Theo en Marianne Goossens (rechts) werden afgelopen weekend verrast met een winkelfeest, waarbij zelfs de hele straat werd afgezet. Het Dükerskoor kwam speciaal voor het echtpaar enkele liedjes zingen. (Foto: Gerard Schalkx).
Theo en Marianne Goossens (rechts) werden afgelopen weekend verrast met een winkelfeest, waarbij zelfs de hele straat werd afgezet. Het Dükerskoor kwam speciaal voor het echtpaar enkele liedjes zingen. (Foto: Gerard Schalkx). Foto: Gerard Schalkx

NA 138 JAAR VERDWIJNT WOONWINKEL GOOSSENS UIT BOXTEL

'Ik moest op mijn 15e de zaak in'

RENS VAN DEN ELSEN

,,Je kunt het haast niet opnoemen, of we hebben het verkocht." Theo (75) Goossens is stellig in zijn antwoord op de vraag wat er zo allemaal in de winkel aan de Breukelsestraat heeft gestaan in de afgelopen 138 jaar. Momenteel is de winkel echter leeg, want de verkoper heeft, samen met zijn vrouw Marianne (72), het bijltje erbij neergelegd. Woonwinkel Goossens heeft deze maand de deuren voorgoed gesloten. ,,Het is mooi geweest. Ik zeg wel eens: 'aan alles komt een eind, dus aan onze winkel ook.'"

Dat einde werd zaterdag groots gevierd met familie, vrienden, buurtgenoten en optredens van het Dükerskoor uit Boxtel en de Dutch Pipes and Drumsband uit Tilburg. Tot grote verrassing overigens van het ondernemersechtpaar. ,,We waren gewoon bezig in huis, het voetbal stond op en hadden niets in de gaten. Tot de bel ging en de kinderen op de stoep stonden. Was ineens de hele straat versierd", vertelt Marianne. ,,We waren écht verrast, maar het was zo'n geslaagd feest dat we de winkel zo nog eens honderd jaar opengooien om het weer mee te maken..."

LEEG

De winkel oogt in de week na het feest leeg en de etalages zijn vervangen door vitrage. Midden in de zaak staat nog een tafel met daarnaast een oude televisie. De stellingen zijn weg en her en der staan nog wat spullen van het afscheidsfeest. Theo: ,,Eigenlijk zouden we nog tot en met 29 juni open zijn. Maar toen we aankondigden dat we gingen stoppen, was de winkel en het magazijn zó leeg. Toen werd 23 juni de laatste dag, maar zelfs in de week daarvoor moesten we klanten al met lege handen naar buiten sturen." Zijn vrouw vult hem aan: ,,Daarom is de winkel zaterdag niet meer opengegaan en dat voelde vreemd. Geen klanten over de vloer, geen reuring meer. Het is wennen."

Dat is ook niet meer dan logisch. Ruim zestig jaar stond Theo in de winkel. ,,Ik mocht van ons pa mijn school niet eens afmaken. Ik zou mijn laatste jaar op de mulo ingaan, maar ik moest in de winkel helpen. Dat was toen overigens heel normaal en ik heb er geen moment spijt van gehad. En ach, daardoor heb ik mooi de dienstplicht omzeild. Mijn broer ging in mijn plaats", memoreert hij aan die tijd. Toen Theo met zijn Marianne trouwde, kwam ook zij in de winkel te staan. Dat is nu 42 jaar geleden. ,,In die tijd ging dat nu eenmaal zo, we wisten niet beter. Samen hebben we hier een mooie tijd gehad en veel meegemaakt. Dat is ons veel waard", geeft Marianne aan.

DÉ WINKELSTRAAT

Bert Goossens, de grootvader van Theo, begon in 1880 met een smederij aan de Breukelsestraat. Later verkocht hij ook kachels en haarden en in de loop der jaren breidde het assortiment zich uit. Toen Theo de zaak van zijn vader overnam, was de winkel nog minstens twee keer zo groot. ,,Dit was in de jaren vijftig dé winkelstraat van Boxtel. Er zaten wel dertig ondernemers. Maar na verloop van tijd werd het allemaal wat minder", vertelt de winkelier. ,,Wij hebben het zo lang vol kunnen houden doordat we zoveel verschillende spullen verkochten. En allemaal ver onder de prijs. Dat konden we doen, omdat ik jarenlang een dag in de week bij mijn leverancier werkte. Daar kon ik dan alle spullen die niet verkocht waren, voor een habbekrats meenemen. Dat krijg je nu niet meer voor elkaar", voegt hij er met een lach aan toe. Zo heeft de goedgemutste ondernemer nog tal van verhalen over vroeger. Zoals het ontbreken van een pinmachine. ,,'De bank zit daarginds om de hoek', zei ik dan. En als de klanten terugkwamen, gaf ik ze een klein cadeau voor de moeite."

Ondanks dat het echtpaar altijd met de winkel bezig is geweest, vallen Theo en Marianne niet in een zwart gat. Ze gaan de klanten en het sociale contact wel missen, maar dat wordt vervangen door uitstapjes en stukjes fietsen. ,,Al is dat momenteel wat lastig, ik zit nog een week in het gips", zegt Theo, terwijl hij zijn gebroken enkel laat zien. Het pand zelf gaat voorlopig niet in de verkoop. ,,We zitten hier nog prima. De grote ruimte staat dan wel leeg, maar de oude kassa staat er nog. Die wordt nu door de kleinkinderen gebruikt. Kunnen ze nog eens écht winkeltje spelen..."