SPORTHELD BAS VAN ERP (36) UIT LIEMPDE OVERLEDEN
Liempde droeg Paralympiër op handen
MARC CLEUTJENS
Hij werd toegejuicht en geknuffeld door NOC*NSF-voorzitter Erica Terpstra, beleefde een huldiging in het Holland Huis en schudde de hand van koningin Beatrix en kroonprins Willem-Alexander. Maar de huldiging in zijn eigen Liempde maakte de grootste indruk op Paralympiër Bas van Erp. De rolstoeltennisser die in 2004 twee bronzen medailles won in Athene en deelnam aan de Paralympics in Beijing in 2008, overleed zondag aan de gevolgen van kanker.
Van Erp was jarenlang een van de grootste ambassadeurs van de gehandicaptensport. De Liempdenaar maakte lange tijd deel uit van de nationale rolstoeltennisselectie en trok in die rol op met andere toppers als Esther Vergeer, Robin Ammerlaan, Eric Stuurman en zijn vaste dubbelpartner Monique de Beer met wie hij veel wedstrijden speelde. Hij was actief voor 'zijn' tennisvereniging De Peppelieren en kwam uit voor de Gestelse tennisvereniging Thadia waarmee hij vaak te zien was op demonstraties in het Boxtelse sportcomplex De Braken.
EREPENNING
Zijn sportieve hoogtepunt beleefde Van Erp tijdens de Paralympics in Athene waar hij - aangemoedigd door meer dan een dozijn vrienden uit Liempde - brons veroverde in het enkelspel. Hij verloor alleen van de latere gouden medaillewinnaar. In het dubbelspel pakte de Liempdenaar ook brons; met Monique de Beer lukte het net niet om de finale te halen. ,,Het was super", blikte hij later terug in Brabants Centrum. ,,Ik heb heel goed getennist, meer kon ik er niet uithalen. Ik heb van de nummer één verloren maar ook dat was op zich een goede wedstrijd. En nu heb ik brons!"
Bij terugkomst in Liempde, wachtte Van Erp een groots onthaal, compleet met rijtoer, serenade door fanfare Concordia en een officiële ontvangst in het oude raadhuis door toenmalig burgemeester Jan van Homelen en de dorpsraad. Terwijl de menigte 'Basje bedankt' scandeerde - het dorp droeg hem letterlijk en figuurlijk op handen - reikte Van Homelen de gemeentelijke erepenning voor sport en cultuur uit. Later die avond kreeg de huldiging een feestelijk vervolg voor de woning van Van Erps ouderlijke woning.
Na Athene bleef hij tennissen en gaf hij aan hoog op de wereldranglijst te willen blijven. Een jaar na de Paralympics werd echter voor de eerste keer een hersentumor geconstateerd en begon Van Erp aan een strijd tegen deze ziekte. Hij herstelde en het lukte hem om zich te kwalificeren voor de Paralympics in Beijing. Hier wilde hij tweemaal brons van 2004 overtreffen, maar hij viel net buiten de prijzen. Nadien bouwde hij zijn sportieve carrière af en richtte hij zich op zijn werk. Van Erp was onder meer receptionist, administrator en de laatste jaren boekhouder bij autobedrijf Van Gemert-Moonen in Vught.
GEDREVEN
Een bijzonder moment was het dubbelinterview dat hij met dorpsgenoot Koen de Kort gaf in een jubileummagazine van Brabants Centrum in 2005. De twee sporthelden kenden elkaar alleen van horen zeggen, maar bleken veel gemeen te hebben. Van Erp toonde veel waardering voor de sportieve drijfveren van de wielrenner. Ook blikte hij terug op zijn huldiging. ,,Ik wist wel dat de mensen in het dorp meeleefden, maar dat er zoveel Liempdenaren bij de huldiging zouden zijn had ik nooit verwacht. Het leuke is dat je al die mensen kent."
Van Erp was een sportheld pur sang, gedreven om een goede prestatie te behalen. Maar hij was ook gewoon Bas, die goedlachse knul uit Liempde met een uitzonderlijk tennistalent.
Enkele jaren geleden trof het noodlot hem opnieuw en moest hij andermaal de strijd aanbinden met een hersentumor. Vrienden vertellen dat hij deze strijd oppakte zoals hij ook tenniste: na ieder verloren punt is er altijd weer een kans om wél een punt te maken, zo redeneerde hij. Eind vorig jaar werd echter duidelijk dat Van Erp deze wedstrijd niet meer kon winnen.
Bas van Erp is slechts 36 jaar geworden.