De deelnemers aan het fietsproject van De La Salle poseren voor de start op de Cauberg. Alle wielrenners van het Boxtelse behandel- en expertisecentrum reden de Amstel Gold Race uit. (Foto: Marc Cleutjens).
De deelnemers aan het fietsproject van De La Salle poseren voor de start op de Cauberg. Alle wielrenners van het Boxtelse behandel- en expertisecentrum reden de Amstel Gold Race uit. (Foto: Marc Cleutjens). Foto: Marc Cleutjens

JONGEREN DE LA SALLE BOXTEL VOLTOOIEN EIGEN VERSIE AMSTEL GOLD RACE

In de schaduw van renner Mathieu de Cauberg op

MARC CLEUTJENS

‘Jullie zijn kanjers! Prestatie van formaat!’ Directeur Christel Bogers van De La Salle was donderdagmiddag een van de eersten die de jongeren van orthopedagogisch behandel- en expertisecentrum in Boxtel feliciteerde met het voltooien van de Amstel Gold Race. Albegina, Anne, Estherline, Jayjay, Jorrit, Kay, Menno, Rick, Silas, Tess, Tessa, Vinny en Wesley koersten met hun buddy’s en ploegleiders door het Limburgse heuvelland en finishten op de legendarische Cauberg. Verslaggever Marc Cleutjens fietste mee…

De échte Amstel Gold Race gaat dit jaar vanwege de coronacrisis niet door. En dus krijgt Mathieu van der Poel, de glorieuze winnaar van de 54e editie in 2019 geen opvolger. Of toch wel? Want na een helletocht van meer dan 80 kilometer door de stromende regen leverde het peloton van De La Salle vorige week een topprestatie en mag het zich gerust collectief winnaar van de 2020-editie van de Amstel Gold Race kronen.

DRIE SNELHEIDSGROEPEN

Niet alleen de weergoden zijn de dertien jongeren en hun begeleiders slecht gezind. Ook de pechduivel zit hen tijdens de koers met vliegende vaart op de hielen. Bijna twintig keer rijden de wielrenners lek en moeten ze in barre weersomstandigheden voor- en achterbanden vervangen.

Alle malheur doet geen afbreuk aan het moraal van de jonge wielrenners, die ’s morgens in drie snelheidsgroepen van start gaan. Op de Cauberg natuurlijk, waar een lichtkrant op de top de namen van recente winnaars opsomt: Philippe Gilbert, Roman Kreuziger, Michal Kwiatkowski en natuurlijk ‘onze’ Mathieu van der Poel.

FIETSENDE VERSLAGGEVER

De fietsende verslaggever sluit aan bij de snelle groep, die naast Albegina (16), Jorrit (16), Menno (16), Rick (17) en Silas (16) bestaat uit wegkapitein Tonio André en buddy’s Maarten van Amelsvoort, Kees van den Nieuwenhuizen en Reinold Hermens. ,,We vertrekken in drie groepen zodat iedereen de koers naar vermogen kan rijden en onderweg geen grote tijdverschillen ontstaan”, licht Tonio toe.

STERK BEHANDELMOMENT

Het fietsproject van De La Salle is niet vrijblijvend. Samen fietsen maakt deel uit van de behandeling van de jongeren. Meedoen leert ze gezamenlijk te streven naar een sportief doel. Tot 2019 namen jongeren van het behandel- en expertisecentrum deel aan een reis naar de Mont Ventoux, maar die trip is om financiële redenen geannuleerd. Door de coronacrisis was de reis naar Frankrijk dit jaar sowieso niet doorgegaan.

,,Jongeren die meedoen aan het fietsproject hebben doorgaans weinig successen in hun nog prille leven behaald”, vertelt Jaap Pellen, die jarenlang equipeleider van de Mont Ventoux-reizen van De La Salle was. ,,Nu ben ik met pensioen, maar ik rijd vandaag graag mee als vrijwilliger. Net als mijn zoon Luuk trouwens.”

Hij geeft aan dat het succes van de wielertocht ‘een sterk behandelmoment’ is. ,,Jongeren leren hun grenzen verleggen, samenwerken en rekening houden met anderen. Bovendien doen ze veel zelfvertrouwen op. Ze leveren vandaag een geweldige prestatie die bewijst dat ze veel in hun mars hebben. Als je de Amstel Gold Race kunt rijden, kun je ook andere doelen bereiken.” Jaap vervolgt: ,,Het succes van vandaag is dat jongeren en begeleiders dezelfde missie hebben: 80 kilometer afzien én de Cauberg bedwingen.”

KASSEIEN

Afzien… Dat is het in het Limburgse heuvelland. Vrijwel meteen na vertrek dient de Geulhemmerberg zich aan. In het kletsnatte Elsloo wacht de met kasseien bestrate Maasberg, een echte kuitenbijter. In Beek volgt de Adsteeg, net buiten Meerssen de Lange Raarberg. En als Valkenburg nadert, wijzen de wegwijzers plots naar links. Hier begint de Sibbergrubbe, een legendarische beklimming van zo’n twee kilometer. Oef.

De afdeling richting Valkenburg eindigt op het Grendelplein. Hier tankt de groep zelfvertrouwen om de Cauberg te beklimmen. Het is een heuse muur die in de verte opdoemt, met een stijging tot 14 procent. In een klein verzet trapt iedereen naar boven. De een in ontspannen tred, de ander driftig stoempend. Op het viaduct staan supporters. De familie van Rick zwaait, de ouders en zus van Albegina hebben een spandoek opgehangen: ‘Hop, hop, hop, je bent aan de top!’.

GOUDEN MEDAILLE

Eenmaal boven wacht de beloning: de gouden medaille. ,,Een mooi cadeau”, grinnikt Wesley, die vandaag zijn 21e verjaardag viert. ,,Ik ben trots op mezelf. Soms moest ik mezelf heel boos maken om door te gaan, maar het is gelukt.” Rick is opgelucht. ,,Op de Sibbergrubbe kreeg ik last van kramp, maar ik heb doorgezet.” Uit zijn rugzak haalt hij een fotolijstje. ,,Dit is mijn opa Jan. Hij is dit jaar overleden. Ik heb vandaag speciaal voor hem gefietst, hij was erbij.”

Jorrit is blij dat hij op de top van de Cauberg staat. ,,Ik ben trots maar kapot. Vooral die Cauberg… wat een hel.” Albegina is ontspannen. ,,Ik fiets vaak, soms met Wesley. Dan rijden we makkelijk 40 of 50 kilometer dus vandaag was het goed te doen.” Dat vindt ook Silas. ,,Ik maak gebruik van mijn ervaring op de Mont Ventoux. Ik weet hoe ik moet klimmen en mijn krachten kan verdelen. Als je dat goed doet, kun je elke berg aan.”


q De toppers uit het team van verslaggever Marc Cleutjens poseren met hun gouden wielermedaille. Van links naar rechts Tessa, Rick, Albegina, Silas, Menno en Jorrit. (Foto: Marc Cleutjens).

Silas (links) en Albegina bereiken de top van alweer een Limburgse col… (Foto: Pim van der Velden).
De toppers uit het team van verslaggever Marc Cleutjens poseren met hun gouden wielermedaille. Van links naar rechts Tessa, Rick, Albegina, Silas, Menno en Jorrit.