‘kinderen zitten vast en kunnen hun ei niet kwijt’
Tijd voor een nieuwe ‘school’, maar dan anders
De Boxtelse kinder- en jongerencoach Marloes Bakvis (34) had het al eerder gevoeld, maar stopte het idee voorheen nog even weg. Nu is volgens haar de tijd rijp om haar grote wens de wereld in te sturen: het mede creëren van een nieuwe schoolleefomgeving in Boxtel. Een nieuwe ‘school', maar dan anders. Op een locatie middenin de natuur.
Een plek waar het kind op zijn eigen tempo en in alle rust tot wasdom kan komen.
Vanwege het werk van haar ouders zag Marloes het levenslicht in Saoedi-Arabië: ,,Mijn vader was in dienst van een groot bedrijf dat coatings produceerde voor schepen. Mioeder werkte onder meer bij de Nederlandse ambassade en in het onderwijs.” In haar jonge jaren woonde Marloes in verschillende landen. Reeds op zeer jonge leeftijd wist zij zich overal uitstekend aan te passen.
Uiteindelijk vestigt het gezin zich in Nederland. Marloes slaagt voor het gymnasium en houdt daarna een sabbatical van een jaar, om vervolgens in Roosendaal de opleiding tot leerkracht basisschool aan de Pabo te volgen. Haar eerste invalbaan was bij Kentalis, waar ze les gaf aan kinderen met gehoorproblematiek met daarbij; ernstige spraak- en taalproblemen.
OMSCHOLING
,,Ik was pas 24 jaar en kwam handen en ogen tekort. Ik probeerde als leerkracht aan het systeem van de school te voldoen, terwijl ik als mens aanvoelde dat ik veel liever een op- een wilde werken. Ieder kind had in mijn ogen net weer iets anders nodig. Op mijn 26e werkte ik als invalleerkracht inmiddels op een derde school, toen het even flink mis ging met mezelf. Ik had me voorheen altijd aangepast aan nieuwe situaties, nieuwe landen, nieuwe mensen, nieuwe regels, nieuwe systemen. Maar ik was mezelf al die jaren compleet voorbijgelopen.”
Een half jaar lang bevond Marloes zich in een diep dal. Een loopbaancoach adviseerde haar om in een apotheek te gaan werken. Dat deed ze om daarnaast ook de opleiding tot apotheker te gaan volgen. Uiteindelijk vond Marloes een vaste baan bij een apotheek in Vught. ,,Ik was daar enorm blij mee. Eindelijk vastigheid!”
De werkdruk was er echter extreem hoog. Marloes trok meerdere malen aan de bel, maar haar ervaringen werden niet herkend. Daarbij speelde ook een rol, dat ze steeds vaker en steeds meer jonge kinderen, of soms zelfs hele gezinnen, Ritalin of andere medicatie moest verstrekken. ,,Ik voelde me daar erg verantwoordelijk voor en kwam tot de conclusie dat ik dit niet langer wilde. In combinatie met de zeer hoge werkdruk, besloot ik te stoppen.”
CONTINU AANPASSEN
,,Op dat moment moest en zou voor mij de onderste steen boven komen! Ik had diploma’s van het gymnasium, de Pabo en apotheker op zak. Werkervaring deed ik op in het regulier en speciaal basisonderwijs en als apotheker. Maar wat was nu voor mij de juiste weg?” Hoewel deze functies uiteindelijk niet bij haar pasten, bleek in zowel de onderwijs- als de farmaciewereld haar één doelgroep haar echt na aan het hart liggen: kinderen en jongeren.
,,In beide beroepswerelden zag ik namelijk veel kinderen en jongeren die een kei zijn in het zichzelf continu aanpassen aan de wensen en hoge verwachtingen van hun omgeving en de maatschappij, maar die daarmee hun eigen identiteit, interesses en wensen verliezen. Ook in mijn eigen omgeving zag ik regelmatig kinderen en jongeren hiermee worstelen.” Al snel vond Marloes de weg die werkelijk bij haar paste. Via TORI (een opleidingscentrum voor praktische mens- en kindkunde) werd ze kinder- en jongerencoach met een eigen praktijk: Stralende Kleuren Kindercoaching.
‘GEVANGEN’
,,In mijn eigen praktijk tref ik alleen maar doorzetters, maar op hun vijftiende zijn ze total loss. Ik kan hen wel helpen, maar het huidige schoolsysteem kan hen niet alles geven. Ze zitten werkelijk vast en kunnen hun ei niet kwijt”, vertelt Marloes. Zij ziet hoe thuis en op school gedragsproblemen ontstaan, waardoor ouders vaak naar de huisarts gaan en als noodoplossing medicijnen krijgen voorgeschreven. ,,Als bijwerking van de situatie en medicatie ontstaat er vaak een depressie en het kind gaat geloven dat er werkelijk iets mis is met hem of haar.”
Volgens Marloes zijn er beslist kinderen die heus nog mee kunnen in het huidige schoolsysteem. Het regulier onderwijs, waarbij alle lesstof ingepland is tot op de minuut, is volgens haar echter tegennatuurlijk. ,,Een kind kan zich simpelweg niet zo lang concentreren en heeft het nodig om veel te bewegen en veel te spelen in de natuur. Het zit nu in scholen van beton ‘gevangen’ waar het nauwelijks ruimte voor eigen ontdekkingen en interesses is", stelt de Boxtelse.
Door opgedane ervaring in haar praktijk en haar eerdere werk als leerkracht, werd het voor Marloes helder dat zij iets meer wilde gaan betekenen voor de kinderen en jongeren in Boxtel. ,,Ik gun iedere stad en ieder dorp een plek in de natuur, waar het huidige lessysteem volledig wordt losgelaten. Een plek waar kinderen in hun eigen tempo en op hun eigen manier spelenderwijs kunnen leren en ontdekken." Ze beseft dat ze niet de eerste is die een ander schoolsysteem wil gaan opzetten. ,,Velen gingen me voor.”
LOCATIES IN BEELD
Een oproepje van Marloes op 6 december via haar persoonlijke Facebookpagina leverde inmiddels behoorlijk wat reacties op. ,,Ik bevind me nu in de fase waarin ik met diverse mensen spreek en er mooie ontmoetingen plaatsvinden. Ook is er een aantal locaties op het oog voor deze nieuwe ‘schoolvorm’. Ik zoek mensen die in samenwerking het concept willen vormgeven. Met name op het gebied van wet- en regelgeving kan ik wel iemand gebruiken. We gaan niet uit van wat er niet kan, maar van wat wél mogelijk is. De komende tijd ga ik met veel plezier ontdekken hoe dit avontuur zich gaat ontvouwen. Geen haast! Het zaadje is geplant, nu kijken hoe het uitgroeit.”