PETER SCHEUTJENS FINISHT ALS ENIGE NA 245 KILOMETER HARDLOPEN
Het onmogelijke blijkt toch mogelijk
PÅL JANSEN
Wat kan je doen in ongeveer zestig uur? Je kan vanuit Boxtel naar de hoofdstad van Kazachstan rijden. Je kan bijna helemaal om de wereld vliegen. Of je kan 245 kilometer gaan hardlopen. Of dat laatste onmogelijk is? Niet voor ultraloper Peter Scheutjens (54) uit Gemonde. Hij legde deze afstand afgelopen weekeinde in 59 uur en 51 minuten af. En ook nog eens in het middelgebergte van Nordrhein-Westfalen.
Het is niet de eerste keer dat de Gemondenaar deze afstand loopt. Een jaar geleden deed hij mee aan de Trans Scania, de tocht van 246 kilometer die begint in het oosten en eindigt in het westen van Zuid-Zweden. ,,De renners die daar vooraan eindigden, kwamen zo'n 21 uur eerder aan dan ik. Bij het keerpunt hadden zij al een marathonafstand voorsprong. Dat waren ook twee zeer fanatieke renners."
Veel zinnen die Scheutjens uitspreekt, zoals 'een loop van 73 kilometer zie ik als een voorbereiding', doet menig sporter steil achterover slaan van verbazing. De lange afstanden die hij loopt, zijn voor hem echter zo normaal als dat gras groen is. De atleet loopt niet hard, maar het gaat dan ook om de duur en niet om de tijd. ,,Je kan uiteraard wel pauzes nemen tussendoor. Bij de loop van afgelopen weekeinde werd tussendoor een officiële stop geregeld. Je had dan een uur om te douchen en schone kleren aan te trekken."
BERGISCHER ULTRALOOP
Scheutjens was de enige die de Bergischer Ultraloop, zoals de tocht heet, van 245 kilometer voltooide. ,,Op voorhand zei een aantal lopers al dat zij niet het volledige parcours zouden uitlopen. Een gedeelte stopte bij het eerste finishpunt op 175 kilometer. Een groepje van ongeveer tien man ging door, en ik was daarvan de enige die finishte."
Dat de Gemondenaar trager was dan tijdens de Trans Scania-loop, had alles te maken met de omstandigheden. ,,Volgens mij regende het twintig procent van de tijd níet. Bovendien was er een hoogteverschil van ongeveer vijfhonderd meter." Het lastigste stuk? ,,Dat was in de nacht van zaterdag op zondag. Het was zó nevelig dat ik de markeringen nauwelijks meer zag. Ik ben even een jagershutje ingedoken. Daar heb ik droge kleren aangetrokken. Je moet erg oppassen dat je niet onderkoeld raakt. Ik heb twintig minuutjes geslapen. En toen weer verder..."
GPS
Scheutjens loopt dit soort tochten zonder gps-systeem. En dat brengt hem soms in netelige situaties. ,,In Zwitserland liep ik een route van 214 kilometer. Ik liep als een van de laatste, met zo'n vier renners achter mij. Bij de eerste post liep ik verkeerd, zo een berg op. Daar heb ik een uurtje rondgelopen. Toen kwam ik uiteindelijk terug bij de post en waren de markeringen weg. De laatste loper, zo hebben we afgesproken, neemt de lintjes mee." Scheutjens kan er zelf wel om lachen. ,,Ik moest de strijd staken."
Er is uiteraard geen publiek langs de lijnen en het deelnemersveld ultralopers is ultrabeperkt; in Nederland zijn er circa twintig lopers weet Scheutjens. En wie deze sport wil beoefenen, doet het puur voor zichzelf. ,,Na de Bergischer Ultraloop kreeg ik een lampje voor op mijn hoofd en een flesje wijn. Er zijn geen geldprijzen", lacht de Gemondenaar. ,,Na afloop wordt er ook niet over tijden gepraat. Er wordt alleen gesproken over hoe het ging en of je het hebt gehaald."
FOTO LINKS: Tijdens de Bergischer Ultraloop van 245 kilometer in Duitsland finishte Peter Scheutjens afgelopen weekend als enige. (Foto: Peter de Koning).