Essche fanfare sluit seizoen af met drie jubilarissen
'Samen muziek maken is het mooiste'
CARRY DIRKX
De Essche muziekvereniging Sint-Willibrordus sluit zaterdagavond haar seizoen af met een gratis concert in dorpshuis De Es. Speciale aandacht is er voor drie jubilarissen: Carlo Vlassak (69), Hub den Ouden (59) en Kees van de Zande (47). Ze zijn alle drie veertig jaar lid van de muziekbond, en Den Ouden en Van de Zande vieren daarbij dat ze veertig jaar lid zijn van de Essche fanfare.
,,Ik vond het altijd leuk als de fanfare op straat liep,", vertelt Van de Zande. ,,Mijn buurman, Harrie van Grinsven, was lid van de vereniging en zei: 'Kom er maar bij'." Hij begon als 8-jarige op de trompet en bespeelt dit instrument nog steeds, hoewel hij in de fanfare ook vaak bugel speelt. Hij zou niet anders willen. ,,De trompet is 'mijn' instrument." Van de Zande komt niet uit een muzikaal gezin. ,,Maar blijkbaar zat de muziek er toch in, anders komt het er niet uit."
Samenspel
Ook Den Ouden werd op jonge leeftijd lid van de fanfare. Hij was tien jaar toen hij begon, met 'blazen'. ,,Maar na een jaar werd tegen me gezegd: 'Stop er maar gauw mee'. Blazen lag me niet en noten lezen vond ik moeilijk. Ik ben overgestapt naar het slagwerk en ging op de kleine trom spelen." Hoewel de slagwerkgroep inmiddels een arsenaal aan instrumenten heeft, bleef hij de kleine trom trouw. ,,Het gaat mij vooral om het samen muziek maken. Dat vind ik leuk. Het maakt me niet zoveel uit welk instrument ik speel."
Samen muziek maken. De drie jubilarissen noemen het allemaal het mooiste aan de fanfare. Alléén muziek maken? Dat lijkt ze niks. Het gáát juist om het samenspel, vinden ze. Daarbij: de som is mooier dan delen. Vlassak: ,,Er zijn muzikanten die beter en muzikaler zijn en die trekken de rest mee." Het niveau van de Essche fanfare is sowieso hoog. Is er iets wat de vereniging onderscheidend maakt, qua geluid? De mannen weten het niet. ,,Ik geloof dat we beter zijn in klankwerk dan in techniek", zegt Van de Zande. Dus er wordt goed naar elkaar geluisterd, maar niet genoeg geoefend? ,,Zo kun je het ook zeggen", is het droge commentaar.
Jong en oud
Vlassak begon zijn carrière bij de vereniging op de bariton. Hij vertrok bij de vereniging om te gaan voetballen en keerde jaren later terug. ,,Er waren toen te weinig mensen die de bastuba speelden, dus die kreeg ik toebedeeld. Ik moest vooral 'poem-poem-poem' spelen." Dat ligt ook aan de aard van het logge instrument, zegt hij. ,,Tegenwoordig spelen we meer afwisselende noten." Er wordt sowieso andere muziek gespeeld dan veertig jaar geleden, zoals populaire muziek. Er is meer veranderd. Veertig jaar geleden kende de fanfare veel aanwas van jeugdleden, in tegenstelling tot nu. ,,Er was nog niet zoveel te doen voor de jeugd in Esch", zeggen de drie mannen. ,,Fanfare, voetbal, korfbal: dat was het wel." Hoewel de fanfare een bloeiende club is, zouden er wel meer jeugdleden bij mogen, vinden ze. ,,Het is ook het mooie van de fanfare: jong en oud kan er muziek maken", zegt Van de Zande. ,,We hebben leden van een jaar of tien en leden die ouder zijn dan zeventig jaar."
bezige club
Alle drie doen ze allerlei vrijwilligerswerk voor de club. Den Ouden zit in de activiteitencommissie én het bestuur; Vlassak is verantwoordelijk voor de pr en verzorgt de muziekbibliotheek en Van de Zande zit in de muziekcommissie. Buiten die vaste taken verrichten ze allerlei hand- en spandiensten. ,,Er zit een hoop vrijwilligerswerk in de vereniging", zegt Van de Zande. ,,Het is een heel bezige club." En ook 'een mooie vereniging', vinden de drie jubilarissen, die niet alleen uitblinkt in muzikaliteit, maar ook in saamhorigheid en gezelligheid. Voorlopig blijven de drie mannen gewoon doorspelen. ,,Nog een jaar of veertig erbij", vindt Van de Zande.
Het afsluitingsconcert van de Essche muziekvereniging Sint-Willibrordus begint zaterdag 16 juli om 19.00 uur. Er zijn ook nog vier leden die 12,5 jaar lid zijn van de vereniging. Zij worden, samen met bovengenoemde jubilarissen, zaterdag in het zonnetje gezet.