PREDIKANT CORRIE TERLOUW NEEMT AFSCHEID VAN PROTESTANTSE GEMEENTE BOXTEL
'Door een nieuwe weg in te slaan, houd ik mijn geest soepel'
Jan Hermens
Op een prominente plaats in haar werkkamer staat een klavecimbel. Maar of Corrie Terlouw (62) meer tijd krijgt om de toetsen van het snaarinstrument te beroeren nu ze binnenkort afscheid neemt als predikant van de Protestantse Gemeente Boxtel, betwijfelt ze. Stilzitten is er niet bij, want Terlouw slaat een (deels) nieuwe weg in. Ze vervolgt vanaf 1 april haar loopbaan als geestelijk verzorger bij twee zorginstellingen.
,,Ik ben sinds een jaar geestelijk verzorger in Vivent Berlerode in Berlicum, vanaf 1 april komen daar het Monseigneur Bekkershuis en het hospice van stichting Laverhof in Schijndel bij. Luisteren naar patiënten, met hen in gesprek gaan over levensvragen, ongeacht hun geloofsovertuiging, dat zijn mijn taken. De instellingen bevinden zich in de omgeving, daardoor kan ik in Boxtel blijven wonen, dat vind ik prettig. Zou ik elders predikant zijn geworden, dan was dat waarschijnlijk niet mogelijk geweest."
Binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) is het gebruikelijk dat een dominee na verloop van tijd naar een andere gemeente vertrekt. ,,Een predikant blijft in ieder geval vier jaar en vaak ook zes, maar daarna is een overplaatsing heel gangbaar." Voor gemeenteleden is het goed om van tijd tot tijd een nieuw geluid vanaf de kansel te horen, zo redeneert PKN. En voor de predikanten werkt het ook verfrissend. Terlouw benadrukt dat ze met veel plezier binnen de Protestantse Gemeente Boxtel actief is. ,,Maar door een nieuwe uitdaging aan te gaan, houd ik mijn geest soepel."
GASTVRIJHEID
Terlouws achtergrond als psycholoog en theoloog vloeien in haar functie als geestelijk verzorger samen. Ze heeft verstand van menselijk gedrag én van het christelijk geloof. ,,Voordat ik predikant werd, werkte ik als psycholoog. Ik merk dat ik in Bijbelverhalen de menselijke aspecten vaak voor het voetlicht haal. Onlangs preekte ik over Abraham en Sara. Mijn verhaal ging over gastvrijheid. Wat betekent het nu om een volslagen vreemdeling in je tent te ontvangen? De bezoeker kan gevaarlijk zijn, dat weet je niet. Gastvrijheid heeft met vertrouwen te maken, met je openstellen."
Als het gaat om je openstellen voor de ander, is het verband met het Boxtelse vredesproject Voetstap gauw gelegd. ,,Ik heb op tal van manieren verbinding gezocht met mensen buiten de protestantse kerk. Door lezingen te organiseren samen met de vroegere boekhandel Elckerlyc en bijvoorbeeld met een groots opgezette maaltijd, samen met een dichter en een beeldend kunstenaar, geïnspireerd op de bruiloft in Kana. En ik werd uitgenodigd om mee te werken aan het project Jesus Christ in Concert. Voetstap is wel de kroon op dat werk. Vertegenwoordigers van de moskeeën, de bibliotheek, Podium Boxtel, de protestantse en rooms-katholieke kerk streven samen naar ontmoetingen tussen verschillende culturen, dat is bijzonder. Uit een kleine handdruk kan iets groots voortkomen. Vrede in het voetspoor van Abraham/Ibrahim is een rode draad binnen dit project." De aartsvader speelt zowel in het jodendom, christendom als de islam een rol van betekenis.
Zijn verhaal is terug te vinden in Terlouws rijkelijk gevulde boekenkast. Althans, het boek dat tussen diverse Bijbels staat, belicht de bekende lotgevallen van Abraham, maar dan gezien door de ogen van diens vrouw. In dat licht beschouwd, is het geen toeval dat de laatste dienst waarin Terlouw in Boxtel voorgaat, die op paasmorgen, opent met het lied Die de morgen ontbood. ,,Het gaat over de Eeuwige zonder van hij of zij te spreken. Ons traditionele beeld van God is dat van een mannelijk wezen, maar dat klopt natuurlijk niet. Vrouwelijk is de Eeuwige overigens net zomin."
Een vraagstuk als dit past in de verdiepingsbijeenkomsten die Terlouw de afgelopen twaalf jaar initieerde. Van gespreksgroepen tot ochtendlijke stiltewandelingen door natuurgebied Kampina; het werk van de predikant werd niet begrensd door de muren van de protestantse kerk. ,,Ik bezoek gemeenteleden, maak deel uit van de kerkenraad, draag bij aan vorming en verdieping, niet alleen van protestantse gelovigen, maar ook van andere belangstellenden."
Terlouw beperkt zich bij het uitdragen van het geloof niet tot het woord alleen. Ze houdt van kunst, van muziek en weet hoezeer beelden en klanken een boodschap kunnen versterken. ,,Ik ken een schilderij dat de opwekking van de dochter van Jaïrus verbeeldt. Dat raakt mij zeer. Dit Bijbelverhaal spreekt me ook erg aan. Het gaat over hoop, over het aanbreken van een nieuwe levensfase. Vaak heb ik beeldend kunstenaars en musici kunnen uitnodigen in de diensten, om een verhaal kracht bij te zetten en extra betekenis te geven. Ik heb altijd de ruimte gekregen om zulke dingen te doen, daar ben ik dankbaar voor."
AFSCHEID
De protestantse gemeente neemt zaterdag 28 maart afscheid van de predikant in een feestelijke bijeenkomst voor genodigden. De laatste kerkdienst in de protestantse kerk aan de Clarissenstraat in Boxtel waarin Corrie Terlouw voorgaat, is op eerste paasdag, zondag 12 april. ,,Dat is mijn liturgische afscheid. De exacte invulling weet ik nog niet, ik begin deze week aan de dienst."
