Als Cas Marijnissen de goedheiligman in Lennisheuvel ziet, beginnen zijn oogjes te schitteren en zwaait hij enthousiast. Zijn groet wordt beantwoord. Moeder Caroline vindt het prachtig. (Foto's: Peter de Koning).
Als Cas Marijnissen de goedheiligman in Lennisheuvel ziet, beginnen zijn oogjes te schitteren en zwaait hij enthousiast. Zijn groet wordt beantwoord. Moeder Caroline vindt het prachtig. (Foto's: Peter de Koning). Foto: Peter de Koning

KINDEREN BLIJ DAT ZE GOEDHEILIGMAN IN HET ECHT KUNNEN ZIEN

Het lange wachten op Sint loont

Het is, voor het eerst dit najaar, echt weer eens koud buiten. De sneeuw ontbreekt, maar verder is het perfect weer voor een gezellige sinterklaasmiddag. Maar zoals gezegd is dit jaar alles anders, ook de intocht van de goedheiligman. Die zou eigenlijk al twee weken geleden zijn entree in de gemeente Boxtel maken, maar de net daarvoor aangescherpte coronamaatregelen strooiden pepernoten in de raderen.

Toch laten Sinterklaas en zijn pieten zich niet tegenhouden en samen met organisatoren van Stapel op Sint maken ze een rondrit door de dorpen. En ook al is het geen traditionele intocht, de spanning is van de gezichten af te lezen.

Rond half twaalf wachten in Lennisheuvel al verschillende gezinnen op de snoepgoedfilantroop. Pietenmutsjes sieren tal van hoofdjes, ook van Emma (8,5 jaar) Willink en haar broertje Casper (6). Normaal gesproken zouden ze bij de Zwaanse Brug staan om Sinterklaas aan wal te zien stappen. Dat hij nu in een bus voorbij kwam, vinden ze wel een beetje jammer. ,,Als de Sint in Lennisheuvel aankomst lopen we met de pieten achter de koets en de fanfare aan. Dat is toch leuker", vindt Casper.

Gelukkig gaan alle andere tradities die bij dit feest horen wél gewoon door. Zo mochten Emma en Casper gewoon hun schoen zetten. ,,Ik heb zeep gehad met glitters", glundert het meisje. Haar broertje voegt er aan toe dat hij óók zeep kreeg, maar dat die van hem het badwater blauw maakt.

Op de vraag hoe 5 december er uit gaat zien nu de goedheiligman eigenlijk thuis moet werken, geeft de zesjarige een passend antwoord: ,,De pieten komen de zakken met cadeautjes brengen, bellen aan en rennen dan hard weg. Dat is helemaal coronaproof."

IN EEN OUDE BUS

Dan schieten de ogen van Emma en Caper in de richting van rotonde Boseind. In de verte komt een grote groenblauwe bus aan rijden en er klinkt muziek, dus dat moet haast wel de Sint zijn. ,,Het lange wachten wordt eindelijk beloond", klinkt uit de speakers van de eerste auto. Omroeper Marcel van Galen weet de kinderen enthousiast te maken.

Er volgen een Volkswagen kever en een T1-busje van het zelfde automerk, beide gevuld met vrolijk zwaaiende roetveegpieten die mondkapjes dragen. Maar dan is hij daar, op de bijrijdersstoel van de oude posterijenbus, die Boxtelaar Jan van Esch restaureerde. En in een flits is de Sint ook weer voorbij. Het lijkt een beetje op de Tour de France, twee keer knipperen en de colonne is uit het zicht verdwenen.

,,Hij zwaaide terug!", roepen Emma en Casper tegelijk. ,,Mogen we ze nog een keer zien?", vraagt Casper aan zijn vader Yuri en moeder Judith. Ze gaan snel op de hoek van de Armehoefstraat staan, daar komt de goedheiligman namelijk doorheen aan het einde van zijn ronde door Lennisheuvel.

LOGISCH

Na een korte pauze rijdt de sinterklaaskaravaan ook door Boxtel. Ouders staan met hun kroost op strategische plekken, zodat ze de hele stoet twee keer kunnen zien. Voor de kinderen is het een magisch moment. ,,Ze vinden het allemaal prachtig en het past ook prima in dit rare jaar. Papa en mama werken thuis, dus de sint ook. Voor de kinderen is het allemaal heel logisch", vertellen Susan en Marcel van den Besselaar.

Hun drie kinderen Juul (8), Finn (5) en Keet (2) zwaaien dat het een lieve lust is als de bus voorbij komt. Een high five geven als piet een hand uit het raam steekt, lukt ze niet, maar dat mag de pret niet drukken. Een bustour of een intocht per boot, het maakt ze niet zoveel uit. ,,Ik vind het allebei leuk om te zien", zegt Juul.

Als de optocht voorbij is, stelt Susan voor om thuis pepernoten te gaan eten. De kleine Keet juicht en steekt een vuistje de lucht in. Juul en Finn vertellen dat de pieten hun schoenen verstopt hadden door het hele huis. ,,Die van mij stond in de boekenkast!", vertelt Finn. Zijn zus geeft aan dat haar briefje met een mopje voor Malle Pietje goed was aangekomen: ,,Hij vond hem leuk en ging hem doorgeven aan de Sint."

NOOD EEN DEUGD

Sinterklaas vieren gaat dit jaar dan misschien niet zoals we gewend zijn, de goedheiligman weet ook van deze nood een deugd te maken. En de kinderen? Die waren allang blij dat ze de man met de mijter toch nog in het echt hebben gezien, zodat ze nu zeker weten dat het met die cadeautjes zaterdag 5 december ook wel goed gaat komen...

Overal hetzelfde beeld in coronajaar 2020: zwaaien naar Sint van achter het raam. Zoals in de Breukelsestraat.
Boot of bus? Het maakt Tijn Hazenberg en vader Bas niet uit.
Een Volkswagen Kever (met zwaailicht) rijdt samen met een T1 camperbusje vol pieten voor de Sint uit in Liempde.
Het went snel voor Sinterklaas, meerijden in een oude Zwitserse posterijenbus.
Geen pepernoten, geen handje geven of een tekening. Alleen zwaaien mag dit jaar.