BOXTELAAR PIET SNIJDERS (88) OVERLEDEN
Architect met passie voor monumenten en mensen
HENK VAN WEERT
In februari blikte hij in deze krant nog trots terug op liefst 75 jaar lidmaatschap van 'zijn' voetbalclub: ODC. Daar stond hij vanaf de bevrijding onder de lat en was hij ook in het vaandelteam lange tijd een betrouwbare sluitpost. Maar Boxtelaar Piet Snijders vestigde zijn naam toch vooral als architect, die een grote maatschappelijke betrokkenheid aan de dag legde. Onder meer door zijn kennis en kunde in te zetten voor hulpprojecten in de Boxtelse zustergemeente Salonta. Liefde voor zijn geboorteplaats én haar historie stak Snijders nooit onder stoelen of banken. Zondag overleed hij na een kort ziekbed.
De malaise in de bouwsector was in 1980 de directe aanleiding voor Piet Snijders om zich als zelfstandig architect te vestigen. De jaren ervoor werkte hij voor een bureau in 's-Hertogenbosch. Vanuit een slaapkamer in zijn toenmalige woning aan de Schijndelseweg groeide het kantoor uit tot een maatschap waarin zoon Cleem jarenlang samenwerkte met de vorig jaar overleden Hans van Stekelenburg. Het architectenbureau is sinds 1992 gevestigd in een statig herenhuis aan de Stationsstraat. Snijders gaf zijn opvolgers, die in 1994 het roer overnamen, mee om dienstbaar te zijn naar de samenleving. Maar ook verantwoordelijk, want als architect zet je nu eenmaal een handtekening in een landschap of straatbeeld.
RESTAURATIES
Snijders maakte deel uit van welstandscommissies in andere delen van Brabant en was juryvoorzitter voor de Sluitsteen, de plaatselijke monumentenprijs. Ook zette hij zich, onder meer via de stichtingen Hendrik Verhees en Red de Toren, in voor behoud van cultuurhistorisch en monumentaal erfgoed.
De Boxtelse bouwkundige was bij tal van restauratieprojecten betrokken. Zoals bij die van het kanunnikenhuisje op Duinendaal, tegenover de plek waar zijn kantoor vanaf begin jaren tachtig ruim een decennium stond. Op het moment dat het bureau naar zijn huidige onderkomen vertrok, restaureerde Snijders tussen 1993 en 1996 eigenhandig de uit 1754 stammende brouwerij Het Anker, waar hij sindsdien met zijn echtgenote Betsy woonde. Voor de stichting Boxtel-Salonta zette hij diverse bouwprojecten op papier. Met de in 1997 geopende Peterschool voor jongeren met een verstandelijke beperking als hoogtepunt. Bij het koperen bestaansjubileum van die stichting omschreef Snijders in 2002 de inwoners van de Roemeense stad als 'mensen met een groot hart'. Hij onderhield warme contacten met hen.
Wel merkte hij al snel dat in Roemenië een andere mentaliteit heerst dan hij gewend was: ,,De samenwerking verliep dan ook niet altijd soepel. Mijn taak is in de gaten houden wat daar op bouwprojecten wordt uitgespookt. (...) Afspraken komt men niet altijd na en ideeën krijgen al gauw een eigen interpretatie."
Desondanks kon de Boxtelaar wel waardering opbrengen voor de levenswijze in Roemenië, waar het leven destijds veel meer werd genomen zoals het kwam. ,,Wij hebben die manier van leven verloren. Hier moet alles perfect zijn en leven we in een haastmaatschappij", stelde Snijders.
Piet Snijders werd 88 jaar.
