Amy Bressers staat samen met haar beste vriend Stef Faassen in de tuin van haar moeder in Liempde op voor psychische problemen bij jongeren. Haar actie was onderdeel van het landelijk initiatief Last Man Standing van Mind. (Foto: Hans van Doorn).
Amy Bressers staat samen met haar beste vriend Stef Faassen in de tuin van haar moeder in Liempde op voor psychische problemen bij jongeren. Haar actie was onderdeel van het landelijk initiatief Last Man Standing van Mind. (Foto: Hans van Doorn). Foto: Hans van Doorn

'JONGEREN LATEN ALLEEN MAAR DE MOOIE PLAATJES ZIEN'

Amy staat op voor mentale gezondheid

JULES HAMELEERS

Drie uur lang stond Amy Bressers uit Liempde zaterdag op een bankje om aandacht te vragen voor psychische problemen bij jeugd. Samen met haar beste vriend Stef Faassen deed zij mee aan Last Man Standing van de organisatie Mind. ,,Nadat ik zelf een depressie heb gehad, weet ik hoe belangrijk het is om hierover te praten."

Tijdens eerdere edities van Last Man Standing stonden driehonderd mensen zes uur lang op een paal in het water. Op deze manier wilden zij de doelstelling van Mind uitdragen: meer aandacht voor psychische problemen, om mensen een hart onder de riem te steken en zelfdoding te voorkomen. Deze keer was er vanwege het coronavirus een thuiseditie, waarbij er via een livestream wel met elkaar werd gecommuniceerd. Tussen twaalf en drie uur 's middags stonden mensen door heel Nederland op voor mentale gezondheid.

,,Het ging goed! Het was heel leuk en gezellig. Ik had zelf nog nooit zolang op een bankje gestaan, dus het was bijzonder om te doen. Ik was zelf ook live via Facebook, en ik kreeg emojis van duimpjes en hartjes en mensen die me succes wenste", vertelde Amy nadat ze klaar was met de actie.

DEPRESSIE

Als jongvolwassene had Bressers zelf last van een depressie. ,,Ik merkte in mijn omgeving, bij vrienden, dat er bijna nooit over psychische problemen gepraat wordt. Jongeren zeggen altijd dat het goed gaat en ook op Instagram laten ze alleen de mooie plaatjes zien. Maar dan kunnen ze zich alsnog heel eenzaam voelen."

Nadat Amy klaar was, had zij zelf 245 euro opgehaald. Landelijk was het doel van 125.000 euro bijna behaald: de teller stokte op 122.936 euro. Wie alsnog wil bijdragen, kan dat doen via: www.doemeemetmind.nl/actie/amy-bressers.


THEO VAN DEN HEUVEL SPEELT AL EEN HALVE EEUW SINTERKLAAS

Voor Esch is hij de enige echte

RENS VAN DEN ELSEN


Wat Ted Neeley is voor Jesus Christ Superstar is Theo van den Heuvel voor Sinterklaas in Esch. Een vergelijking die niet eens zo mank gaat, want hoewel eerstgenoemde wereldwijd bekend is, spelen beide mannen wel de rol van hun leven. Neeley als Jezus en Van den Heuvel dit jaar een halve eeuw als de goedheiligman.

Als de sint zondag 15 november zijn ronde per bus door Esch maakt, zit de inmiddels 78-jarige Van den Heuvel voor de vijftigste keer onder de baard. Daardoor is hij voor vele generaties in het dorp hét gezicht van de vriendelijke heilige man uit Spanje. Van den Heuvel geniet nog elk jaar van zijn rol en speelt die, ook al is hij op leeftijd, met verve. ,,De sint ziet in de ogen van kinderen dat wat volwassenen niet zien. Je moet je voorstellen dat je ineens voor een grote showster staat waar je fan van bent en dat hij dan alle tijd voor je neemt. Dat gevoel is voor een kind onbeschrijfelijk, dat zie je allemaal in hun ogen."

GOEDE DOELEN

De eerste keer dat Van den Heuvel in de huid van de Essche Sinterklaas kroop, was in 1971. Hij was toen al enkele jaren leerkracht op de Sint-Willibrordusschool en kwam in contact met de Missie naaikring. Om de twee jaar hield die een fancyfair, waar ze geld inzamelde om de kosten voor de kleding die de vrouwen naaiden van te dragen. Van den Heuvel had bedacht dat hij graag eens voor Sinterklaas wilde spelen, want dat vond hij vroeger altijd zo mooi in zijn geboorteplaats Sint-Michielsgestel. ,,We zouden dan voor een vergoeding op verschillende locaties langsgaan. Dat werd een succes, al hadden we de reistijd tussen de locaties wat onderschat, met als gevolg dat we erg uitliepen. Daar hebben we van geleerd", grinnikt de oud-leraar.

Een jaar later, in 1972, mocht hij als goedheiligman de intocht in Esch al verzorgen. Sinds die tijd is Van den Heuvel niet meer weg te denken tijdens de sinterklaastijd. Het geld dat hij en zijn pieten verdienen met de bezoekjes gaat nog steeds naar verschillende goede doelen, zoals voedselpakketten in Oost-Europa of een missie in Azië.

Verhalen heeft Van den Heuvel honderden. Van de nieuwe staf die werd 'gestolen' en de schoolkinderen die zelf aan de slag gingen om een nieuwe voor de sint te maken, tot het interview dat hij met de heilige speelgoedfilantroop zelf had op de lokale omroep LoEsch en het spannende telefonische spreekuur met de sint dat live op de televisie werd uitgezonden. ,,Ik vind het nog steeds ontzettend leuk om te doen. Zolang je een kind blij maakt, dan doe je het in mijn ogen goed."

DISCUSSIE

Dat hij zijn rol uiterst serieus neemt, blijkt wel uit het feit dat hij eenmalig in de intocht in Boxtel present was om het kinderfeest aldaar te redden. En ook over de zwartepietendiscussie heeft hij een mening: ,,Dat is begonnen bij de verhalen van de nationale intocht en het Sinterklaasjournaal. Daar werden de pieten als oliedom neergezet en werden de kinderen onnodig bang gemaakt dat ze misschien geen cadeautjes zouden krijgen door de schuld van zwarte piet. Dat is in de belevingswereld van een kind niet goed te praten, zo sluipt dat beeld dat onze donkere medemens dom is bij hen binnen. Ontzettend jammer."

Al met al is Van den Heuvel zondag 15 november weer paraat tijdens de intocht in Esch. Vanwege het coronavirus dit keer niet met een bootje over de Essche Stroom, maar per bus door de straten en zwaaiend naar de kinderen. Dat vindt hij spijtig, maar voorlopig blijft hij de tabberd aantrekken: ,,Zolang ik me voel zoals nu, ga ik door in deze rol."

t Sinterklaas in Esch, vele generaties zijn opgegroeid met dit vertrouwde gezicht en koesteren warme herinneringen. (Foto: archief Brabants Centrum, 2004).

Sinterklaas in Esch, vele generaties zijn opgegroeid met dit vertrouwde gezicht en koesteren warme herinneringen. (Foto: archief Brabants Centrum, 2004).