Column
Da ge bedankt zèt dè witte..
JOLEEN VAN ROOIJ
Op het moment dat mijn eerste huwelijk in zwaar weer verkeerde, werd er een nieuwe directeur aangesteld in het bedrijf waarvoor ik werkzaam was in het managementteam. Reorganisatie. Doelen moesten worden behaald, er was alleen nog oog voor resultaat. Ik kan me daarom heus wel voorstellen dat deze nieuwe ‘bobo’ het een afschuwelijk aanblik vond dat zijn Sales Services International Manager met grote regelmaat haar zakdoeken vol zat te snikken tijdens vergaderingen.
In plaats van te vragen wat er was of hoe het me ging, kreeg ik per mail te horen dat mijn functie overbodig was geworden. Ik was bedankt, afgedankt. Per direct. Eenmaal thuis hoorde ik via via dat er voor mijn functie liefst twee nieuwe mensen waren aangenomen om de klus te kunnen klaren. Met het laatste beetje kracht wat me nog restte, heb ik terug geknokt. Ik kan niet tegen onrecht. Ik heb er jankend een flinke bonus uit weten te slepen, belandde in een echtscheiding en viel daarna in een diep zwart gat. Baan en echtgenoot kwijt. Dan wordt het akelig stil in je leven. Dat doet pijn en geeft verdriet. Er volgt dan een periode van rouwen. De pijn van het verlies voelen. Deze immense verandering vervolgens op eigen tempo gaan accepteren, kost tijd en lef.
Ik werd aan deze periode herinnerd door het artikel over de aanstellingen van een nieuwe voorzitter en vice-voorzitter bij de Boxtelse Voedselbank. Op dit moment zit de voormalig preses ook thuis. Hij heeft jaren passievol geknokt voor het welbevinden van de vrijwilligers en cliënten van de Voedselbank. Het bestuur en de voorzitter zaten al tijden niet op één lijn. Een heuse crisis volgde. Er restte hem niets anders dan op te stappen, met veel pijn in het hart. Vrijwilligers demonstreerden om hem te behouden, maar het front bleef onvermurwbaar. In slechts luttele weken werden er liefst twee nieuwe mensen benoemd om de taken van deze voormalig voorzitter over te nemen. Vrijwilligers van de Voedselbank kregen te horen dat deze nieuwkomers met luid applaus door het bestuur waren ontvangen. Au! Ik gun de Voedselbank oprecht een goed en daadkrachtig nieuw bestuur en wens hen alle succes toe. Maar mijn hart en dank gaat nu nog even uit naar de man die jaren al zijn ziel en zaligheid voor het welbevinden van de cliënten heeft gegeven. (Foto: Peter de Koning).