OOK DOE MAAR-KLASSIEKERS OP DE BÜHNE
Ernst Jansz geeft muzikale bloemlezing in Podium Boxtel
Een verfijnde bloemlezing uit een omvangrijk oeuvre. Zo kan het optreden van singer-songwriter Ernst Jansz in Podium Boxtel het best omschreven worden. Met zijn begeleidingsband presenteerde Jansz het publiek vrijdag een reis door zijn kleurrijke leven. Inclusief twee muzikale uitstapjes naar de roemruchte jaren van Doe Maar...
'Daar heb ik een liedje over geschreven…' Deze zin klonk vaak in Podium Boxtel. Vrijwel elk nummer dat Jansz ten gehore bracht, werd ingeleid door een anekdote. Een verhaal uit de woelige jaren zestig in Amsterdam toen hij met de folkband CCC Inc. de muzikale opening verzorgde van popzaal Paradiso. Of een relaas uit de hippiejaren zeventig in het Brabantse Neerkant, waar Jansz precies vijftig jaar geleden een commune stichtte. 'Ik was een hippie/een hippie ben ik ooit geweest/Ik was een hippie/ben het misschien nog steeds.'
Veel liedjes waren afkomstig van Jansz' album 'De Neerkant, de soundtrack van het gelijknamige boek dat hij in 2017 publiceerde. Hierin bundelt de in 1948 geboren Amsterdammer verhalen over zijn verblijf in het Peeldorp waar hij nog altijd woont. In Podium Boxtel klonken onder meer 'Barbara', 'De naakte waarheid' en openingslied 'De jonge Ernst Jansz'.
Ook meerdere protestlieden passeerden de revue. Zoals 'Dan huilt mijn hart' dat Jansz opnam met dochter Luna en in Boxtel zong met violiste Aili Deiwiks. Het lied handelt over de verwoestende oorlog in Syrië. Eerder op de avond klonk al 'Meester van het geld', volgens de singer-songwriter 'een keihard protestlied'.
KOLONIALE VERLEDEN
Veel van zijn nummers zijn maatschappelijk geëngageerd. ,,Ze gaan vaak over mijn Indische achtergrond en ons niet zo fraaie koloniale verleden'', vertelde Jansz. ,,Jarenlang is hierover gelogen." Ook de wortels van violiste Aili Deiwiks, gitarist Guus Paat en bassist Richard Wallenburg liggen in het voormalig Nederlands-Indië. ,,Mijn opa en oma woonden vroeger trouwens in de Van Randerodestraat in Boxtel", onthulde Wallenburg.
Na de pauze vertolkte Jansz enkele vertaalde werken van Bob Dylan, een van zijn muzikale helden. Op 'Dromen van Johanna' (2010) bundelde hij een reeks vertalingen van de Amerikaanse protestzanger. Indrukwekkend was de uitvoering van 'De Verlorenstraat', een vertaling van het 120 regels tellende 'Desolation Row' van Dylans meesterwerk 'Highway 61 Revisited'. ,,Als Bob Dylan live optreedt, speelt hij meestal maar drie coupletten", vertelde Jansz in Boxtel. ,,Ik ga ze vanavond alle tien doen."
Met een fonkelende vertolking van de Doe Maar-klassiekers 'Belle Hélène' en 'Tijd genoeg' en een ontroerende ode aan zijn dochter kwam vrijdagavond een einde aan de muzikale reis. De jongen die in 1969 voorgoed van huis ging en het eind van de wereld zocht, was even helemaal thuis in Boxtel.