KINDEREN ASIELZOEKERSCENTRUM BLIJ MET CADEAUTJES 'MAREMAK'

Boxtelse schooljeugd deelt uit in azc

HENK VAN WEERT

'Daar word ik blij van...' De tekst die op de tachtig linnen draagtasjes staat gedrukt, is veelzeggend. Beschikbaar gesteld door cadeauwinkel Hebbes, zijn de tasjes de voorbije weken door leerlingen van sbo-school De Maremak aan de Beukums in Boxtel volgepakt met schoolspullen, toiletartikelen en speelgoed. Niet voor zichzelf. Nee, voor leeftijdsgenootjes van de school op het asielzoekerscentrum in Oisterwijk. Afgelopen maandag, op Wereldvluchtelingendag, bood een delegatie van de Maremak-leerlingen de presentjes aan. En dat resulteerde inderdaad in blije gezichtjes. Héél blije gezichtjes...

Op school kunnen de kinderen van vluchtelingen volop spelen. Maar elders op het azc, in de woonbarakken is dat anders. ,,Kinderen verstoppen het beetje speelgoed en de spulletjes die ze hebben het liefst. Om ervoor te zorgen dat ze ermee kunnen blíjven spelen. Ze zijn niet gewend om dingen voor zichzelf te hebben", vertelt Jeanne Dingemans, de schoolleider van de azc-school.

Els van de Wijdeven en Marty van de Sande, twee leerkrachten van De Maremak, bezochten eerder dit jaar het azc en raakten onder de indruk. ,,We vroegen ons af hoe onze Maremak-leerlingen iets zouden kunnen betekenen voor de kinderen in het azc. Daarbij raakten we geïnspireerd door het project Schoenmaatjes waarbij schoolkinderen in Nederland een schoenendoos vullen met school- en toiletartikelen en met speelgoed", geeft Els aan.

WAT JE KUNT MISSEN...

Juf Marty knikt: ,,Die dozen worden naar ontwikkelingslanden gestuurd en vormen vaak een onvergetelijk cadeau. Zoiets wilden we ook voor het azc. We kozen alleen niet voor een schoenendoos, maar voor een linnen draagtas. Omdat de azc-kinderen dan echt het gevoel krijgen dat ze hun gekregen spulletjes echt voor hen persoonlijk zijn en dat ze die overal mee naartoe kunnen nemen. Vergeet niet, ze zijn na een lange en spannende reis die weinig plezier opleverde in Nederland aangekomen. Wat kleding is vaak het enige dat de kinderen hebben op hun nieuwe woonplekje."

Dingemans gaf begin april enkele gastlessen op De Maremak en vertelde over hetgeen de azc-kinderen zoal meegemaakt hebben. De oproep aan ouders en leerlingen om spulletjes bijeen te brengen, bleef niet onbeantwoord. Daarbij werd nadrukkelijk aangegeven dat het niet de bedoeling was om cadeautjes en gebruiksvoorwerpen te kopen, maar thuis eens rond te kijken wat het gezin kon missen. ,,Spelletjes die in de kast stonden en toch niet meer gebruikt werden. Of artikelen waarvan mensen zoveel in huis hadden, dat ze er makkelijk wat van konden missen", aldus juf Els. Uiteindelijk werden tachtig tassen gevuld en elk kind van De Maremak maakte ook nog een tekening of gelukswens die aan zo'n tas werd gehangen. Er werden tassen voor jongens én tassen voor meisjes gemaakt.

KNIKKERS

De twaalfjarige Hakm ('Over twee weken word ik dertien!') kijkt zijn ogen uit als hij zijn tasje in ontvangst neemt. Met zijn vader en zusje kwam hij negen maanden geleden vanuit Syrië naar Nederland. Zijn tas bevat onder meer een zakje knikkers. loom-elastiekjes, een sleutelhanger met een lampje eraan, een leuke baseball-pet en enkele leesboekjes. ,,Wát een leuke verrassing. Hier ben ik écht blij mee", spreekt de jonge vluchteling in keurig Nederlands. ,,Een moeilijke taal? Nee, dat valt wel mee. Ik heb alleen een beetje moeite met de namen van de maanden..."

Emir Kan van De Maremak is al dertien. Hij vertelt geen moeite te hebben om spulletjes af te staan aan de kinderen in het azc. ,,Thuis hebben we zoveel dat we af en toe niet weten waarmee we moeten spelen. Op school hebben we geleerd wat de vluchtelingen allemaal hebben meegemaakt. En ook op televisie zie je dat. Het is maar gek dat zij opzien tegen de vakantie omdat ze dan niet naar school kunnen en bang zijn zich te vervelen. Wij zijn juist blij als het straks vakantie is..."

BOVENSTE FOTO: Juf Marty haalt de tassen met cadeautjes uit haar auto en geeft ze aan de leerlingen van De Maremak. Die verrassen er vervolgens de kinderen van het azc in Oisterwijk mee.