Afbeelding
Foto: Maarten Melis

Alternatieve feiten over plan Lindenlust


Op mijn brief met de titel 'Belazerij', vorige week gepubliceerd in deze rubriek, kreeg ik een reactie van ecologisch adviesbureau Cools, verantwoordelijk voor het in opdracht van Dura Vermeer uitgevoerde onderzoek naar beschermde soorten in het plangebied Lindenlust. Ik heb mijn excuus aangeboden voor de term 'belazerij' aan hun adres, want in het feit dat Cools geen eekhoorns heeft gezien (terwijl drie buurtbewoners inmiddels foto’s hebben gemaakt van de eekhoorn in het plangebied), duidt dat nog niet op een verborgen agenda van alternative facts, zoals ik die wel bij Dura Vermeer en jammer genoeg bij de gemeente Boxtel zie. Waarom zou je anders minimaal 150 bomen onder het tapijt willen vegen als je te goeder trouw bent? De alternatieve feiten zijn ook deze week aangetoond in luchtfoto’s.

Maar goed, of de eekhoorns alleen komen om te foerageren of dat er ze ook nesten hebben in het gebied, is van ondergeschikt belang. Hoofdzaak is de vermijdbare, massale kap van waardevolle en in officiële documenten kennelijk verzwegen bomen, terwijl men het voor de buitenwereld doet voorkomen alsof alles groen en duurzaam is. Dat doet de Dura Vermeer met een foto van vrolijk fietsende kinderen in het groen, onder andere op www.langen-linden.nl. Pure misleiding, want ze schrijven: ‘De wijk zelf bevat mooie oude bomen. Kortom: je woont omgeven door groen!’ Ik herhaal: belazerij. En ecologische kapitaalvernietiging, een misdaad voor een groene gemeente. Je zou die fietsende kinderen, onze toekomstige overburen, toewensen dat ook zij nog eens eekhoorns zien en met wat aanpassingen in het plan kunnen zij daadwerkelijk ‘omgeven door groen’ wonen.

Mogelijk zijn beleidsmakers en projectontwikkelaars, gedreven door de waan van de markt, dat contact met de natuur kwijtgeraakt, maar ik gun die fietsende kinderen dicht bij huis die verwondering van de natuur. Vanzelfsprekend moet er gebouwd worden, maar mag dat met een beetje respect voor de omgeving? Een goeie buur is beter dan een verre vriend, dat geldt ook voor bomen en natuur. Teveel van waarde zie je niet terug in bedrijfsresultaten of op de gemeentebalans. Doe er iets aan, dan zitten uiteindelijk de toekomstige bewoners ook goed.


        ERIC SCHOONES


Mooi stukje Boxtel

Wat hebben we een mooi stukje Boxtel erbij gekregen op Stapelen. Een prachtig vlonderpad met unieke bankjes om te genieten van een fijn uitzicht. Een mooi stukje landschap, de kikkers hoor je kwaken vanuit de kikkerpoel, relaxt grazende schapen om je heen... Duidelijke borden bij de brug: voetbrug. Duidelijke borden bij het weiland: geen honden in de wei. Niks mis mee zou je denken?

Toch worden vandaag, zaterdag 20 juni, de schapen gestrest en vermagerd uit de wei weggehaald. Waarom? Omdat wij de borden negeren en onze honden er los laten rennen, want dat is zo leuk voor het beestje. Omdat wij mensen het afval in de wei achterlaten. Echt waar: plastic, gebroken glas en ondefinieerbare troep. Want het kost blijkbaar teveel moeite om het zelf op te ruimen. Een herkansing krijgen we niet, de schapen komen niet meer terug. Dit geldt ook voor de wei Prins Hendrikstraat-Parallelweg, ook daar laten mensen de honden de wei in gaan.

Gelukkig maar dat die mensen voor hun schapen kiezen. Nu is het wachten tot de vogels, reigers, spechten of het mooie ijsvogeltje, ergens neervallen met een maag vol plastic of door glasstukken verwond. De gemeente kan hier weinig aan doen. Het zijn de inwoners die de regels aan hun laars lappen.

Niet iedereen is hetzelfde. We kunnen elkaar gelukkig niet veranderen. Maar mocht jij je in onze mooie gemeente ook ergens ergeren aan zwerfafval? Een mailtje met een simpel verzoek aan de gemeente (dikke pluim!) is genoeg om prikkers en bijbehorende vuilniszakken te krijgen. In wisselende duo's (jong en oud) prikken wij zo nu en dan een rondje en genieten van het moois dat er wel is. Erger je niet, verbaas je slechts.


        DOOR DE BRESSER