Afbeelding
Foto: Peter de Koning

DOPPEN VOOR BLINDENGELEIDEPUPPY'S EN KUNST OP EEN ENVELOP

De Hobbendonken denkt aan anderen

,,Dus, wie gaat ons helpen?", vragen Eddy en Marja van Hummel van het project 'Doppen voor Doppen'. Er schieten tientallen vingers omhoog in de klas van groep acht van basisschool De Hobbendonken. Harde plastic doppen verzamelen om blindengeleidehonden op te leiden, dat willen ze allemaal wel. Ook versierden meerdere klassen enveloppen voor een groot kunstzinnig boek, waarvan de opbrengsten kinderen helpen die het minder goed hebben. De Boxtelse school kijkt verder dan zijn eigen horizon.

JULES HAMELEERS

Wanneer het echtpaar Van Hummel vertelt dat er elf miljoen plastic doppen nodig zijn om de opleiding van één pup tot blindengeleidehond te betalen, begint heel groep zeven van De Hobbendonken te roezemoezen. Ze vinden het ontzettend veel. De doppen worden verkocht aan een handelaar, zodat die er bijvoorbeeld skateboards van kan maken. Ook bekijken de leerlingen een filmpje over een visueel beperkte man die vertelt over zijn viervoeter. In opperste concentratie staren ze naar het scherm. Wanneer Eddy zijn verhaal doet in groep zeven, geeft hij een jongen die al lang met zijn vinger omhoog zit een beurt. ,,Nou, ik zal jou blij maken, ik doe alvast mee!" Uit alle hoeken van de klas klinkt: ,,Ik ook!" Aan enthousiasme ontbreekt het de kinderen op de Boxtelse school in ieder geval niet.

ENORM TROTS

Eddy en Marja komen met een glimlach uit een van de lokalen van De Hobbendonken lopen. Marja rolt de grote grijze kliko die in de hal komt te staan achter zich aan. Het was voor het echtpaar direct duidelijk dat ze zich gingen inzetten voor het Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds (KNGF) met deze actie. Ze geven al twaalf jaar een thuis aan puppy's in opleiding. De honden komen met zeven of acht weken bij de familie Van Hummel aan en met veertien of vijftien maanden gaan ze weer weg. ,,Ik was een beetje huiverig om een puppypleeggezin te worden, omdat je dan ook weer afscheid moet nemen van zo'n beestje", vertelt Marja. ,,Maar bij het eerste dier waren we blij dat hij weg was. Het was wel een jonge hond, maar hij was ontzettend sloom. Er zat helemaal geen leven in."

EVEN SLIKKEN

,,We hebben zelf altijd honden gehad, maar nu zei ik: zo'n hond of geen hond.", lacht Eddy. ,,Maar soms moet je wel echt even slikken als zo'n beest weggaat." Eddy en Marja blijven door de jaren heen contact houden met de meeste nieuwe eigenaren, als die dat tenminste willen. Het is meestal als een open adoptie. Het echtpaar Van Hummel vindt het ontzettend belangrijk om in de gaten houden hoe de carrière van de hulphonden loopt. ,,En als zo'n dier iemand kan helpen voel je je gewoon enorm trots", zegt Marja. Van de tien honden die Eddy en Marja door de jaren heen opgevoed hebben, zijn er vier afgekeurd als geleidehond. ,,De wagenzieke Laska woont nu bij demente bejaarden in een zorginstelling in Vught", aldus Marja.

Pagina 2: 'Pubers prikkelen met creatieve activiteiten'.

FOTO BOVEN: Eddy en Marja van Hummel maken de leerlingen van groep zes enthousiast voor hun project 'Doppen voor Doppen'. Door het verzamelen van plastic doppen kan KNGF de opleiding van blindengeleidehonden betalen. (Foto: Peter de Koning).


Afbeelding