Met volle concentratie oefenden de kinderen van de Prinses Amaliaschool de kwartnoten en achtste noten. Na even repeteren klonk het als een volleerd orkest. (Foto: Peter de Koning).
Met volle concentratie oefenden de kinderen van de Prinses Amaliaschool de kwartnoten en achtste noten. Na even repeteren klonk het als een volleerd orkest. (Foto: Peter de Koning). Foto: Peter de Koning

CULTUREN VERBINDEN VIA MUZIEK

'Muziek maken is vorm van respect voor elkaar'

MARIËLLE WIJFFELAARS

Al ken je elkaar niet en kun je elkaar niet verstaan, muziek is er overal ter wereld. In vele culturen is het zelfs een manier om te communiceren. Zoals in Marokko waar stagiair Soufiane Yousfi van Brede Scholen Boxtel vandaan komt. Samen met consulent Muziekeducatie Michel Bergman besloot hij een project op te zetten waarbij muziek kinderen samenbrengt.

Scholieren met verschillende achtergronden op de Prinses Amaliaschool draaien mee in het project. ,,Toen Soufiane me vertelde dat in Marokko trommelen een manier is om met elkaar te communiceren, kreeg ik het idee voor dit project", vertelde Bergman. ,,We willen de jeugd uit diverse culturen middels muziek op een andere manier leren communiceren."

WAT IS RESPECT?

Een tiental leerlingen krijgt hiervoor les in de Prinses Amaliaschool van Jeroen Pennings van Modern Classic Guitar School. En zelfs het warme weer van gisteren hield de meeste kinderen niet tegen. Zwetend werd plaats genomen achter de trommels in de gymzaal van de school. ,,De vorige keer hebben we het over respect gehad. Maar wat is dat ook alweer", luidde de eerste vraag van Pennings.

De jonge trommelaars wisten dit prima te verwoorden: ,,Dat je naar elkaar luistert en jezelf kan zijn", vonden ze eensgezind. Maar waarom ligt muziek en respect dan zo dicht bij elkaar? ,,Je moet goed naar elkaar luisteren als je muziek maakt", riep een jongen. ,,Anders klinkt het echt heel erg raar..."

De vorige les werd er gespeeld in kwartnoten, gisteren kwam de achtste noot erbij. ,,Wat krijg je als je een kwartnoot doormidden doet?" vroeg Pennings. Een jongen reageerde heel bijdehand: ,,Dan krijg je no." Maar dat was natuurlijk niet het goede antwoord. ,,Deze achtste noot moet dus twee keer zo snel gespeeld worden. Dat gaan we vandaag oefenen", legde de leraar uit.

Hoewel het in het begin wat moeilijk bleek, kon het publiek - bestaande uit een trotse opa, de pers en wethouder Marusjka Lestrade - genieten van mooi tromgeroffel. En toen Pennings zijn gitaar erbij pakte, leek het bijna op een echt orkest. Soufiane had nog wel een belangrijke tip: ,,Wel echt geluid maken, niet zo aaien op die trommel." Die tip namen de kinderen ter harte en het spreekwoordelijke dak ging eraf.