ZWAAR VERKEER BLIJFT DORPSBEWONERS DOORN IN HET OOG
Esch telt zelf 'sluipende' vrachtwagens
RENS VAN DEN ELSEN
Alleen de leden van de Eerste Kamer zijn nog aan zet tot het moment dat Esch onder de vleugels van de gemeente Boxtel valt. Dit jaar haalt Brabants Centrum herinneringen op aan de 25 jaar dat het dorp deel uitmaakte van de gemeente Haaren. In deze editie blikken we terug op 2004. Vrachtverkeer blijft de inwoners een doorn in het oog, dus steken zij zelf de handen uit de mouwen...
Hoewel in 1999 de dorpskern verboden terrein werd voor vrachtverkeer, blijven Esschenaren overlast ervaren, al is die minder dan voorheen. En niet alleen dat, ook de snelheidsremmende maatregelen en het parkeren op de stoep zijn bronnen van ergernis voor de dorpelingen.
Om het vrachtwagenprobleem aan te pakken, wordt natuurlijk de gemeente Haaren ingezet. Die start een onderzoek en houdt in dat kader begin maart tellingen, waarbij ook een twaalftal Esschenaren zelf aan de slag gaat. Er staan mensen langs de Runsdijk, maar ook langs de Witvensedijk/Haarenseweg en op de Leunisdijk. De inwoners die meehelpen hebben zich op vrijwillige basis bij de gemeente gemeld. Samen met verkeersdeskundige Han van Looijen, die destijds voor de gemeente Haaren werkte, en Akertech Projectadviesbureau uit Berkel-Enschot gaan de tellers aan de slag.
De, voornamelijk oudere, Esschenaren zijn volgens Van Looijen allemaal erg betrokken bij het onderzoek. ,,Het is een prachtige vorm van burgerparticipatie", geeft de gemeenteambtenaar in 2004 aan in Brabants Centrum.
PASSEREN
Doel van de telling is om te kijken of het vrachtwagenverbod stelselmatig wordt genegeerd. Dat gevoel heerst namelijk bij de inwoners. Om bestemmings- en doorgaand zwaar verkeer van elkaar te scheiden, wordt de tijd van passeren opgeschreven. ,,Als je na afloop de doorkomsten van de vrachtwagens bekijkt bij de verschillende meetpunten, kun je zien hoeveel tijd er tussen zat. Als het verschil een half uur of langer bedraagt, zou het kunnen dat de bestuurder in Esch moest zijn om bijvoorbeeld een zaak te bevoorraden of iets te laden of te lossen. Maar als dat verschil slechts enkele minuten is, kun je vaststellen dat de bestuurder het verbod genegeerd heeft", lichtte Van Looijen toe.
DREMPELS
Giel van de Sande en Jo Olislager posten in maart 2004 met hun schrijfblok naast de Runsdijk en de Leunisdijk. Beide keren valt het aantal vrachtwagens nog best mee, zo tekende de verslaggever van deze krant destijds op. De overlast die inwoners ervaren, zou vooral het gevolg zijn van de vele verkeersdrempels in het dorp, denken de twee. ,,Daardoor duurt het een stuk langer voordat vrachtwagens het dorp uit zijn. Als er een vrachtwagen of een voertuig met een aanhanger vol los materiaal over de drempels rijdt, geeft dat veel lawaai. Ik benijd de mensen die bij een drempel wonen absoluut niet", geeft Van de Sande te kennen.
Ook al lijkt het met de tellingen dus mee te vallen, echte conclusies kunnen pas getrokken worden als alle gegevens met elkaar vergeleken worden. ,,Als het percentage dat het vrachtwagenverbod negeert hoog ligt, moet er toch iets gebeuren", aldus een woordvoerder van het adviesbureau.
RESULTATEN
De conclusies op het onderzoek volgen eind november, als de inwoners de resultaten gepresenteerd krijgen in dorpshuis De Es. Wat blijkt: 18 procent van de getelde vrachtwagens was doorgaand verkeer en negeerde dus het verbod. ,,Dat is in principe laag, want bij de tellingen in 1998 was dat nog 66 procent", geeft Van Looijen aan. Wel werd er deze avond gekeken naar mogelijke oplossingen om het percentage nog verder naar beneden te krijgen. Daar is echter wel geld voor nodig en dat blijkt lastig te regelen.
Het probleem blijft daarmee een heet hangijzer in het dorp. Er worden in de jaren na 2004 wel enkele maatregelen doorgevoerd, maar inwoners blijven overlast ervaren. Dat is zo tot op de dag van vandaag.
p Op de Runsdijk in Esch werd in maart 2004 het voorbijkomende vrachtverkeer bijgehouden. Giel van de Sande en Jo Olislagers namen een post in langs de weg. (Foto: archief Brabants Centrum).