BOXTELSE MONUMENTENPRIJS STOPT NA ZEVEN UITREIKINGEN

'Thema vinden voor Sluitsteen steeds moeilijker'

HENK VAN WEERT

Bezuinigingen door de gemeente Boxtel zijn niet de enige reden om te stoppen met de uitreiking van de plaatselijke monumentenprijs Sluitsteen. De monumentencommissie bekent dat het ook steeds moeilijker werd om een thema te vinden dat een reële wedstrijd rechtvaardigt.

Nadat de uitreiking in 2018 werd uitgesteld, zou dit jaar de prijs weer moeten worden vergeven. Bea Schoenmakers, die al sinds 2002 voorzitter is van de commissie, werd gisteren gevraagd naar de stand van zaken. Ze gaf aan dat de Sluitsteen een stille dood is gestorven.

ARTIKELENREEKS

Telkens bracht Brabants Centrum in aanloop naar de uitreiking van de trofee met bijhorend prijzenbedrag de diverse genomineerden uitgebreid voor het voetlicht. Steeds gebeurde dat in samenwerking met de monumentencommissie. Voorzitter Schoenmakers gaf gisteren aan dat ze het steeds een 'charmante manier' vond om waardevol erfgoed onder de aandacht van een breed publiek te brengen.

De laatste keer stond de verkiezing van de Sluitsteen in het teken van de kunst van het ambacht. Daarbij werd gekeken naar de mooiste restauraties. De bewoners van de woonboerderij Klein Hoekje 11 in Liempde namen in 2016 de prijs, in de vorm van een hardstenen bekroning van een raamopening in het metselwerk, in ontvangst.

Eerder werd de prijs uitgereikt met als thema mooiste boerenerf (2013, Pastoor Dobbeleijnstraat 2 Liempde), mooiste vernieuwing (2011, houten woning bij Dommelbrug Mgr. Wilmerstraat 22), mooiste kleine monument (2009, klokkentoren Magere Josje), mooiste winkelpui (2007, sigarenmagazijn Voets), mooiste gevelwand (2005, Clarissenstraat) en mooiste boerderij (hoeve Kalksheuvel 26).

MEER AFFINITEIT

Het initiatief voor de Boxtelse monumentenprijs werd in 2003 genomen door toenmalig wethouder Ger van den Oetelaar met als doel mensen meer affiniteit met monumenten te laten krijgen. Steeds werd een externe commissie aangesteld die een advies voor de winnaar aan het college van burgemeester en wethouders moest geven.

De eerste keer was het vinden van een thema voor de hand liggend. 2003 was immers het nationale Jaar van de Boerderij. De jury bezocht toen negen genomineerde hoeven. ,,Ze moesten aan een aantal criteria voldoen”, legde het onlangs overleden jurylid Piet Snijders destijds uit. ,,We hebben gelet op de historische waarde, de authenticiteit, relatie tot de omgeving en de relatie tot het boerenbedrijf. We vinden het belangrijk dat het monument nog min of meer in functie is als boerderij.”

MOEILIJK KIEZEN

Snijders benadrukte dat het moeilijk was om een winnaar te kiezen. ,,We werden op alle boerderijen gastvrij ontvangen en iedere bewoner had leuke en interessante verhalen (...). Het was telkens weer moeilijk om weg te gaan en de volgende te bezoeken.” Het viel de jury op dat bijna alle hoeven goed onderhouden werden.

Winnaar werd uiteindelijk Everdien Jaartsveld, bewoonster van de in 1873 gebouwde boerderij aan de Kalksheuvel 26, die twintig jaar eerder werd gerenoveerd. De bedstee, kolenkachel en de oorspronkelijke bouwstijl bleven daarbij gehandhaafd.