ONE TWO TRIO VIERT ZILVEREN JUBILEUM MET SINGLE: 'BE HAPPY'
‘Heel veel muziek met heel weinig instrumenten’
LINDA VAN DE WIEL
De tijd is volgens het drietal bizar snel gegaan. Maar toch bestaat de Boxtelse band One Two Trio op de kop af 25 jaar. Muzikanten Freek van Daal (57) en de broers René (53) en Joris Cijffers (51) kijken terug op een tijd met vrijwel louter hoogtepunten én op hun vorige week verschenen single ‘Be Happy’. Freek: ,,Als het aan mij ligt, gaan we straks mét rollator het podium op.”
Sinds kort komen ze weer samen en staat een aantal optredens op de rol. Maar One Two Trio heeft door de coronacrisis maanden niet kunnen optreden. Joris, de drummer van de band: ,,En optreden is wat we het allerliefste doen. Ik mis de synergie met ons publiek heel erg.” Zanger en gitarist Freek én bassist René zijn het hiermee eens. ,,Als we op het podium staan, heb ik heel sterk het gevoel dat we samen de klus klaren. Op onze manier.”
Deze manier is anders dan de werkwijze van veel andere artiesten. Want het trio voelt elkaar én zijn publiek inmiddels feilloos aan. René: ,,Wij repeteren al jaren niet meer, maar hebben inmiddels een dusdanig groot repertoire dat wij een nacht muziek kunnen maken. Zonder pauze. Tijdens een show stuiteren Joris en ik over het podium. Freek zingt en kijkt intussen wat er in het publiek gebeurt.”
Freek: ,,Als ik zie dat een nummer niet aanslaat, stop ik er gewoon mee en vertel ik wat ik zie. We gaan dan een andere kant op, zodat het publiek weer aanhaakt.”
De spontaniteit van Freek, René en Joris is dan ook kenmerkend voor One Two Trio. Net als hun muzikaliteit. Joris: ,,We zijn maar met drieën: een drummer, een bassist én een gitarist. Zet ons samen met drie microfoons op het podium en je verwacht niet dat wij een zaal op zijn kop krijgen.” Freek vult aan: ,, Wij zijn drie maal drie is negen. We zien onszelf niet als artiesten. Wij zijn muzikanten.”
CHEMIE
De chemie tussen de drie mannen spat van de bühne. Toch begonnen Freek, René en Joris jaren terug in de zeskoppige pop- rockband Cov Cov, waarmee ze zelfs in de Tipparade terecht kwamen. René: ,,Er viel steeds iemand af waardoor we met drieën overbleven. We zijn toen begonnen met muziek maken op straat. Het waren een soort openbare repetities waarin we jamden en waarop we positieve reacties kregen.” Freek: ,,Op de manier waarop we destijds speelden, geven we nog steeds onze optredens vorm. We doen het samen met het publiek. We stemmen af op de wensen van onze toehoorders.”
Joris: ,,Tijdens een van onze straatsessies kwam iemand op ons af met de vraag of wij op zijn feest wilden spelen in Oirschot. Dit deden we en Freek nam ons optreden op en stuurde het cassettebandje naar Peter Koelewijn.” Deze zanger zag potentie in de drie mannen en leidde hen naar hun eerste hit: ‘Juffrouw Toos’. ,,Wij hadden totaal geen verwachtingen toen ‘Juffrouw Toos’ uitgebracht werd. En zo is het nu nog steeds. We doen wat we leuk vinden. Als we een hit hebben, is het mooi, maar als dat niet zo is, is het ook prima.”
DE HUSSEL
One Two Trio heeft tien top 10-hits op zijn naam staan. Naast ‘Juffrouw Toos’ zijn dit onder meer ‘10 Kleine Tuinkabouters’, ‘Toedeloe’ en het ‘La La Lied’. Daarnaast speelt One Two Trio een keur aan covers. Freek: ,,Maar allemaal in onze eigen stijl. Soms kloppen de akkoorden niet eens met het originele nummers. We maken van elk lied een eigen versie.”
Daarnaast boeken de drie muzikanten al jaren succes met het ludieke spel De Hussel waarbij twee nummers qua tekst en melodie volledig door elkaar worden gehusseld. Het is aan de luisteraars de titels en uitvoerende artiesten te raden. Een zogenaamde mash up is ook de pas uitgebrachte single ‘Be Happy’ die bestaat uit de nummers ‘Don’t Worry Be Happy’ van Bobby McFerrin en ‘What’s up’ van 4 Non Blondes. ,,En er zit een twist in. Ik zing in het Nederlands én het Engels, maar wel op rijm. Er wordt op sociale media positief op het lied gereageerd en dat vinden we tof. We vieren natuurlijk wel een bijzonder jubileum.”
UNDERDOGPOSITIE
René, Joris en Freek vinden dat de afgelopen 25 jaar heel snel voorbij gegaan zijn. ,,Megasnel zelfs. Als ik oude clips van ons bekijk, zien we er zo anders uit. Ik had zelfs nog haar”, lacht Joris. ,,En van die wijde bloesjes”, vult Freek aan. ,,Maar mijn zoon, die studeert op SintLucas in Eindhoven, zegt dat we met onze gekleurde overhemden een sterk beeldmerk hebben opgebouwd. Of we net als de dames van K3 vervangbaar zijn? Nee, er is een enorme chemie tussen ons. We zijn een soort organisme. We bedenken steeds nieuwe dingen. Maar de dynamiek blijft.”
Deze chemie zorgde voor 25 jaar met bijna uitsluitend hoogtepunten. ,,Ik vond het heel vet op de middenstip van de Johan Cruijff Arena het ‘La La Lied’ te spelen tijdens de kwalificatiewedstrijd Nederland-Roemenië. De spelers liepen ons voorbij. Dat was zó vet! En die keer dat De Toppers het nummer ‘Juffrouw Toos’ speelden was ook gaaf. Freek, jij was bij dat concert aanwezig hè? En je had geen idee dat ze dit gingen doen”, vertelt Joris. ,,En het optreden van Radio 538 tijdens Koninginnedag. We speelden op het Museumplein.” Freek vult aan: ,,Ja dat was een mooi optreden. We waren geprogrammeerd tussen gevestigde namen als Kane en Marco Borsato. En toen wij als drietal het podium opkwamen en begonnen te spelen, beseften ze dat wij geen act maar een band zijn. En nog steeds starten wij veel optredens vanuit een underdogpositie. Maar wij maken met weinig instrumenten heel veel muziek. Dát is onze kracht.”
Een ander hoogtepunt is het eerste optreden bij het televisieprogramma Op Volle Toeren. René, lachend: ,,We gingen met alle bekende Nederlanders op de foto: Joop Braakhekke, Lee Towers, Hanny. Die waren toen heel populair. En wij dachten echt: ‘Dit pakken ze ons niet meer af’.”
ZUURSTOFFLES
Over dieptepunten moeten de drie mannen diep nadenken. ,,Als ik iets moet noemen, is het overlijden van Denny Voeten”, stelt Joris. ,,Hij deed de eerste tien jaar onze boekingen en we bleven daarna contact houden. We zagen hem voor het laatst tijdens ons twintigjarig jubileum. Kort daarna overleed hij, op veel te jonge leeftijd.”
Aan stoppen moeten Joris, René en Freek nog niet denken. Joris: ,,De drang om te spelen is nog heel sterk aanwezig. Nu we niet kunnen optreden, merk ik dat nog meer.” René: ,,We maken gewoon heel graag muziek.” Freek vult aan: ,,Desnoods staan we als bejaarden met een zuurstoffles op de bühne om tien minuten te knallen. En dat we daarna denken: ‘Yes, we kunnen het nog steeds’.”
