'HIMMELGOED' VAN START MET OPTREDEN JONAS WINTERLAND
Ontroeren met treurige plantenmuziek
MARC CLEUTJENS
Echt een vrolijke boel werd het niet bij Jonas Winterland. De Vlaamse singer-songwriter was vrijdagavond te gast in de tuin van Tim en Carolien de Laat in de Boxtelse wijk In Goede Aarde en schotelde zijn publiek - ongeveer vijftig bezoekers - melancholische en soms ronduit sombere liedjes voor.
Het tuinconcert was de aftrap van een reeks culturele initiatieven onder de naam Himmelgoed. Tim de Laat vertelde dat hij eerder dit jaar geraakt werd door de teksten van Winterland en besloot hem naar Boxtel te halen. De zanger ontpopte zich tot een humoristisch verteller die zijn publiek, ondanks de vaak sombere en verdrietige teneur van zijn liedjes, regelmatig aan het lachen maakte. Hij omschreef zijn oeuvre als 'treurige plantenmuziek'.
TWIJFELAAR
Met veel gevoel voor understatement hield Winterland zijn publiek voor dat hij 'een lichte neiging naar de melancholie' aan de dag weet te leggen. Hij zong over een liefde in Parijs, verbeeld door een twijfelaar. ,,Jawel, ik bedoel het kleine bed waarin ik met haar belandde, maar ook mijn eigen gevoelens op dat moment." Geestig was de uitleg bij een 'opbeurend' liedje dat bedoeld bleek om de scheuren in iemands ziel te genezen. ,,Of het gaat lukken weet ik niet. Maar ik kan er in elk geval pleisters op plakken."
Mooi was een cover van een prachtige compositie van dEUS. ,,Eigenlijk mag je je helden niet coveren. Maar ik doe het toch..." Ontroerend was een nummer over de burn-out die de zanger overkwam, getiteld 'Mensen zijn gemaakt van dun papier'. ,,Soms is traagheid het enige dat ons nog kan redden. Maar in de huidige maatschappij gunt ons niemand nog om even traag te zijn."
Het stilletjes houden van een ander werd ook bezongen. ,,Ken je dat gevoel dat je gitaar nog in het ene huis ligt en uw propere onderbroeken in het andere? Ik kan er niet aan wennen, al die dagen zonder lief."