GARAGESALE MET EEN KLEINE EEUW AAN DORPSGESCHIEDENIS
Winkeltje van Saris nog één keer open
PÅL JANSEN
De broers Paul, Jos, Cor, Toin, Eric en zus Marjon Saris gooien nog één keer de deuren van het winkeltje van hun ouders aan de Dorpsstraat open. Zaterdag 24 november staan alle nog resterende bouten, moeren, gereedschappen, fietsmaterialen, verven en tal van andere artikelen te koop in de werkplaats van de oude smederij.
Menig stel dat trouwde in Liempde, weet nog goed: het wensenlijstje voor de uitzet lever je in bij Oda Saris. ,,Het waren vaak spullen van Brabantia waar mensen om vroegen, dus dat was allemaal zo gevonden", lacht dochter Marjon. ,,Daarna was het natuurlijk feest bij Van Kaathoven."
Het winkeltje van Saris en de aanpalende smederij zijn opgericht in 1926. Opa Tinus en oma Miet verhuisden vanuit Tongelre (Eindhoven) naar Liempde en vestigden zich aan de Dorpsstraat in Liempde. Vader Toon en moeder Oda namen het bedrijf in 1962 over. ,,In de werkplaats werden vooral constructies gemaakt voor de inrichting van varkensbedrijven", vertelt zoon Jos, die als enige telg in de voetsporen van zijn vader trad en hoefsmid werd.
In het winkeltje waren dagelijkse boodschappen, maar ook allerlei ijzerwaren en huishoudelijke artikelen te koop. Moeder Oda breidde dat nog eens uit met cadeau- en luxe-artikelen. Een echte dorpswinkel waar je van alles kon krijgen, legt Paul uit. Behalve op dinsdag, want dan was de zaak dicht. Paul: ,,Ik ben de enige die niet op die dag is getrouwd. De rest van de kinderen allemaal wel: dat was de dag dat het kon."
Later werd aan de overkant ook een fietsenwinkel geopend. ,,Hier hebben we nog een paar dozen met reflectoren", wijst Paul in de voormalige werkplaats van de smederij. ,,Op een gegeven moment (1979, red.) werden die verplicht om op de fiets te installeren. Toen heeft onze vader flink wat voorraad aangelegd" Broers en zus grinniken om het restant. Jos: ,,Hij kocht het een beetje enthousiast in."
SOCIALE WINKEL
Een deel van het pand werd midden jaren negentig verbouwd tot woonhuis. Marjon: ,,Onze moeder (afgelopen jaar overleden - red.) deed de winkeldeuren de jaren daarop nog wel eens op onregelmatige tijden open, maar dat was meer vanwege de sociale contacten. Senioren die bijvoorbeeld nog een blik koffie kwamen halen..."
Ook de kinderen zelf haalden nog regelmatig profijt uit de zaak. Jos, lachend: ,,We hebben hier nog een kleine dertien jaar proletarisch gewinkeld." Alhoewel dat niet altijd even makkelijk ging, bekent hij. ,,Toen onze vader nog leefde (Toon Saris overleed in 2013 - red.), kwam je hier niet zomaar weg met iets. Ik heb wel honderd keer gehoord: 'Je blijft hier van af, dat heb ik nog nodig'."
Veel herinneringen en spullen van toen zijn nog in de winkel, de werkplaats en de opslag achtergebleven. Verf en beits, ijzerwaren, fietsspullen, gereedschappen, schroefjes, moertjes, vazen: noem het maar op. Tijdens de garagesale op 24 november vanaf 09.30 uur en waarschijnlijk de week erna op zaterdag 1 december worden de spullen verkocht. Jos: ,,Niet om winst te maken. Maar we vonden het zonde om alles zomaar weg te gooien."
Hoewel de winkels en smederij al even zijn gesloten, wordt er nu met de garagesale definitief afscheid van genomen. Wat er met het centraal in het dorp gelegen pand gaat gebeuren? ,,Hoogstwaarschijnlijk blijft het in de familie en komt er een woonbestemming op", vertelt Paul. Maar daarover moet nog beraad plaatsvinden, benadrukt Jos: ,,'Telt ze pas als ge ze in oew zakken hêt', zei ons pap altijd." (Foto: Gerard Schalkx).