Yvonne van de Laar (links) kreeg zondag uit handen van haar teamgenoten onder meer een fotocollage van haar tijd bij ODC. (Foto: Gerard Schalkx).
Yvonne van de Laar (links) kreeg zondag uit handen van haar teamgenoten onder meer een fotocollage van haar tijd bij ODC. (Foto: Gerard Schalkx). Foto: Gerard Schalkx

'Ik mag gerust nog eens komen
trainen, vertelden de meiden'

PÅL JANSEN

Na bijna vijftig jaar stopt doelvrouw en veldspeelster Yvonne van de Laar bij voetbalvereniging ODC. De Boxtelse startte in 1971 bij de club toen damesvoetbal nog in haar kinderschoenen stond en speelde als dertienjarige al bij de volwassenen. Zondag was haar afscheidswedstrijd. ,,Ik miste nog een prachtige kopkans", lacht Yvonne.

Een helft op doel en een helft 'in het veld': zo zag de laatste wedstrijd van de Boxtelse voetbalster eruit. Typerend voor de speelster die Yvonne is. ,,Toen ik begon, speelde ik als linksbinnen. In die tijd werd er nog gespeeld met vier aanvallers", legt ze uit. ,,De eerste vier jaar speelde ik in de voorhoede, pas daarna ben ik gaan keepen."

Yvonne moest meteen met de volwassenen meespelen. Er waren nog geen meidenteams en voetballen met de jongens was er niet bij. Eigenlijk mocht de Boxtelse vanwege haar jonge leeftijd nog niet meespelen, maar dankzij een dispensatie-regeling kon ze toch opgesteld worden. ,,Mijn zus was mede-oprichtster van het damesvoetbal bij ODC. Een vriendinnengroep van het vroegere café 't Voske aan de Esschebaan startte een elftal. We hebben toen nog getraind achter het café. De eerste wedstrijd was in de kloostertuin van het toenmalige Sint-Charles."

Daarvóór waren de Boxtelse straatstenen en pleintjes nog het terrein voor Yvonne om tegen een bal aan te trappen. Een schril contrast met haar verdere carrière. Nadat ze een keer moest invallen voor de vaste doelvrouw bleek ze een getalenteerde sluitpost te zijn. Zeven jaar was Yvonne reserve-keepster van het Nederlands team. ,,Ik heb acht interlands op mijn naam staan. De entourage en het mee mogen doen was al mooi. Bovendien, de eerste keer dat ik meedeed, moesten we naar Zwitserland. Ik had nog nooit gevlogen, dus dat maakte ik ook mooi mee. Maar we hebben de voorrondes nooit gehaald. Dan stonden we plots weer tegen de vrouwen uit Denemarken of Noorwegen... Dat was toen dé top."

Eén keer echter, nota bene in haar laatste interlandwedstrijd en met op de bank niemand minder dan coach Dick Advocaat, lukte het tegen een van die toplanden. Yvonne sleepte in een duel in 1987 met Oranje als keepster het maximaal haalbare uit het vuur: ,,We speelden 0-0 tegen Noorwegen. Die dames waren echt sterk, we kregen toen veel doelpogingen tegen."

KANTINE GESLOTEN

Het was niet het enige succes wat Yvonne vierde in haar voetballooppbaan. Ook werd ze met ODC bekerkampioen van Nederland. ,,We speelden ten noorden van Utrecht en hadden zelf een bus geregeld." Maar dat het vrouwenvoetbal nog in de schaduw stond van het mannenvoetbal, bleek toen wel. ,,Kwamen we aan op het sportpark, was de kantine gesloten..."

Desalniettemin, 48 jaar is de sluitpost annex voetbalster lid van ODC. Altijd speelde Yvonne in leuke teams, zowel op de hogere niveaus als in de lagere klassen. Met de jaarlijks weekendjes weg en de verschillende jubileumfeesten bij ODC, zowel die van haarzelf als die van de club, als hoogtepunten. Maar de Boxtelse verhuist naar Noord-Holland. Ze is daar al op zoek naar een club. Helemaal weg bij ODC is Yvonne overigens niet. ,,Ik blijf gewoon ondersteunend lid. Nog een paar jaar en dan ben ik vijftig jaar bij de club!", vertelt ze. ,,De meiden zeiden al tegen me dat ik gerust mee mag trainen als ik in Boxtel ben."