'Ik vind het cool om in een gebouw te wonen met zoveel geschiedenis'
Er lopen al jaren geen nonnen in habijten meer rond in de gangen van Sint-Ursula, maar creatieve studenten op sneakers. In het voormalig klooster zijn niet alleen meerdere maatschappelijke organisaties gehuisvest, maar er wonen ook 54 studenten. Arlette van Veen (19) studeert grafisch ontwerp aan mbo-school SintLucas en woont net een paar maanden in het indrukwekkende pand.
,,Ik vind nadenken over de toekomst maar stressvol
Een door weer en wind geteisterd deurbellentableau en vier sfeerloze betonnen trappen leiden naar de bovenste verdieping van een zijvleugel van Sint-Ursula. De aanblik (en geur) van afwas die net iets te lang staat in de keuken bevestigen bij binnenkomst direct de clichés over de bewoners van de voormalige kweekschool: studenten. Elf kamers met elk een eigen badkamertje liggen aan weerzijden van een lange gang die eindigt in een ronde kamer met een koepeldak, met een stuk of vijf gebruikte banken in een cirkel. De bewoners hebben veel contact met elkaar en dat is ook hoe Arlette er terecht is gekomen: ,,Ik kwam hier al altijd chillen met vrienden. Dus toen hier iets vrijkwam, leek me dat eigenlijk perfect. Het is ook drie minuten van school, dus kan ik lekker laat opstaan", zegt ze glimlachend.
Maar het oorspronkelijke pand is zeker nog herkenbaar. De zijvleugel waarin Arlette woont, is de oorspronkelijke kapel. Hoewel de binnenzijde van het pand een studentencomplex lijkt, zijn er nog sporen van het voormalige godshuis te vinden. Het raam op Arlettes kamer is langwerpig, zit erg laag en heeft een afgeronde bovenkant, als een kerkraam. In het washok, verstopt achter een van de wasmachines, is door glas de 'echte' buitenmuur van het pand te zien, met een kleurrijk glas-in-loodraam erin. Doordat tussen de hoge kapelmuren verdiepingen en kamers zijn gemaakt, heeft het pand op sommige plekken een wat vreemde uitstraling. Het plafond in de keuken is erg laag en wat vanuit de woonkamer uitziet als een koepeldak, is een octogonaal torendak van buiten.
MAGISCH
Net als bij veel studenten is Arlettes kamer een verzameling van alles waar ze mee bezig is; een heel leven in één ruimte. Sfeervolle lichtjes omlijsten een kunstwerk dat ze zelf op de muur heeft gemaakt, geïnspireerd op de werken van Vincent van Gogh. Boven haar bureau hangt een vlag van Ravenklauw, één van de afdelingen op de bekende tovenaarsschool Zweinstein in de Harry Potter-boeken van J.K. Rowling. Het doek verraadt, net als de rij kaften op de vensterbank, haar liefde voor de boekenserie. ,,Mijn zus las me altijd voor uit Harry Potter. Ik hou ontzettend van dat magische." Ze beaamt lachend dat haar huidige woonruimte wel iets weg heeft van het kasteel dat in de verfilmingen van de mystieke verhalen te zien is.
Wie een kenner is van de toverachtige boekenserie, weet dat leden van Ravenklauw intelligent en scherp zijn, maar ook dat ze niet altijd doorsnee zijn. Zo ook Arlette: ze is bijna volledig in het zwart gekleed, haar haar is zwart geverfd en ze draagt donkere oogmake-up. Tussen haar klasgenoten van haar opleiding grafisch ontwerpen aan het creatieve SintLucas valt ze niet op, maar in Boxtel heeft ze wel dat gevoel. ,,Mensen kijken wel op van een alternatief iemand zoals ik. Mijn haar heeft al heel veel kleuren gehad en dan keken mensen me wel raar aan." Niet dat het dorpse leven haar vreemd is: ze komt zelf uit het kleine Limburgse plaatsje Swalmen. ,,Maar ik heb het gevoel dat de enige jonge mensen hier studenten zijn."
ROLLERSKATEBAAN
Arlette is pas negentien, maar al bijna mbo'er af. Ze is nu bezig met haar afstudeerproject. Elke student moet een evenement bedenken rond het thema honderd meter en een huisstijl bedenken om de activiteit te promoten. Arlette maakt een rollerskatebaan, geheel in de stijl van de jaren tachtig. En daarna wil ze werken, want dit vak moet je volgens haar niet leren via theorie, maar door te doen. ,,Dit is de eerste opdracht in vier jaar die ik echt heel fijn vind. Het is super vrij; ik mag alles zelf verzinnen." In vorige opdrachten voelde Arlette zich vaak beperkt in haar creativiteit, vanwege nogal specifieke wensen van opdrachtgevers. ,,Zij hadden een bepaald beeld in hun hoofd, maar als ik het dan een strak ontwerp maakte, waren ze niet tevreden. Wat ik mooi vond, sloot niet aan bij wat zij vonden."
De studente is er nog niet zeker van dat grafisch ontwerpen haar roeping is. Nadenken over de toekomst vindt ze spannend. ,,Daar krijg ik stress van", zegt ze lachend. ,,Ik weet namelijk niet echt wat ik nou eigenlijk wil en dan word ik bang dat ik iets ga doen wat ik uiteindelijk helemaal niet leuk vind." Arlette ziet zichzelf niet als ontwerper als ze veertig is; ze geeft ook toe dat negentien jaar heel jong is om al de baan te krijgen die je de rest van je leven gaat doen. ,,Tijdens mijn stage was ik een beetje aan het aftellen tot ik weer naar school mocht en toen dacht ik: ga ik dat nou altijd doen, ook als ik werk?"
KNUS HUIS
Hoewel Arlettes carrièredoelen nog onduidelijk zijn, zijn er genoeg dingen die ze heel zeker weet. Ze wil bijvoorbeeld voor een bedrijf werken en geen eigen baas zijn als freelancer. Hoewel ze het zichzelf niet fulltime ziet doen, zou de Limburgse grafisch ontwerp wel graag naast haar baan doen. ,,Als een soort van sidejob. Dan kunnen mensen naar me toekomen en zeggen: 'Hier ik wil dit, hier heb je vijfhonderd euro'. En dan maak ik dat." Als kind wilde ze altijd kunstenaar worden, maar dat plan is ook van de baan: ,,Ik heb niet genoeg een eigen stijl en ik wil natuurlijk ook wel wat geld verdienen."
Als Arlette aan de toekomst denkt, fantaseert ze geen grote dingen. Ze gaat opnieuw stage lopen bij een bedrijfje in Susteren, ook in Limburg, waar ze vorig jaar een baan aangeboden kreeg, dus ze hoopt dat dat nu weer gebeurt. Geen financiële zorgen vind ze wel belangrijk, maar uiteindelijk wil ze vooral 'gewoon een fijn leven'. ,,Ik wil een knus huis, hopelijk nog samen met mijn vriend. En als ik wat geld gespaard heb, wil ik misschien wel gaan reizen."
In dat warme huis komt uiteraard ook een kerstboom. ,,De winter is mijn favoriete seizoen, ik hou van kerst: lekker samen zijn met familie, eten, lekker warm binnen." De kerstboom op haar vensterbank is niet echt, maar ze heeft alle lampjes en de ballen er wel zelf in gehangen. Ze kijkt er trots naar en lacht. ,,Hij staat er ook echt al vanaf oktober of zo."