Sinds het begin van de jaren '90 was Hans van Casteren (links) voorzitter van de stichting Brabant-Bihor. Drie jaar geleden poseerde hij met pastoor Otto Lörincz uit het Roemeense Salonta, waar veel hulpgoederen werden afgeleverd. (Foto: Gerard Schalkx).
Sinds het begin van de jaren '90 was Hans van Casteren (links) voorzitter van de stichting Brabant-Bihor. Drie jaar geleden poseerde hij met pastoor Otto Lörincz uit het Roemeense Salonta, waar veel hulpgoederen werden afgeleverd. (Foto: Gerard Schalkx). Foto: Gerard Schalkx

BOXTELAAR HANS VAN CASTEREN STOPT HULPACTIES VOOR ROEMEENSE STAD SALONTA

'Tijd om streep onder inzameling te zetten'

HENK VAN WEERT

In april reist Hans van Casteren (76) met een volle vrachtwagen voor de laatste maal naar de Roemeense stad Salonta. Na 28 jaar stopt de Boxtelaar met zijn stichting Brabant-Bihor en dus ook met de inzameling van hulpgoederen. Tot 15 maart kunnen mensen materialen inleveren bij zijn woning aan de Brederodeweg 4.

Zijn huis is verkocht. Samen met echtgenote Ria gaat Hans kleiner wonen. En dat is ook het moment dat er een einde komt aan het halfjaarlijkse transport van kleding, schoenen, speelgoed en huishoudelijke artikelen. ,,En van ziekenhuisbedden. In totaal hebben we er 492 naar de Roemeense provincie Bihor getransporteerd. Door te passen en te meten kunnen er exact 32 in een vrachtwagen. Door ze rechtop op hun kant te zetten", grinnikt Van Casteren.

SCHOONMAAKBEDRIJF

Bihor is het district waarin Salonta ligt. In 1990, kort na de val van het IJzeren Gordijn, startten vrijwilligers in Boxtel met hulpacties voor de inwoners van dat stadje nabij de Hongaarse grens. Enkele jaren later meldde Van Casteren zich er ook. ,,Bij toeval. Ria en ik hadden het zilveren bestaansjubileum van ons schoonmaakbedrijf gevierd, maar wilden geen cadeaus. Mensen die toch iets wilden geven, vroegen we geld te doneren voor een willekeurig weeshuis in Servië, waar destijds een burgeroorlog woedde. Van dat geld kochten we hulpgoederen. Maar een familielid die er als VN-militair diende, vertelde dat het niet veilig was om de spullen in voormalig Joegoslavië af te leveren. En dus reisden we naar Roemenië. Dat daar al een Boxtels hulpproject bestond, wisten we niet. Door de drukte in ons bedrijf hadden we daar nooit iets van meegekregen."

En zo komt Boxtel dus aan twee initiatieven voor hulp aan hetzelfde stadje: de stichting Boxtel-Salonta en de stichting Brabant-Bihor. Van deze laatste is Van Casteren sinds de oprichting voorzitter. Maar nu is het tijd om te stoppen. ,,Het gaat beter in Roemenië. Er heerst nog altijd armoede, maar tegelijk hebben ook daar de meeste mensen een mobiele telefoon..."

OPSLAGRUIMTE

Al die jaren zorgde de Boxtelse stichting ervoor dat de ingezamelde goederen onder de allerarmste bewoners verdeeld werden. Bovendien werden spullen afgegeven bij scholen, wees-, verpleeg- en verzorgingshuizen, het cultuurhuis en het vrijetijdscentrum, sportaccommodaties en speeltuintjes.

Brabant-Bihor ondersteunt daarnaast projecten van 'MAX maakt mogelijk' van de gelijknamige omroep. ,,En breiclubs door het hele land maken dekens. Ook in Boxtel: in gemeenschapshuis Orion en het Rode Kruis-gebouw", vertelt de Boxtelaar.

Hoewel Van Casteren bij zijn ruime woning behoorlijk wat bergruimte had, was dit onvoldoende om al het ingezamelde materiaal op te slaan: ,,Via-via kwamen we in contact met Frans van Oirschot die aan De Oorsprong een boerenbedrijf heeft. Daar mochten we gebruikmaken van een loods, waarvan elk jaar in het voor- en najaar een hulptransport vertrok. En buurtgenoten van Frans raakten dusdanig betrokken, dat we ze altijd konden vragen voor hulp bij het klaarmaken van de transporten. Op 4 april vertrekken we om de inhoud van de laatste volle vrachtwagen af te leveren."

Omdat de stichting Brabant-Bihor wordt opgeheven, kunnen mensen vanaf half maart geen spullen meer afleveren bij de familie Van Casteren. Die kunnen ze voortaan kwijt in de kringloopwinkel van de Vincentiusvereniging aan de Van Leeuwenstraat. ,,Daar ga ik een handje helpen als vrijwilliger. Want ja, stilzitten is niets voor mij...", lacht Van Casteren.

STILLE ARMOEDE

De erkentelijkheid van Van Casteren voor de mensen die goederen en geld schonken is groot. ,,We kunnen terugkijken op heel fijne jaren voor de allerarmste gezinnen die dankzij de stichting Brabant-Bihor een beter leven kregen. Ook zijn we blij met de vooruitgang in Roemenië, onder andere zichtbaar via een betere infrastructuur. Maar daarnaast zie je oudere mensen nog steeds hout sprokkelen om de winter door te komen..."