STAL EN POPPEN VINDEN ONDERDAK IN VUGHT
Einde aan jarenlange kersttraditie Leunisdijk
RENS VAN DEN ELSEN
Zeker 22 jaar sierde de zelfgemaakte kerststal de tuin van Nettie en Frans van de Langenberg aan de Leunisdijk in Esch. Kinderen uit het hele dorp kwamen er vaak een kijkje nemen. Maar dit jaar blijft het grasveld voor het huis leeg. De jaren gaan voor het echtpaar tellen en de functie als buurtactiviteit is er wel vanaf. ,,Het is goed zo, we hebben er al die jaren met heel veel liefde en plezier aan gewerkt", vertelt Nettie.
Het begon eind jaren negentig als een extra activiteit voor de kinderen in de buurt. ,,In die periode organiseerden we al veel voor de jeugd. Zo liepen we mee met de kinderoptocht tijdens carnaval en gingen we samen paaseieren zoeken. We zochten nog iets voor tijdens de feestdagen in december. Zo kwam mijn man op het idee van de kerststal", vertelt de Essche.
POPPEN
Waar in het begin alleen Jozef, Maria en het kindeke Jezus in de Leunisdijk onderdak vonden, kregen zij in de loop van de jaren steeds meer gezelschap. Dat werden naast de os en de ezel, een paar engelen en de drie koningen ook nog eens drie herders (mét kinderen). Frans maakte de poppen van hout en Nettie kwam via de kappersvakschool aan enkele koppen. De aankleding ging vervolgens bijna vanzelf. ,,We kregen oude kleding en versierselen om de poppen mee uit te dossen. Het was een lust voor het oog", aldus Nettie.
Het werd een traditie om één avond rond de kerstdagen met alle buurtgenoten bij de stal te verzamelen voor warme chocomelk, glühwein en kerstliedjes. ,,Voor de kinderen las ik vaak nog een kerstverhaal voor. Dat waren altijd erg gezellige momenten", mijmert ze. En ook buiten deze avonden trok het tafereel veel kijkers. ,,Soms stopten er zelfs automobilisten om even een foto te maken. Ja, de hele gemeenschap droeg het een warm hart toe."
HELE TOER
Maar na 22 jaar vinden Nettie en Frans het welletjes. ,,De kinderen zijn ondertussen al het huis uit en het was ieder jaar toch weer een hele toer om de poppen van zolder te halen en de stal in elkaar te zetten. Daarnaast worden wij ook een dagje ouder, dus dat gaat allemaal niet zo gemakkelijk meer", licht Nettie de beslissing toe.
Het echtpaar plaatste een oproep in het Esseblad met de vraag of iemand in Esch de kersttraditie voort wilde zetten. Dat was echter niet het geval. Toch hebben de stal en de poppen een tweede thuis gevonden. Dorpsgenoot Wil van Gemert bood aan om deze bij De Vlasborch in Vught te plaatsen, een verzorgingshuis voor blinden en slechtzienden. ,,Dat klinkt wat vreemd, maar blinden zien weer op een andere manier en de hele aankleding is er juist op gebouwd om aangeraakt te worden. Zo kunnen de bewoners er zich toch een voorstelling bij maken en wij zijn blij dat alles nog goed terecht komt."
Hiermee komt dan ook een einde aan een jarenlange kersttraditie in Esch. Maar Nettie en Frans hebben er vrede mee. Dan klinkt het grinnikend: ,,De buren zullen hun bonte uitzicht na ruim twintig jaar wel gaan missen."
q Jarenlang wist de jeugd in Esch het huis van Nettie en Frans van de Langenberg te vinden tijdens de decembermaand, er stond namelijk een grote, zelfgemaakte kerststal in de tijd. (Foto: eigen werk).