Petra van den Boer is mantelzorger voor haar veertienjarige dochter Blaislie Kleijzen. Die is verzot op wielrennen en haar ouders helpen haar daar zoveel mogelijk bij. (Foto: Henk van Weert).
Petra van den Boer is mantelzorger voor haar veertienjarige dochter Blaislie Kleijzen. Die is verzot op wielrennen en haar ouders helpen haar daar zoveel mogelijk bij. (Foto: Henk van Weert). Foto: Henk van Weert

PETRA VAN DEN BOER HELPT DOCHTER BLAISLIE (14) MET LEZEN, SCHRIJVEN EN REKENEN

Mantelzorg: geen opgave, je rolt er vanzelf in...

HENK VAN WEERT

Blaislie is een spontane, vrolijke en mooie meid van veertien lentes jong. Het is haar niet aan te zien, maar toch heeft ze in het leven veel hulp nodig. Gelukkig kan ze altijd een beroep doen op haar ouders Ad Kleijzen en Petra van den Boer. Die helpen graag. ,,Het is vanzelfsprekend, ook al is het soms best zwaar", vertelt Petra (50).

Vooral dat je 'aan de buitenkant' niet ziet, dat Blaislie van alles mankeert, maakt het nogal eens moeilijk, weet Petra. ,,Laatst was ze in de supermarkt en moest ze aan een caissière vragen wat een artikel kostte. Snauwend kreeg ze de vraag voor de voeten geworpen of ze nou nóg niet kan lezen. Nee, dus. Blaislie is heel slecht met letters en cijfers..."

Dochterlief schuift bij Petra aan tafel als die vertelt over haar werk als mantelzorger. Blaislie vertelt dat ze in de derde klas van het praktijkonderwijs van het Baanderherencollege zit en dat ze later graag ouderenverzorgster wil worden.

IN BEELDEN DENKEN

De scholier is heel open over het feit dat ze veel moeite heeft met lezen en rekenen. Op de vraag hoe ze zich toch weet te redden in het leven, antwoordt Blaislie dat ze vooral in beelden denkt. ,,Bijvoorbeeld als ik op donderdag Brabants Centrum met mama rondbreng. We krijgen een lijstje mee met de huisnummers waar we de krant in de brievenbus moeten stoppen. Maar ik heb niets aan zo'n lijstje. Als je het een tijdje doet, weet je echter bij welke deur je moet zijn."

Door de kleur van een voordeur te onthouden of een ander detail, herkent Blaislie het adres van de leden van de krant: ,,Bijvoorbeeld door de soort deurbel of een plantenbak die in de tuin staat of zoiets. En dat gaat best goed, hè mam?" Petra knikt. ,,We bezorgen samen in één buurt, maar ik laat Blaislie haar gang gaan en kies voor een ander deel." En inderdaad, dat gaat prima. Uit de wijk van Blaislie en Petra komt zelden een klacht van mensen die geen krant ontvingen.

Petra helpt haar dochter zoveel mogelijk. ,,Door post voor te lezen die ze krijgt. Of met klokkijken zodat ze op tijd naar school gaat. Je kunt het zo gek niet verzinnen. Tijd voor mezelf? Nee, dat komt er niet echt van. Toch vind ik het geen opgave om te helpen. Je rolt er vanzelf in..."

LOTGENOTENCONTACT

De Boxtelse is wel blij met de diverse activiteiten die het Steunpunt Mantelzorg van welzijnsorganisatie ContourdeTwern regelmatig organiseert. ,,Dit biedt afleiding en dat is bij tijd en wijle wel nodig. Vorig jaar zijn we gaan kanoën, was er een spelletjesdag op het gildeterrein en een muzikale middag in de Tijberzaal. Nu kunnen door corona diverse activiteiten waarschijnlijk niet doorgaan. Da's best jammer."

Bovendien ontmoet Petra tijdens dergelijke ontspanningsactiviteiten mensen die begrijpen wat het is om mantelzorger te zijn: ,,En dat lotgenotencontact is misschien nog wel het belangrijkst van dergelijke uitstapjes."

FIETSBUDDY NODIG

Waar lezen, schrijven en rekenen haar niet liggen, leeft Blaislie voor de racefiets. Vorig jaar reed ze met een groepsproject van de plaatselijke jeugdzorgorganisatie De La Salle de Mont Ventoux op in de Franse Pyreneeën. Ook zus Albegina, die eveneens mantelzorger is voor Blaislie, reed mee. ,,Ja, fietsen is mijn álles. En in tegenstelling tot veel leeftijdsgenootjes draai ik mijn hand er niet voor om een band te plakken. Zo gepiept."

Ook voor de hobby helpen Petra en Ad hun dochter waar ze maar kunnen. Ad heeft speciaal een busje gekocht om Blaislie en haar fiets naar de bergen te kunnen brengen. En weer op te halen. ,,Ja, want ik klim het liefst. Vlakke ritten vind ik maar niets...", grinnikt de tiener. Toch is er een maar. Haar ouders kunnen haar óp de fiets niet begeleiden. ,,Nee, daar hebben wij geen conditie voor", schatert Petra. Maar die begeleiding is wel nodig. De familie Kleijzen is dan ook op zoek naar een buddy. Blaislie: ,,Het liefst iemand die net als ik de Alpe d'Huez op wil fietsen."


Mensen die het wel zien zitten om fietsbuddy te worden van Blaislie, kunnen een e-mail sturen naar

adkleijzen01@home.nl