Tijdens het promconcert van de Liempdse fanfare Concordia kwamen allerlei culturele uitingsvormen aan bod. Zo maakten ook deze stijldansers hun opwachting.
Tijdens het promconcert van de Liempdse fanfare Concordia kwamen allerlei culturele uitingsvormen aan bod. Zo maakten ook deze stijldansers hun opwachting. Foto: Albert Stolwijk

MUZIEKVERENIGING TREKT ALLES UIT DE KAST VOOR PROMCONCERT IN CLASSIC PARK

Fanfare Concordia toont passie in beeld en geluid

FRANK BEKKERS

Het befaamde Promconcert van fanfare Concordia uit Liempde stond vrijdag en zaterdag op het programma. Degenen die inmiddels vertrouwd zijn met de muziekvereniging, weten dat zij een verrassende uitvoering zou neerzetten. Deze keer werd het evenement gehouden in automuseum Classic Park waarmee de link tussen klassiek en modern extra werd benadrukt.

Bij het verzoek om een impressie te maken van het prom-concert van de fanfare bekroop me het gevoel van de jaren vijftig. Limburgse hoempamuziek, een stoet muzikanten die voor de gelegenheid van een zoveel-jarig jubileum de jassen aantrekt en gezamenlijk een optreden verzorgt voor degenen die het betreft. Een saamhorigheid die ieder in zo'n dorp als vanzelfsprekend beschouwt, maar dat ook een benauwdheid en tweespalt kan veroorzaken zoals de film van Bert Haanstra in alle facetten liet zien.

NOTITIEBOEKJE

Onderweg op de fiets met een notitieboekje in m'n zak, voel ik de stilte om me heen sluiten. Bij de deur passeer ik een tweetal stoer uitziende kerels met helm en metaaldetector. Een bezoeker die na mij binnen wil zonder een kaartje te laten zien, wordt tegengehouden en tot vermaak van de anderen uitvoerig gecontroleerd op bezit van verboden waar. ,,Wel uitkijken waar je me raakt, he", klinkt de opmerking als hij met enige schroom met uitgespreide armen tussen de twee kerels staat. De anderen lachen.

KAARSEN

Eenmaal in de zaal klinkt het geroezemoes van de toeschouwers die wachten. Daar contrasteren de grote kandelaars met het industriƫle plafond waar ze aan hangen. Achter de muzikanten hangt een groot filmdoek waarop het betreffende muziekstuk in beeld wordt gebracht. Een reis om de wereld in tachtig dagen: het doet me denken aan een ouderwetse stomme film als ik de olifanten van Hannibal hoor trompetteren, het 'getsjoek' van een trein en de oosterse klanken in de woestijn van Gizeh hoor. Verwachtingsvol vervolgt het publiek de reis.

'NIETS IS ONMOGELIJK'

De Liempdse fanfare durft over grenzen heen te kijken. Gelukkig maar, en dat blijkt ook tijdens het concert, wordt het podium niet gevuld met een statische uitvoering, maar het toneel draagt de hele avond een mengelmoes van creatieve uitingsvormen. Het ingezette klassieke stuk Eine kleine Nachtmusik van Wolfgang Amadeus Mozart verwordt met een toneelstuk tot het moderne Rock me Amadeus. Zang en zelfs een paaldanseres komen op het podium: werkelijk niets is onmogelijk.

PASSIE

Het publiek geniet met volle teugen. De overdaad waarbij letterlijk alles uit de kast wordt getrokken, is voor mij soms te veel. Naar mijn mening wordt hetgeen waar het om draait, vertroebeld en uit het oog verloren; gewoon met zijn allen plezier hebben in het delen van je passie met anderen.

Toch mag ik wel zeggen dat het een gevarieerd programma is geweest waarbij zowel klassiek en moderne stukken ten tonele werden gevoerd en waar de kwaliteit en artistieke mogelijkheden van deze club mensen ten volle wordt benut. Aan het enthousiasme van zowel de muzikanten als het publiek mag niet getwijfeld worden.

KLEINE FOTO BOVEN: Het Vrilkhoven Strijkkwartet timmert sinds de toevallige oprichting vorig jaar serieus aan de weg. (Foto's: Albert Stolwijk).

Afbeelding