JONGSTE RUGBYERS VAN DUCKS RAVOTTEN MET REGELS
'Onze turven mogen niet tackelen'
JAN HERMENS
Twee turven trainen in de schemer. Ravotten met regels, zo noemt rugbyclub Ducks de sport voor de allerjongste leden, kinderen van zes en zeven jaar. Ze leren spelenderwijs omgaan met de ovale bal. Tackelen is er nog niet bij, dat mogen deze kleintjes pas als ze een paar jaar ouder zijn.
Rugby roept het beeld op van stoere mannen. Kerels van twee meter lang en een meter breed bij wie de weegschaal minstens honderd kilo aantikt. Oermensen, die als ze rennen de pollen uit het gras trappen. Wie de kleintjes ziet oefenen, kan niet anders dan die associatie bijstellen. Rugby is geschikt voor iedereen die van een echte teamsport houdt, niet vies is van een beetje actie en tegen een stootje kan.
Jeugdcoördinator Niall Carroll vertelt: ,,Of je nu groot en sterk bent, of juist licht en wendbaar, elke positie in het veld vraagt een andere lichaamsbouw. Dat fysieke aspect is bij de turven overigens nog niet aan de orde. Ze mogen geen tegenstanders vastpakken."
De spelertjes leren eerst gooien en vangen, dat is met een rugbybal een kunst op zich. ,,Ze moeten wennen aan het achteruit passen. Dat betekent dat ze niet zoals bij voetbal voor de bal vrij moeten gaan staan, maar achter de bal moeten blijven. Het trappen oefenen ze pas als ze wat verder gevorderd zijn. Stap voor stap krijgen ze alle basisbeginselen van de sport onder de knie. Voetbalkeepers doen het bij de oudere jeugd vaak goed, zij zijn gewend een bal uit hun handen te trappen en hebben speloverzicht, ze zien de vrije ruimte."
TEAMGEEST
Carroll roemt de teamgeest van het rugby. ,,Geen enkele speler, hoe goed ook, wint een wedstrijd alleen. Je wint samen en je verliest samen, bij rugby kan dat niet anders. De kracht van het collectief, daar draait het om. Niet voor niets zijn rugbyteams vaak erg hecht."
Overspelen, kijken waar de ruimte ligt, bewegen als een front, dat hoort er allemaal bij. ,,Twee voetbalelftallen staan tijdens het spel vaak wat door elkaar. Een rugbyploeg opereert meer als een linie. Kinderen leren samenwerken, hun oog-handcoördinatie neemt toe, de sport is goed voor hun conditie, we brengen ze respect bij voor elkaar en voor de tegenstander. Ayla Voets traint de turven. Daarbij krijgt ze ondersteuning van oudere jeugd. De onderlinge betrokkenheid binnen Ducks is groot."
En niet alleen bij Ducks, ook bij zusterverenigingen, weet Carroll. ,,Wij werken wat de jeugd betreft nauw samen met rugbyclub Eindhoven. Bij toernooien vormen we samen teams. De verschillende clubs spelen weliswaar competitie tegen elkaar, maar concurrenten zijn ze niet. We streven allemaal hetzelfde doel na: het bevorderen van de rugbysport in Nederland."
TURVEN
De groep turven is nog klein. Carroll hoopt dat meer kinderen rugby ontdekken. ,,Met de turvengroep zijn we pas in januari begonnen. Opbouw begint van onderaf. Hoe meer jonge kinderen, hoe meer doorstroom. Zij vormen de kweekvijver voor de club."
Om nieuwelingen de kans te geven aan de sport te ruiken, hanteert Ducks voor de turven een proefperiode van acht weken voor tien euro. Voor Benjamins (kinderen onder de tien) en Mini's (spelers onder de twaalf) geldt een kennismakingstijd van zes weken voor vijftien euro.
,,Behalve op het veld zijn we ook daarbuiten heel actief", vertelt de jeugdcoördinator. ,,We vieren onder andere Halloween en Sinterklaas en spelen eens per jaar een beachtoernooi in Scheveningen. Daar gaan we met de bus naartoe. Die dag is echt een hoogtepunt van het seizoen. Oudere jeugd speelt zelfs internationaal, een drielandentoernooi."
Carroll benadrukt dat veiligheid een belangrijk aspect is op het veld. ,,Rugby is een contactsport, maar wel aan duidelijke regels gebonden. Wij geven aandacht aan sportiviteit, fair play. Het is een eerlijk spel. Zoals ik al zei: teamgeest is alles. Dat blijkt ook wel uit het trainen. Dat kun je alleen samen. Probeer maar eens in je eentje een balletje tegen een muurtje te trappen. Dat lukt niet met een leren ei."
FOTO BOVEN: De mini's van Ducks in actie. De turven zijn nog jonger. Zij leren de sport spelenderwijs kennen. (Foto: Hans Verberk).
Keeper Pfaff naar Boxtelse memorial Cruijff
RENS VAN DEN ELSEN
Het overlijden van voetbalgrootheid Johan Cruijff ligt bij veel mensen nog vers in het geheugen. Zondag 24 maart is het drie jaar geleden dat hij stierf aan de gevolgen van longkanker. Rien van Doleweerd, die een museum aan de voetballer heeft gewijd in Boxtel, houdt die dag een herdenking in zaal De Comsche Hoeve aan de Stationsstraat 46b. Diverse oud-voetballers komen herinneringen ophalen.
De Boxtelse Cruijff-fan heeft dankzij zijn museum veel contacten gelegd in het voetbalwereldje en heeft er voor gezorgd dat enkele bekende namen naar de middag komen. Zo zijn onder meer oud-keepers Heinz Stuy (Ajax) en Jean-Marie Pfaff (Bayern München) aanwezig. Ook Boxtel heeft enkele profvoetballers voortgebracht in de vorm van Harry Schellekens en Wim van der Meijden. Zij zijn tevens aanwezig bij de herdenking die om 14.14 uur begint en tot ongeveer 18.00 uur duurt. De voetbalveteranen vertellen tijdens de herdenkingsmiddag over hun ervaringen met Cruijff. Zo scoorde de legendarische nummer veertien zijn allerlaatste doelpunt in het shirt van Ajax met Schellekens tegenover zich.
SIGNEREN
Daarnaast brengt ook Maarten Bax een bezoek aan De Comsche Hoeve. Hij schreef de biografie 'Cruijff, 14' en signeert zijn boek tijdens de memorial. De middag wordt verder aangekleed met beelden van 'El Salvador' en een korte plechtigheid ter nagedachtenis aan de voetballer.