Onder toeziend oog van Mari van de Laar mocht Willie Toelen nog één keer frietjes bakken. (Foto: Albert Stolwijk).
Onder toeziend oog van Mari van de Laar mocht Willie Toelen nog één keer frietjes bakken. (Foto: Albert Stolwijk). Foto: Albert Stolwijk

WILLIE TOELEN BAKT NOG ÉÉN KEER FRIET BIJ 'T LAMBERTJE

'Frietjes bakken, dat verleer je nooit'

MARIËLLE WIJFFELAARS

Als Willie Toelen weet dat er 's avonds in verpleeghuis Liduina frietjes op het menu staan, eet hij na het ontbijt helemaal niks meer. Toelen is namelijk gek op knapperige frieten, niet zo gek als je twintig jaar een snackbar hebt gerund. Toen hij de kans kreeg nog een laatste keer puntzakken te vullen, was Toelen meteen enthousiast. Maandag kroop hij achter de vetpannen om de medebewoners van Liduina op een heerlijke snack te trakteren...

Toelen groeide op in Gemonde en runde er samen met zijn broer jarenlang een cafetaria. Toen hij de kans kreeg om zelf een snackbar te starten, verhuisde hij met zijn gezin naar Esch waar Toelen zeven jaar lang frietjes bakte. Natuurlijk op de ouderwetse manier: in een pan met olie. ,,Zo zijn ze het allerlekkerst", vindt Toelen. ,,Lekker krokant en goed van smaak. Ik eet nog steeds graag frietjes, als ze maar goed gemaakt zijn."

PASSIE

Toen verzorgende Tanja van der Pasch van verpleeghuis Liduina met bewoners sprak over hun vroegere werk en passies, vertelde Toelen heel enthousiast over zijn tijd als cafetariahouder. ,,Hij begon te glunderen toen we erover spraken", vertelt Van der Pasch. ,,Omdat ik de eigenaars van cafetaria 't Lambertje (Mari en Ingrid van de Laar -red.) in winkelcentrum Oosterhof goed ken, heb ik geregeld dat Willie nog een keer frietjes mocht bakken."

En dat hij daar blij mee was, was duidelijk. Vol enthousiasme liet Toelen zich informeren over de moderne bakwand en vulde hij puntzakjes vol met friet. ,,Ik kan het nog steeds", glunderde Toelen, die na zijn werk in de cafetaria jarenlang conciërge op de Essche Sint-Willibrordusschool was. ,,Maar frietjes bakken verleer je nooit. Het zit in mijn bloed." Zijn echtgenote Lenie vult aan: ,,Friet bakken was het enige dat voor Willie telde. En eigenlijk is dat nog steeds zo. Zo lekker als hij, bakt niemand ze."