KERKCONCERT VALT IN DE SMAAK
Liefdevolle verbintenis tussen orgel en saxofoon
Hallelujah, Stärk und Macht: ook een luisteraar die de titel van dit werk van Johann Sebastian Bach niet kent, had iets dergelijks geraden. Niels de Klerk liet zaterdagmiddag het koororgel in de Sint-Petrusbasiliek jubelen en Bruno Alonso deelde met zijn saxofoon in de vreugde. De jonge musici traden op in de Sint-Petrusbasiliiek tijdens het eerste kerkconcert van dit jaar.
Dat orgel en trompet doorgaans een liefdevolle verhouding hebben, is bekend. Maar ook met een saxofoon kan dit instrument het goed vinden. Dat bleek zaterdag wel. Vooral als de houtblazer wat uit de balans kroop en wat meer naar de voorgrond trad, vormden beide blaasinstrumenten een gouden combinatie.
In Hallelujah, Stärk und Macht lag die ruimte er en kon Alonso hier en daar zijn warme klassieke timbre wat felheid meegeven, een kleur die past bij de frisse mixtuur van het orgel. Zonnestralen na een zomerse regenbui.
In het publiek zat onder andere Kees Doevendans. Hij reageerde na afloop: ,,Ik vond het prachtig. De werken van Rheinberger die dit duo speelde zijn van origine voor orgel en viool, maar eerlijk gezegd vond ik ze met saxofoon mooier."
PROCESSIE
,,We gaan in processie door de kerk", grapte een vrouw. Inderdaad was er sprake van een kleine optocht. De musici verplaatsten zich van het koororgel naar het hoofdinstrument van de basiliek, het Smitsorgel. De luisteraars, en dat waren er aardig wat, namen op coronaveilige wijze een andere stoel in. De opstelling was zo geplaatst dat het publiek op een groot beeldscherm de verrichtingen van organist De Klerk kon volgen. Met handen en tenen wekte hij het Smitsorgel tot leven.
De muzikant ontlokte de Fantasie in f-moll van Mozart aan de toetsen. Een staaltje muzikaal meesterschap van formaat. Hij legde uit dat de onbetwiste koning van de klassieke periode het stuk schreef voor een mechanisch instrument, een orgel in een klok, aangedreven door radertjes en palletjes. ,,En daarop kan alles, net als op een draaiorgel." Een organist die de noten met vingers en voeten tevoorschijn kan toveren, weet van wanten.
En dat weet De Klerk, die tweemaal het Feike Asma-concours won en onlangs zijn conservatoriumopleiding afrondde. Saxofonist Alonso, ook net afgestudeerd, deed niet onder voor zijn muzikale kompaan. Orgel en sax liefkoosden elkaar en daar genoot het publiek van.