ANAS ZAETER UIT SYRIË ONDERSTEUNT LANDGENOTEN IN BOXTEL
'Onze dochter praat Nederlands, met een prachtig Boxtels accent'
Anas straalt als hij over zijn gezin praat. Het doet hem en zijn vrouw goed dat de drie meiden het zo naar hun zin hebben in Boxtel. De twee jongste dochters, 7 en 12 jaar, gaan naar De Vorsenpoel, de basisschool vlakbij hun huis in Boxtel-Oost. De oudste is 17 en bezoekt een middelbare school in Eindhoven. ,,Het is een hele fijne basisschool en onze dochters hebben veel vriendjes die allemaal in de buurt wonen. En ze spelen gewoon veilig op straat, dat vinden we zó mooi."
OMSINGELD DOOR GEWELD
Hoe anders was het in Damascus. Met twee broers leidde Anas een bedrijf dat kleding importeerde en exporteerde en zaken deed met partners in Turkije en China. ,,Tot de oorlog begon en alles anders werd", verzucht hij. Anas treedt liever niet in details, maar geeft aan dat er echt geen andere keuze was dan vluchten. ,,Ik heb drie neven verloren in het oorlogsgeweld. Ik vind eigenlijk dat je je land niet in de steek moet laten."
Hij vervolgt: ,,Maar deze oorlog is verschrikkelijk en maakte dat ik geen andere keuze had. We raakten omsingeld door geweld, steeds vaker waren er gevechten. Toen hebben we serieuze gesprekken gevoerd en besloten dat er geen toekomst meer was voor onze kinderen. Elke keer als er weer een bom was gevallen, huilde mijn dochter onophoudelijk, misschien wel twee, drie dagen. De situatie was echt onhoudbaar."
Met één broer en zijn vader verliet Anas niet zonder gevaar Syrië en doorkruiste hij Turkije. Met een van die gammele bootjes waagde hij de gevaarlijke oversteek naar Griekenland en arriveerde hij een tijdje later in Ter Apel, het opvangcentrum voor vluchtelingen in Nederland. ,,Toen ik mijn vrouw weer kon bellen, vertelde ik dat ik in Nederland was." Lachend: ,,We kenden het land eigenlijk amper. Alleen van de geïmporteerde melk die we vroeger thuis wel eens dronken..."
Na ruim zeven maanden werd het gezin Zaeter herenigd. Op Schiphol, waar vrouw en dochters via een vlucht uit Libanon arriveerden. ,,Ken je Schiphol? Je staat er te wachten voor de ramen totdat je iemand ziet die je kent. Ik zag mijn jongste dochter als eerste. Toen we elkaar ontdekten, werd ik emotioneel. Haar blik vertelde ons hele verhaal, het was zo'n intense blik, die zal ik nooit meer vergeten."
DE EERSTE STAPPEN
Ze woonden een tijdje in Eindhoven. Toen kwam Boxtel in beeld waar een huurhuis beschikbaar kwam. ,,Het is een hele leuke straat waar we wonen, met lieve buren", zegt Anas. Hij legt graag contacten. In de buurt, op de school van zijn kinderen, tijdens het boodschappen doen. ,,Ik vind dat het mijn plicht is om de eerste stappen te zetten om jullie land te leren kennen en de taal te leren spreken. Ik heb ervoor gekozen om naar Nederland te komen en moet dus zelf het initiatief nemen."
Vragen over Syrië, de oorlog, de vlucht en zijn kennismaking met Nederland gaat Anas niet uit de weg. ,,Integendeel! Ik wil erover vertellen en aangeven dat we hier komen met goede bedoelingen. Ik weet dat er mensen zijn die wel eens twijfelen en dat snap ik. Misschien zou ik het ook wel een beetje raar vinden als in onze straat in Damascus ineens een paar Nederlandse gezinnen zouden komen wonen."
STEUN EN TOEVERLAAT
Ooit hoopt Anas zijn kledingbedrijf weer op te starten. Misschien in Syrië, of wellicht in Nederland waar de toekomst van zijn kinderen nu ligt. ,,Ze gaan hier graag naar school en willen naar de universiteit. Ik denk erover om een bedrijf op te richten. En mijn vrouw is tandtechnicus. Misschien kan ze hier ook ooit aan een baan komen."
Momenteel zet Anas zich in voor de Syrische gemeenschap in Boxtel. Hij is de steun en toeverlaat van Carola Staats, die namens welzijnsorganisatie ContourdeTwern optreedt als coach voor de acht statushouders die wonen aan de Tijvert. ,,Carola heeft ons heel goed geholpen en we willen graag iets terug doen", motiveert Anas zijn dagelijkse inzet voor zijn landgenoten. ,,Ze staat altijd voor ons klaar en het zou een schande zijn als ik niets terug zou doen."
Anas neemt deel aan de wekelijkse groepsgesprekken met de bewoners van de verbouwde school aan de Tijvert en treedt op als tolk en vertaler. Ook neemt hij de statushouders mee naar de dokter of het ziekenhuis en laat hij ze kennismaken met Nederlandse gewoonten en gebruiken. Ze gaan met hem boodschappen doen en introduceert ze als ze naar een taalles of cursus gaan. ContourdeTwern is blij met zijn inzet; hij is de intermediair tussen de statushouders en de coach.
HERINNERINGEN
Natuurlijk denkt Anas vaak aan Syrië, het land waar hij is geboren, een goed bestaan opbouwde, zijn gezin stichtte. Veel familieleden liet hij achter, zoals een van zijn broers met wie hij zijn kledingbedrijf runde. Hoe zal het hen vergaan? Hij weet dat er elke dag bommen vallen in de straten van Damascus, de televisiebeelden liegen niet. ,,Ik ben gelukkig hier, maar Syrië is mijn land, mijn herinneringen liggen daar. En dat is moeilijk en stemt me verdrietig..."
Maar Anas is ook hoopvol, vooral als hij zijn kinderen ziet genieten van hun nieuwe leven. ,,We zijn hier om hen een nieuw leven te laten opbouwen, in een mooi en veilig land. Als ik ze thuis zie komen uit school en zie spelen met vriendjes en vriendinnetjes, dan kan ik daar met mijn vrouw zo van genieten. Onze jongste dochter spreekt zelfs al Nederlands met een prachtig Boxtel accent, wat vind je daar van?"
FOTO BOVEN: Anas Zaeter poseert in de huiskamer van het wooncomplex voor statushouders aan de Tijvert in Boxtel. De Syriër is de steun en toeverlaat van coach Carola Staats van ContourdeTwern en zet zich graag in voor zijn landgenoten in Boxtel. (Foto: Peter de Koning).