BRABANTS CENTRUM ZOMERCOLUMN (3)
'L'histoire se répète'
op de Franse camping
In de zomermaanden juli en augustus nemen de redactieleden van Brabants Centrum om de beurt de pen ter hand voor een zomercolumn. Een herinnering aan een eerste vakantieliefde. Voor het eerst naar de camping. Een beschrijving van een paradijselijk plekje ver weg van huis. Of gewoon genieten in Boxtel, op een terrasje op de Markt. Vandaag deel 3.
MARIËLLE WIJFFELAARS
Frankrijk. Jarenlang was het mijn vakantiebestemming, niet zo verwonderlijk ook met twee 'francofielen' als ouders. Vanaf mijn tweede jaar reden we jaarlijks 1500 kilometer over de Route du Soleil richting het zuiden. De caravan werd aangekoppeld, de tas met broodjes en snoeptrommel stonden klaar op de achterbank, een cassettebandje met pa's favorieten (Simon and Garfunkel, Abba, Boudewijn de Groot en Elton John) in de speler en daar gingen we, richting la douce France.
De Dordogne met het schilderachtige stadje Sarlat, de Ardèche met natuurlijk de Pont d'Arc en niet te vergeten: de Cevennes en de Provence met de prachtige natuur. Geen departement hebben we overgeslagen. Maar het waren niet de oude stadjes, mooie natuur en de rivieren die mijn kinderhartje sneller lieten kloppen. Nee, het waren de piscines op de camping waar ik het hele jaar naar uitkeek. Niet zo gek dus, dat dát het eerste Franse woordje was wat ik kende. Vakantie was voor mij zwemmen. Niks meer en niks minder.
En natuurlijk het eten. Ohlala, de Franse keuken. Baguettes, worstjes op de barbecue, sappige perziken, vuurrode kersen, Orangina en croissants au chocolat. Maar het absolute walhalla was voor mij de Franse supermarkt, en dan met name de toetjes-afdeling. Was in Nederland dubbelvla al redelijk revolutionair in de jaren '80, de Fransen hadden toen al de beschikking over tientallen soorten yoghurt en vla. En dat allemaal in van die schattige kleine bakjes. Mijn favoriet? De Danette en dan vooral de vanille-smaak. Het bakje werd natuurlijk uitgelikt...
Toen ik ouder werd, vond ik Frankrijk als vakantiebestemming natuurlijk helemaal niet hip. Lloret del Mar, Mallorca, Turkije, Tenerife, Cyprus, Indonesië en Amerika stonden de voorbije jaren op het lijstje. Maar dit jaar gaat de geschiedenis zich herhalen. Met vriend en kind reis ik in september naar het zuiden van Frankrijk. Niet met de auto en de caravan over de Route de Soleil, maar met het vliegtuig naar een chalet op de camping. Kamperen anno 2016. Wat onveranderd is gebleven, is de prachtige Franse omgeving, de croissants en de worstjes. De Orangina wordt alleen vervangen door rosé. Ik kan niet wachten tot mijn zoon - met zijn anderhalf jaar ook al een echte waterrat - het zwembad op de camping ziet. Ik ben benieuwd of hij na twee weken ook piscine kan zeggen...
Zoonlief is ook een échte lekkerbek, dus een foto zoals hieronder zal net als 32 jaar geleden weer het vakantiealbum sieren. L'histoire se répète deze zomer. Ik kan niet wachten.
FOTO ONDER: Zomer 1984 op een camping in Frankrijk. Smullen van de toetjes! (Foto: collectie Mariëlle Wijffelaars).