eet ik thuis lekker veel koekjes."
Dan heb je zeker wel een heel dikke buik? ,,Nee hoor, helemaal niet!"
Weet je al wat je wilt worden als je groot bent, Seppe? ,,Ja, muzikant. Net als papa. Die speelt saxofoon en dat wil ik ook leren. Ik krijg al muziekles, maar noten lezen kan ik nog niet."
(Foto: eigen collectie | tekst: Henk van Weert).