VAKANTIERUBRIEK VOOR DEZE ZOMER: STICHTING BRABANTS CENTRUM HELPT
Wie plantjes poot, zal flinke preien oogsten
JAN HERMENS
Redacteuren van Brabants Centrum steken de komende tijd de handen uit de mouwen. Zij doen om beurten vrijwilligerswerk en geven hun belevenissen weer in deze rubriek: Brabants Centrum helpt. Zo schenken zij aandacht aan het belang van vrijwilligerswerk en brengen zij ook nog eens verschillende organisaties voor het voetlicht. Jan Hermens bijt het spits af.
Hamertje tik voor gevorderden. Daar begin ik deze ochtend mee. Ik ben in de Voedseltuin Boxtel, een plek waar planten en mensen groeien en bloeien, aldus tuinleider Maria van den Hoogen. In de grote moestuin op het terrein van De Kleine Aarde kweken vrijwilligers groenten en fruit voor cliënten van de Voedselbank Boxtel en omstreken. Ook mensen met een taakstraf verzetten er bergen werk. Reclassering Nederland begeleidt hen.
'HEIPALEN'
De Voedseltuin kan in deze tijd van het jaar wel hulp gebruiken. Wie goed kijkt, zíet de planten bijna groeien. Wie zaait, zal oogsten, luidt een bekende zegswijze. Maar oogsten is er deze ochtend voor mij niet bij. Toen ik hier was om een afspraak te maken, lagen er courgettes zo groot als heipalen in zwarte kratten en komkommers waar de Boxtelse reus Jas de Keistamper drie dagen van kan eten.
In het krat dat mijn 'teamgenoot' en ik meekrijgen, staan ook plantjes. Van een iets ander kaliber dan de groene knuppels die maandag van het land kwamen. Preitjes zijn het, klein, dun en vederlicht. Ze hebben water, licht en tijd nodig om uit te groeien tot oogstrijpe gewassen. ,,Dit is winterprei", vertelt Maria. ,,Iets verderop staat zomerprei en we hebben ook nog herfstprei. Door gespreide teelt kunnen we de Voedselbank een groot deel van het jaar aan verse groente helpen."
NIET RECHTLIJNIG
Aan mijn medepoter en mij de eer het kleine spul met beleid in de grond te zetten. Dat wil zeggen: drie rijen per bed en elke tien centimeter een gat van ongeveer tien centimeter diep. Van nature ben ik niet zo bijster rechtlijnig, een metselaarstouwtje biedt uitkomst. Niet dat het die preitjes veel uitmaakt of ze strak in het gelid staan of niet, maar een rechte rij oogt netter en er kunnen dan meer planten in een bed.
HAMERTJE TIK
Het daadwerkelijke poten, daar word ik niet moe van. Plantje pakken, in gaatje laten zakken, nieuw plantje pakken. Aandrukken hoeft niet. De ware arbeid schuilt in het maken van de gaten. Daarvoor krijg ik een puntige stok in handen. Die diep genoeg de grond in drijven kan zonder hamer, maar met is een stuk makkelijker. Hamertje tik voor gevorderden dus.
Er schuilt een zeker ritme in het werk en het resultaat is direct zichtbaar. Best lekker om buiten bezig te zijn en spieren te gebruiken die er achter de computer niet aan te pas komen. Maria: ,,Sommige vrijwilligers werken graag alleen, andere in gezelschap. Dat kan allemaal. Ze vinden hier structuur, doen sociale contacten op en zetten zich in voor een goed doel: de Voedselbank."
AANRADER
Voor mij blijft het bij een korte kennismaking, maar voor wie wat tijd overheeft en graag in de buitenlucht actief is, is vrijwilligerswerk in de Voedseltuin een aanrader. Groene vingers zijn niet noodzakelijk. Wie wil, kan zich melden op het terrein van De Kleine Aarde aan het Klaverblad in Boxtel.
OP DE FOTO'S: Redacteur Jan Hermens aan het werk in de Voedseltuin. Hij gebruikt spieren die achter de computer niet aan bod komen. (Foto's: Peter de Koning).
