familie pijnenburg: succesvolle coureurs uit Esch
Besmet met 'autocross-virus'
Op de Honda Civic van Romy staat 'de kleinste Pijnenburg'. Van buiten is de auto nog enigszins herkenbaar als een gewone auto, van binnen is het meeste eruit gesloopt. Ze rijdt met haar auto in de juniorklasse voor coureurs tot 18 jaar. Drie jaar geleden begon ze met crossen. Het eerste seizoen in een beginnersautootje, een Suzuki Swift, om te kijken of ze het leuk vond. Maar eigenlijk was dat geen vraag: vanaf jonge leeftijd waren zij en haar broer al besmet met het autocross-virus, dankzij vader Erik. ,,Ik kon eerder op een quad rijden dan op een fiets", lacht Romy. Nu crosst ze voor het derde jaar, als een van de weinige meisjes in deze mannensport, en met succes. ,,Vet!", vindt ze het, dat ze als meisje mee kan met de jongens. Wat maakt haar goed? ,,Ik heb inmiddels veel ervaring; veel gereden", zegt Romy. ,,En ik heb veel uitgeprobeerd. Ik probeer steeds harder te rijden en goed door de bochten gaan." Vader Erik vult aan: ,,Je maakt haar niet gek, ze blijft rustig. En ze heeft veel inzicht, net als haar broer." Romy leidt het clubklassement in haar klasse.
Ervaring
Erik junior staat eveneens bovenaan in het clubklassement in zijn klasse: de categorie Sprint 1600. Hij denkt, net als Romy, dat ervaring een belangrijke rol speelt in de hoge klasseringen van hem en zijn familie. ,,Veel wedstrijden rijden helpt, en een goede auto." Vader Erik vult aan: ,,Ik rijd al vanaf 1982. Alle kennis en ervaring die ik heb opgedaan, geef ik door aan mijn kinderen en stop ik in hun auto's. Ik weet na al die jaren wat het juiste type motor is, de juiste versnellingsbak." Erik junior rijdt in een speciaal gebouwde auto, die een sprinter wordt genoemd, met daarin een aangepaste - 'getuned' in autojargon - Honda-motor. Goed materieel is ongeveer de helft van de overwinning, denkt Erik senior, maar het allerbelangrijkste: ,,Passie! Passie moet erin zitten om te kunnen presteren. Je kunt iemand een dikke bak geven, maar daar heb je niks aan als je geen passie hebt."
Kick
De liefde voor de autocross is er bij Romy en Erik junior met de paplepel ingegeven. ,,Maar we hebben die met alle plezier overgenomen", zeggen ze. Ze genieten allebei van het crossen. ,,Dat het hard gaat: daar houd ik van", zegt Romy. Ambitie hebben ze allebei: ze willen Nederlands kampioen worden. Ze rijden al op het hoogste niveau, dus de landstitel veroveren is het enige doel dat overblijft. Allebei zijn ze bescheiden in hun kansen. ,,Nee, dat gaat niet lukken. De rest rijdt zo hard!", zegt Romy. Ook Erik junior ziet het voorlopig niet gebeuren. Hij is nog maar net van de juniorenklasse overge-
Start to Run AV Marvel
Atletiekvereniging Marvel in Boxtel organiseert vanaf 10 september Start to Run: een hardloopcursus voor beginners die bestaat uit zeven trainingsochtenden. Na afloop is een deelnemer in staat zo'n drie kilometer achter elkaar te hardlopen. Meer informatie: www.yakultstarttorun.nl/home/inschrijven.
stapt naar de sprintercategorie. Het is een jaar van wennen en uitproberen. ,,Ik rijd in de middenmoot, en zit er met wedstrijden best goed bij." Des te knapper dat hij onlangs toch een overwinning op zijn naam kon schrijven.
stokje doorgeven
Vader Erik heeft alle vertrouwen in een nationale titel, in de toekomst, voor zijn kinderen ,,We gaan ervoor!", zegt hij. Zelf rijdt hij in de Superklasse, de koningsklasse van de crossport. In die afdeling zijn deelnemers vrij hun eigen auto in elkaar te zetten. Romy en Erik willen later allebei in de Superklasse gaan rijden. Erik senior helpt ze daar graag bij. ,,Mijn doel is het stokje door te geven. Ik cross al 34 jaar; het is een groot deel van mijn leven. Het is mooi om dat door te kunnen geven aan je eigen kinderen. Mensen zeggen over mijn zoon: 'Ik zie jou rijden'. Hij heeft dezelfde zithouding als ik. En dezelfde felheid en verbetenheid."
Erik is een trotse vader. ,,Jazeker ben ik trots!", zegt hij, om vervolgens de garage in te lopen en naar buiten te komen met een paar schoenen. Appeltjesgroen. ,,Gekregen voor Vaderdag." Het appeltjesgroen noemt hij liever Kawasaki-groen. Of nog liever: Pijnenburg-groen, want die kleur hoort bij de familie. ,,Het maakt het crossen extra mooi, dat we het met zijn drieën doen", zegt Romy. Met als voorlopig hoogtepunt: de driedubbele familieoverwinning, vorig weekend.
En wanneer gaat vader Erik het stokje definitief doorgeven? ,,Als het ijsje op is", antwoordt Erik junior droog.
FOTO BOVEN: Appeltjesgroen is de 'Pijnenburg-kleur'. Romy en Erik Pijnenburg zijn, net als hun vader Erik, alle drie fervente auto-crossers. Ze rijden alle drie in een voertuig dat de kleur groen draagt. (Foto: Albert Stolwijk).