HORECAFAMILIE VOETS VIERT GOUDEN BESTAANSJUBILEUM
Iedereen door oude deur van Becoloth
Becoloth, Becoloth,
Becoloth Rozemarijntje.
Henk geef mij 'n kleintje.
We gaan toch al zo weinig,
mag een mens eens wat?
Ik heb sinds gisteravond,
geen bier meer gehad!
MARC CLEUTJENS
Bar Becoloth aan de Rozemarijnstraat bestaat vijftig jaar. Weinig Boxtelse kroegen zullen kunnen pronken met een literaire ode, in de jaren zeventig van de vorige eeuw geschreven door de Liempdse troubadour Gerard Schalkx. Laat staan dat ze beschikken over een bijna drieduizend foto's tellend archief, dat vanaf deze week in de kroeg te zien is. Donderdag 29 juni is het exact vijftig jaar geleden dat Becoloth de voordeur - met luikje - opende.
De deur die grondlegger Henk van Bilsen veelvuldig gebruikte om klanten te bemonsteren, behoort net als al die foto's tot het historisch erfgoed van Becoloth. En de deur krijgt een prominente rol tijdens de festiviteiten die eind juni en begin juli worden gehouden. ,,We hebben de deur met het luikje altijd bewaard", vertelt Wilma Voets. ,,Het wordt straks de toegang tot de feesttent die we voor ons café gaan plaatsen", vult zoon Martijn aan. ,,Twee toiletdeuren gaan fungeren als gastenboek", grinnikt Martijn. ,,Iedereen mag er tijdens de festiviteiten zijn naam opschrijven."
De horecafamilie Voets bestiert Becoloth nu 28 jaar en volgden Henk en Cis van Bilsen op, die in 1967 aan de wieg stonden van het legendarische café. Willem en Wilma Voets, sinds 1989 eigenaar van de kroeg, komen er vanaf dag één. ,,Ik was er het eerste weekend al bij", weet Willem nog. ,,De eerste keer vond ik er niks aan", lacht Wilma. ,,Een klein deurtje en een donker hol. Ik ben zelfs ooit buiten gezet omdat ik een lamp had vernield."
BINNEN DRIE WEKEN
Willem en Wilma leerden elkaar kennen aan de bar van Becoloth; het echtpaar Van Bilsen plaatste later ooit een witte orchidee op de plek waar de vonk oversloeg. ,,Willem heeft altijd geroepen dat hij Becoloth wilde kopen", weet Wilma. ,,Toen we hoorden dat het café te koop was, was het binnen drie weken geregeld en waren we geen klant meer, maar eigenaar."
Vooral de gemoedelijkheid van het café trok het paar zo aan. ,,Dat is de reden dat we het authentieke karakter altijd hebben willen behouden, al is er natuurlijk door de jaren heen gemoderniseerd en hebben we in 1991 de naastgelegen ruimte aan de zaak toegevoegd." Daar was vroeger een slagerij gehuisvest en later een Chinees afhaalrestaurant. ,,Het luikje zit er nog", giechelt Wilma. ,,Misschien moeten we dat weer eens in gebruik gaan nemen en vanuit de keuken hapjes gaan serveren", mijmert zoon Martijn.
ANKERPUNT
Becoloth was voor vele generaties opgroeiende jongeren een ankerpunt. Elke vrijdag- o zaterdagavond stappen. Vaak de eerste plek om uit te gaan, bier te drinken en naar populaire muziek te luisteren. De knapste jongen of het mooiste meisje te versieren.
Bij de echte hits mocht er woest met de lampen geslingerd worden. ,,Het leuke van ons café is dat alle generaties ons weten te vinden. Kinderen en kleinkinderen van de gasten van toen komen nu bij ons over de vloer", constateert Willem tevreden.
Als bierkenner en -liefhebber sloot Willem zich ruim twee decennia geleden al aan bij de Alliantie van Biertapperijen om de populariteit van speciaalbier te vergroten. ,,Vroeger werd er alleen pils getapt. Dat veranderde met de komst van Hoegaarden. Ik weet nog dat we voorzichtig af en toe een kratje kochten, in de hoop dat we het aan de man konden brengen. Niet veel later waren we de grootste afnemer van Nederland."
Inmiddels is het speciaalbier bijna overal verkrijgbaar, al spant Becoloth nog aardig de kroon met negen speciaalbieren op de tap en ruim honderd in de fles. Zoon Rob, die met broer Martijn beoogd opvolger is van Willem en Wilma, weet er alles van. Hij is binnen de familie de bierconnaisseur. Martijns tweelingbroer Tom werkt niet mee in de zaak, maar heeft ook een horeca-achtergrond.
,,We zijn eigenlijk in de zaak gerold", blikt Martijn terug. ,,Als onze ouders aan het werk waren, sliepen we boven de kroeg of in de keuken. En toen we oud genoeg waren, zijn we mee gaan werken. Met onze ouders praten we veel over de toekomst", vertelt Martijn. ,,Als het aan Rob en mij ligt, vieren we over 25 jaar het 75-jarig bestaan."
De familie Voets hoopt wel dat het uitgaansleven dan weer wat veranderd is. ,,De nieuwe wetgeving is ronduit belachelijk", foetert Willem. ,,We hanteren een strikte leeftijdsgrens van 18 jaar, maar anderen nemen het niet zo nauw. Dat steekt. Bovendien is het jammer dat jongeren eerst de hele avond indrinken en pas ver na middernacht een drankje komen nemen."
SHAGGIE ROLLEN
Willem, Wilma, Rob, Martijn en Tom willen niet omkijken met weemoed, al waren het prachtige jaren in Becoloth. Een nieuwe toekomst lonkt en de wens om de nieuwe klanten te binden is groot, bijvoorbeeld met dansfeesten voor 30- en 40-plussers. ,,Ideeën die we na de festiviteiten in juni en juli verder gaan uitwerken", belooft Martijn. ,,Al blijven de herinneringen mooi. Zoals de pot op de bar waarin alle tabak gedaan werd die we in het café vonden. Kon iedereen gewoon een sjekkie uit draaien. Dat mocht toen nog..."
FOTO BOVEN: Willem en Wilma Voets poseren met hun zonen Rob, Martijn en Tom voor de fotowand in Becoloth. (Foto: Peter de Koning).