'Dit was dé kans om te kopen in Liempde'
Joost van Vugt woont aan de Heidezoom, een rustige hoek in een kleine nieuwbouwwijk in Liempde. Het is zo rustig in de wijk dat Google Maps een van de straten niet eens herkent. Toch was er rondom de bouw van de huizen jarenlang veel reuring. Joost woont namelijk in de eerste (en enige) wijk die in Liempde onder collectief particulier opdrachtgeverschap (cpo) gebouwd werd. Nu, zeven jaar na dato, spreekt hij nog steeds vol passie over zijn huis. ,,Ik vind dat het hier absoluut een succes is geworden."
'Over alles een keuze moeten maken, dat vond ik wel erg lastig'
Liempdenaar Joost en ik kenden elkaar al voordat het interview over zijn woning begon. Maar dat had ik in eerste instantie niet in de gaten. ,,Ja, we spraken elkaar ook al tijdens de Nieuwkomersdag", herinnerde hij mij. ,,O ja, verrek...", antwoordde ik.
Op de dag dat in Liempde nieuwe inwoners verwelkomd worden rond de vuurput, nam ik een kort interview af met Joost en zijn vriendin. Het is een vreemde gewaarwording dat hij daar was. Zijn vriendin is weliswaar nieuw in het dorp, maar Joost verre van. Hij was in een ver verleden jeugdprins, is lid van DVG, was actief bij judoclub Liempde, zat bij het koor, acteert nu bij Toneelclub Liempde... ,,Van welke vereniging ben ik geen lid geweest", lacht Joost.
Het is om die reden dat hij zeven jaar geleden dolgraag een huis wilde in 'zijn' dorp. ,,Een deel van mijn familie woont ook in Liempde net als mijn vrienden." Niet alleen daarom overigens. Ook is Joost graag actief. ,,Er is hier gewoon ontzettend veel te doen, daar hou ik van: veel activiteiten, veel verenigingen."
KRANTENKNIPSELS
Op zijn 22e verliet Joost zijn ouderlijk huis en Liempde voor een avontuur in Ghana. Hij was zojuist klaar met zijn opleiding als verpleegkundige en zat in 2006 half jaar in het Afrikaanse land om vrijwilligerswerk te doen. ,,Het is echt heel toevallig, maar eigenlijk kwam ik op het idee door Brabants Centrum. Internet was er natuurlijk allang, maar appjes enzo, dat was toen nog niet zo groot. Mijn moeder stuurde toen altijd krantenknipsel naar Afrika om te laten zien wat er bij ons in de omgeving gebeurde. En daar zat dus ook dit bij."
Hij verwijst naar een knispel over het plan Heideweg in Liempde: een cpo-project voor in totaal 26 huizen. ,,Tot dat moment was ik eigenlijk niet zo met een huis en 'op mezelf' wonen bezig", vertelt hij. Joost had als jonge twintiger nog weinig spaargeld op zak. ,,Dit was voor mij dé kans om überhaupt iets in Liempde te kunnen kopen."
EEN JAAR EXTRA
Wilbert van Ruremonde was een van de initiatiefnemers: ,,De gemeente had eigenlijk alles al kant en klaar uitgedacht. Het was een bouwplan voor appartementen", vertelt Wilbert, destijds voorzitter van de overkoepelende cpo-vereniging. ,,Dat wilden wij niet, dus moest er een bestemmingsplanwijziging worden doorgevoerd. Dat heeft ons zeker een jaar extra gekost. We hadden tot dat moment nog geen flauw idee wat er allemaal bij kwam kijken om zo'n project uit te voeren: we begonnen met niks."
Bouwen via de cpo-methode komt simpel gezegd neer op een verenigingsidee. Iedereen die een woning wil, is lid van de club en daar boven functioneert een bestuur. Een bouwproject ontwikkelen met je toekomstige buren zeg maar. Wilbert: ,,Als bestuur kregen wij het volledige vertrouwen. We legden onze ideeën voor aan de leden, die keurden dat goed."
Het grote voordeel van het bouwproject: iedereen kwam uit Liempde of had een binding met het dorp. Er werd bepaald dat de woningen ook in de toekomst alleen aan starters verkocht zouden worden en er kwam geen enkel bezwaar van omwonenden op het bouwplan.
Een uitdaging was het echter wel: zowel bewoners als het bestuur moesten alles zelf bedenken. Maar dan ook echt álles, benadrukt Joost: ,,Een dorpel bijvoorbeeld. Ik had geen flauw idee wat dat was. Bleken van die drempeltjes onder de deur te zijn. Of dat de deur in het kozijn valt of er over." Ik kijk 'm glazig aan. Hij voelde waarschijnlijk hetzelfde toen hij de vraag kreeg. ,,Over alles een keuze moeten maken, dat vond ik wel erg lastig."
Ook Wilbert ontkwam er niet aan om diverse keren flink in de handen te spugen. Drieduizend mails ontving en verstuurde hij als voorzitter. Iedere week werd er wel een uurtje ingestoken, de ene week wat meer dan de ander, vier jaar lang. Het duurde lang, veel geïnteresseerden waren afgehaakt, nieuwe kwamen erbij. Spijt om aan het cpo-project te beginnen, heeft Wilbert echter geen moment gehad. Zou hij er in de toekomst nog één willen beginnen? ,,Dat vind ik een andere vraag, toen stond ik anders in het leven, had ik geen kinderen." Toch blijft hij nog enthousiast over het project. ,,We hebben daar iets unieks neergezet", zegt hij. Een ervaren mentor was wel fijn geweest, antwoordt Wilbert op de vraag hoe cpo bevorderd kan worden. ,,Ik zou daar best over willen praten. Alle bestuursleden en bewoners hebben toen ontzettend veel kennis en ervaring opgedaan."
PASSIE
Een nieuw cpo-project opstarten zal er voor Joost om soortgelijke reden ook niet inzitten. Hij was toentertijd vrijgezel, had tijd, kon nog thuis wonen en sparen voor een huis. Maar nog steeds had hij voor geen goud de leerzame periode willen missen: nog steeds vertelt hij met passie over de bouwkeuzes die hij maakte. ,,Ik wilde per se een blokwoning, dat is het grote verschil. Veel andere huizen hebben schuin dak." Het is een simpel ontworpen huis, zonder architectonische fratsen. Op het oog gaat het om een paar kleine dingetjes, maar als je ergens gaat wonen, zijn die details belangrijk. ,,Kijk, hier ging het mij op." Joost laat op de eerste verdieping het washok zien. ,,In dit kamertje zou ik bij een andere woning een schuin dak hebben, maar zoals je ziet: dan zou de cv-ketel verplaatst moeten worden. Maar ja, dan kon ik mijn wasmachine hier weer niet kwijt!" En zo heeft hij nog meer voorbeelden.
Hoewel Joost enthousiast blijft over het bouwproject Heideweg, lijkt er in de gemeente Boxtel nauwelijks animo voor de ontwikkelmethode. Er staan slechts 43 cpo-huizen in de hele gemeente inclusief de 26 in Liempde. Maar de uitwerking ervan is een groot succes, bezweert Joost: ,,Ik denk dat iedere woning gemiddeld al drie keer is doorverkocht aan nieuwe starters. En iedereen is vervolgens naar iets beters gegaan." Een opvallend detail, vindt Joost: ,,Toen het bouwplan opgeleverd was, kwamen er 24 mannen en drie vrouwen te wonen. Bijna iedereen daarvan was alleen toen de plannen begonnen. Maar toen ze eruit gingen, waren ze met z'n tweeën!", zegt hij. Net als hijzelf overigens. Zijn uiteindelijke conclusie: ,,Ik vind dat het hier absoluut een succes is geworden."
