LEERLINGEN EN TEAM HUB BOXTEL ONTHALEN JUF CARIEN ALS WARE KONINGIN
Leerkracht neemt met pijn in hart afscheid
Jan Hermens
Niet iedereen die met pensioen gaat, krijgt een brief van de koning, of althans, van zijn staf. Carien van Heeswijk (67) wel. Juf Carien werd donderdag als een ware koningin op HUB Boxtel onthaald. Ze nam vorige week na 25 jaar afscheid van de school voor speciaal onderwijs, maar vermoedelijk is ze ook komend jaar nog regelmatig in het gebouw aan de Tijvert te vinden.
Cariens hart ligt bij de school, het onderwijs en de leerlingen. Dat is in 25 jaar niet veranderd. ,,Vorig jaar was ze al van plan te stoppen, maar kwam terug op haar besluit. Carien stond nog een dag in de week voor de klas, maar in de praktijk was ze meerdere dagen op school", vertelt locatiedirecteur Bart Otjens. Hij looft haar betrokkenheid. ,,Carien kan goed overweg met de jonge mensen in ons team en ook met de oudere garde. We gaan haar missen." Omgekeerd is dat zeker ook het geval. Van de vrijdagmiddag bijvoorbeeld, als ze ging zwemmen met de leerlingen, genoot Carien altijd met volle teugen.
Voordat de Boxtelse in het speciaal onderwijs ging werken, was ze kleuterjuf. Vaardigheden die ze destijds toepaste, komen nu nog steeds van pas. Een kwart eeuw geleden begon ze op de toenmalige Sint-Willibrordussschool aan de Achterberghstraat. ,,Natuurlijk is er veel veranderd, maar nog steeds streven we voor ieder kind doelen na. Alleen leggen we nu veel meer op papier vast. We willen het beste voor onze leerlingen, dat was toen zo en is nog altijd het geval", zegt Carien.
RUST
Leerlingen mogen zichzelf zijn bij HUB Boxtel, benadrukt de scheidende juf. ,,We houden rekening met het niveau van ieder kind en zijn individuele behoeften. Elke leerling kent zijn eigen aanpak." Kinderen voelen zich thuis op de school voor speciaal onderwijs; ze vinden er rust. ,,Leerlingen die van andere scholen afkomstig zijn en daar niet mee konden komen, zijn bij HUB Boxtel vaak wel op hun plek", aldus Carien.
Lesgeven in het speciaal onderwijs is heel anders dan op een reguliere basisschool, stelt ze. Otjens bevestigt dit: ,,Onze leerkrachten en onderwijsassistenten zijn specialisten die behalve met de kinderen ook zeer intensief contact onderhouden met ouders en verzorgers." Carien: ,,Het is voor ouders in eerste instantie niet niks om te accepteren dat hun kind een beperking heeft. Ze vinden bij HUB ondersteuning en erkenning en ervaren onze school als een warme deken."
HUB Boxtel kent speciaal basisonderwijs én speciaal voortgezet onderwijs. Leerlingen mogen er lessen volgen tot en met hun twintigste. Carien: ,,We nemen altijd afscheid van ze met een groots gala. Dat kon dit jaar helaas niet doorgaan." Nadat de jongeren de school verlaten hebben, verdwijnen ze niet direct uit beeld. Otjens: ,,We volgen ze nog twee jaar. Bovendien regelen we voor elke leerling een werkplek." Sprekend voorbeeld daarvan is Job, oud-leerling van HUB Boxtel en nu assistent-conciërge van de school.
Hij is de twintig gepasseerd, dat geldt niet voor de kinderen die Carien het afgelopen schooljaar onder haar hoede had. ,,Ik gaf nu les aan de jongste leerlingen." Ze bracht ze onder meer de basisbeginselen van rekenen en taal bij, al naargelang de mogelijkheden van ieder kind. ,,De een kan al wat lezen, de ander moet het hebben van pictogrammen, of herkent losse letters en groeit stap voor stap naar woorden." Symbolen zijn soms duidelijker dan geschreven taal. Zet een man een kroon op en het is een koning, geef een vrouw een tiara en ze is een prinses.
KONINGSHUIS
Het afscheid werd een 'koninklijk' feestje. Carien: ,,Dat had te maken met mijn voorliefde voor het koningshuis. Vandaar dat collega's de koning hadden aangeschreven en vandaar de aankomst op de tandem, compleet met kroon en prinsessenjurk. Het programma bestond ook uit koningsspelen. Blikgooien en dergelijke, heel leuk."
Als een prinses of koningin een stap buiten de deur zet, staat ze per definitie in het middelpunt van de belangstelling. En in het volle licht van de schijnwerpers, daar voelt Carien zich nu juist niet op haar plek. Maar donderdag was er geen ontkomen aan: de dag draaide om haar. Otjens: ,,Carien is heel bescheiden, maar ze had dit feestelijke afscheid echt verdiend. En nog wel meer dan dat, maar een receptie konden we nu niet houden. In het najaar volgt waarschijnlijk nog een gelegenheid voor iedereen die Carien een warm hart toedraagt, om haar geluk te wensen."