DINY STOLVOORT: JE MOET MENSEN KUNNEN RAKEN
Meewerken: wie is verantwoordelijk?
PÅL JANSEN
Zijn ambtenaren verantwoordelijk om te zorgen voor een goede onderlinge verstandhouding met inwoners? Of delen zij die verantwoordelijkheid? Dat laatste vindt de Boxtelse gerontoloog Diny Stolvoort van stichting Licht op Groen voor Kwetsbaarheid. Het is inderdaad een zoektocht om als inwoner iets voor elkaar te krijgen, weet zij. Maar ze is erg positief gestemd over Meewerkend Boxtel en heeft door die werkwijze tal van initiatieven voor elkaar gekregen in de gemeente. Wat is haar geheim?
,,Kijk nou, daar komen ze naar buiten”, wijst Stolvoort enthousiast en vol trots naar de overkant van rivier de Dommel. Een groepje bewoners van Liduina betreedt zojuist de dementievriendelijke wandeltuin van het Boxtelse zorgexpertisecentrum. Wij zitten aan de overkant van de rivier, in het recent opgeleverde park aan de Van der Voortweg. Bij het realiseren van beide parkjes was Stolvoort, niet geheel toevallig, betrokken.
Om de wandeltuin waar wij zitten voor elkaar te krijgen, hielp ze drie buurtbewoners mee. ,,Er zou hier eerst een skateramp komen. Dat zagen zij niet zitten. Ik heb toen tegen een van de buurtbewoners gezegd: je moet niet alleen aangeven bij de gemeente als je iets niet wilt. Je moet ook zeggen wat je wél wilt.”
En zo was het eigenlijk ook voor de ambtenaren van de gemeente Boxtel. Met de komst van Marc Buijs als burgemeester en zijn geesteskindje Meewerkend Boxtel moest er een cultuuromslag komen binnen de ambtelijke organisatie. ,,Ga er maar aanstaan als ambtenaar: eerst moest je alles verantwoorden, en nu moet je met iedereen meedenken en meewerken. Dat vraagt nogal wat", weet Stolvoort. En daar kwam een jaar later nog eens een ambtelijke fusie bovenop.
proces
De Boxtelse maakte van dichtbij mee dat niet iedere beleidsmedewerker stond te springen bij het 'meewerken'. Maar dit is ook een proces, aldus Stolvoort. ,,Het mooiste voorbeeld daarvan vind ik de dementievriendelijke tuin nabij de Kinderboerderij aan het Apollopad. De vader van de beleidsmedewerker heeft ook dementie en werd geraakt door het plan. Als je mensen mee wilt krijgen, is het belangrijk dat je hen kan ontroeren. Zo stonden ook omwonenden eerst niet te springen om de dementietuin. Maar tijdens een van de bewonersavonden die we organiseerden, stond op een gegeven moment een buurtbewoner op en die zei: 'Ik heb dementie, en ik vind het een mooi plan.' Dat was echt een omslagpunt.”
MEER BUDGET
Om het parkje tegenover de Kinderboerderij te kunnen bekostigen, was er echter meer budget nodig. Maar dat was er niet bij de gemeente. Het voelde als een klap in het gezicht, weet Stolvoort nog. Maar je moet ook kunnen incasseren. ,,Dan houdt het op, gaf de ambtenaar aan. Maar ik zei: nee, we gaan kijken hoe we dan wél aan ons budget kunnen komen." De trukendoos werd opengetrokken, fondsen werden aangeschreven, de provincie benaderd, de gemeente gevraagd om dan een bijdrage in natura te doen. Ook Brabants Centrum heeft destijds meegeholpen met promotie. De boodschap? Het kan wél. ,,Als je echt iets wilt bereiken als inwoner, moet je het verlangen ernaar ook brandend houden."
Want ja, de burger kan net zo goed de beleidsmedewerker meenemen op de trein die burgerparticipatie wordt genoemd. Zo heeft Stolvoort voorbeelden te over. ,,Toen we een wandeltuin aan de Dommel bij het Liduinaziekenhuis wilden realiseren, was een van de medewerkers ook niet geporteerd van burgerinbreng. Die had zijn eigen visie. Maar ik heb óók een visie."
En waarom zouden deze twee elkaar uitsluiten? Bovendien kan de houding van een beleidsmedewerker ook veranderen: ga vooral samen aan de slag, zegt Stolvoort. ,,Toen we gingen samenwerken en de tuin vorm begon te krijgen, was ook de betrokken beleidsmedewerker vol trots. Later wilde ik iets doen aan een pad tegenover de ingang bij verzorgingshuis Simeonshof: de hellingshoek was te scherp. Diezelfde ambtenaar kwam toen naar mij toe en zei: 'Diny, daar hebben we misschien een potje voor...'"
GEMIDDELDE INWONER
Toegegeven: Diny Stolvoort is niet de ' gemiddelde inwoner' . Ze weet zaken als fondsenwerving en beleidsvisies uit te vogelen, heeft allerlei studies in leiderschap en management achter de rug en, niet geheel onbelangrijk, kan er als gepensioneerde ook de tijd voor nemen. Bovendien geniet ze door haar expertise vertrouwen binnen het gemeentehuis.
Daarnaast weet ze heel goed hoe je 'bondjes' moet maken: ,,Je hebt in Boxtel naast mij zoveel andere deskundige mensen, in alle lagen van de samenleving. We hebben met allerlei andere seniorenorganisaties laatst de beleidsnotitie Samen Ouder Worden in Boxtel aangeboden aan de gemeente. Als je ziet hoeveel mensen daar tussen zitten die verstand van zaken hebben over ouderen... En zo zijn er op veel meer vlakken experts in Boxtel te vinden."
Breng die kracht samen, en er kunnen mooie dingen ontstaan, weet Stolvoort. Met wat voor fantastische ideeën zij ook komen: de gemeente heeft ook maar beperkte mogelijkheden. Echter, precies om deze reden is de ambtenaar nodig, denkt de betrokken Boxtelse: ,,Wat ik fout vind, is de gedachte: de burger moet leidend zijn. Terwijl de ambtenaar ook expertise heeft. In mijn ogen moet je zowel deze expertise, als die van de bewoner benutten. Eerst aangeven wat je wilt, en vervolgens samen kijken naar hoe iets wel kan worden gerealiseerd."
Wat dat betreft ligt er ook een uitdaging bij inwoners. Ook die moeten in de schoenen van een beleidsmedewerker proberen te staan, begrijpen dat het niet altijd makkelijk is om een stukje controle uit handen te moeten geven. Of toestaan dat de gemeente hun project of idee toch net even iets anders invult. Stolvoorts boodschap van empathie, onderling vertrouwen en samenwerken klinkt wellicht als een zachte aanpak. Maar goed: als je in zes jaar tijd een kleine dertig gemeentelijke projecten, activiteiten en (beleids-)plannen mee opzet, initieert of adviseert, dan valt er voor zo’n insteek behoorlijk wat te zeggen...
p Studenten Gijs Konings en David Stadhouders van Helicon Opleidingen, een van de partijen die de dementievriendelijke generatietuin mogelijk maakte, verrichtten in 2015 de opening bij de Kinderboerderij. Het is een van de burgerinitiatieven waar Diny Stolvoort zich als inwoner hard voor heeft gemaakt. (Foto: Albert Stolwijk).
